El Exorcista

Νομίζω πως τα λόγια είναι περιττά για να περιγράψουν την αρτιότητα του el exorcista σαν δωμάτιο όπως επίσης περιττό είναι να σας πω να το επισκεφθείτε. Δεν υπάρχει άνθρωπος του χώρου που να μην το έχει κάνει.
Μπορώ όμως να προτρέψω τον κόσμο να ξαναπάει και μια και δύο και τρεις. Αυτό όλο προκύπτει από τα «behind the scenes», τον πιο σημαντικό δηλαδή παράγοντα που χρειάζεται για να λειτουργήσουν όλα ρολόι, τους ανθρώπους που τρέχουν και αγαπούν τόσο αυτό το δωμάτιο και δίνουν σημασία στο παραμικρό βάζοντας την αγάπη τους σε κάθε τι που προσθέτουν εκεί μέσα.
Ναι, προσθέτουν! Γιατί κάθε φορά που το επισκέπτομαι με attitude κιόλας του τύπου «έλα μωρέ έχω πάει, το ´χω» δεν σταματάνε να με εκπλήσουν. Και τελικά καταλήγω να μην το ‘χω. Κάτι τέτοιο συνέβη χθες το βράδυ.
Μάζεψα 4 άτομα, ένα εκ των οποίων αρκετά πρωτάρα που φοβάται και της είπα «θα σε πάω σε ενα από τα πιο εντυπωσιακά και τρομακτικά δωμάτια αλλά μην ανησυχείς γιατί το έχω παίξει και το ´χω, δεν θα φοβάμαι τόσο». Αυτό δεν συνέβη ποτέ, καθώς οι τρομεροί αυτοί ιδιοκτήτες που δεν καθησυχάζονται ποτέ, φρόντισαν να κάνουν την εμπειρία μου μοναδική.
Ίσως φοβήθηκα πιο πολύ απ´όλους με αυτά που μας έκαναν εκεί μέσα αφού πέρα από τα τόσα extras που συνάντησα για άλλη μια φορά, φρόντισαν και να δώσουν extra από το χρόνο τους και την ψυχή τους για να κάνουν bonus ευχαριστήριο για τις φορές που τους έχω επισκεφθεί.
Αυτό για μένα είναι ένα υπόδειγμα δωματίου που δεν εφησυχάζεται ποτέ, δεν σταματά ποτέ να γίνεται καλύτερο και πάνω απ ´όλα να σέβεται τους παίκτες του που τόσο το αγαπάνε και το έχουν αγκαλιάσει. Γιατί καλώς ή κακώς, όπου βρεθείς και όπου σταθείς στο χώρο, πάντα θα ακούσεις από κάποιον πως είναι το top του. Όπου φυσικά μετά απ’όλα αυτά έγινε και το δικό μου.
Σε ευχαριστώ Λιάνα που κάθε φορά το κάνεις να μοιάζει διαφορετικό και όλο και καλύτερο.
Υ.Γ (Οι επισκέψεις μου δεν τελείωσαν εδώ)