COSMOS 05 Death in Space

Το ποσα εξαιρετικα σχολια ειχαμε ακουσει για το Cosmos δεν περιγραφεται, συνεπως ειχε δημιουργηθει μια αδημονια μεσα μας για την στιγμη που θα το παιζαμε. Αργησαμε να το κανουμε, αλλα επιτελους ηρθε η ωρα! Κι αν πολλες φορες το να εχεις υψηλες προσδοκιες είναι επικινδυνο μηπως και απογοητευεις εν τελει από κατι, για το Cosmos δεν ισχυει αυτό ουτε στο ελαχιστο. Αλλα παμε πιο αναλυτικα.

Καταρχας πρωτη φορα μετα από 260 δωματια εντυπωσιαστηκα από τοσα πολλα πραγματα σε ένα ΕR. Από που να ξεκινησω? Από την ιδιαιτερη εναρξη του? Από τον εξοπλισμο που χρησιμοποιουσαμε? Από τα απιστευτα σκηνικα που αντικρισαμε? Και μιας και ανεφερα τα σκηνικα, πραγματικα αν απλα ξυπνουσα μεσα στο χωρο αυτό, χωρις να εχω μνημη για το πως εφτασα εκει, θα μπορουσα να πιστεψω οντως ότι βρισκομαι στο εσωτερικο διαστημοπλοιου. Γενικα για να μην τα πολυλογω: τα σκηνικα, τα props, οι μηχανισμοι, οι αυτοματισμοι και φυσικα ο «φιλος» μας ο Erik 10000, ηταν μοναδικα. Μπραβο στα παιδια για τη δουλεια που εχουν ριξει. Το Gameplay και η ροη επισης κινουνται σε εξαιρετικα επιπεδα, με αρκετες αξιοσημειωτες ιδιαιτεροτητες.

Περνωντας στους γριφους που συναντησαμε, ηταν επισης υψηλου επιπεδου, μετριας ως επι το πλειστον δυσκολιας, ενώ απαιτουσαν παρατηρητικοτα, λογικη και συνδυαστικη σκεψη για να λυθουν. Υπαρχουν και ορισμενα tasks που πρεπει να γινουν κατά τη διαρκεια της αποστολης, τα οποια με τον τροπο τους προσδιδουν ακομα περισσοτερο immersion στα μελη της ομαδας. Το φιναλε είναι επισης εντυπωσιακο και μοναδικο, ολοκληρωνει με ιδανικο τροπο την ολη εμπειρια.

Συμπερασματικα, βγαινοντας από το Cosmos ειχα ένα συναισθημα που σπανια νιωθω πλεον στο χωρο των ER. Το συναισθημα του «τι επαιξα τωρα ρε φιλε?». Πραγματικα προτεινω το Cosmos σε ολες τις δραπετο-ομαδες ανεξαιρετως, είναι κριμα να μην εχετε αυτην την εμπειρια στο παλμαρε σας. Ιδανικος αριθμος ατομων η 3αδα, με εμπειρια 15-20 δωματιων και ανω.