CODE VERONICA

Το τελευταιο δωματιο από Dark School που μας εμενε, ηταν το Code Veronica. Εχοντας αποκομισει θετικες εμπειριες από Silk City και Biohazard, η αποφαση να επισκεφθουμε και το 3ο δωματιο ηταν ευκολη.

Για ακομα μια φορα λοιπον, κυριαρχουν οι πολλοι και μεγαλοι χωροι, όπως και στα υπολοιπα δωματια της εταιρειας. Ωραια σκηνικα, εναρμονισμενα παντα με την creepy ατμοσφαιρα της θεματολογιας του Resident Evil, καθως και 1-2 ιδιαιτερα περασματα συνεθεσαν μια ωραια συνολικα εικονα.

Οι γριφοι που συναντησαμε ηταν μικρης προς μεσαιας δυσκολιας οι περισσοτεροι, με την απαιτηση για παρατηρητικοτητα και καλο ψαξιμο να είναι αυξημενη. Βεβαια, δε θα μπορουσαν να είναι και αρκετα δυσκολοτεροι, καθως σε μεγαλο κομματι του δωματιου ειχαμε «ανεπιθυμητη παρεα» και παλευαμε για την επιβιωση μας με νυχια και με δοντια. Υπηρχε αρκετη ενταση καθ’ολη τη διαρκεια, συνεπως δεν αισθανθηκαμε πουθενα τη ροη να κανει καποια κοιλια. Αξιοσημειωτη είναι και η «επιθυμητη παρεα» που ειχαμε μαζι μας, η Ποπη, η οποια συνεβαλλε στην ομορφη εμπειρια που ειχαμε με το διασκεδαστικο-συμβουλευτικο ρολο της.

Εν τελει καταφεραμε να φυγουμε ζωντανοι από το Code Veronica και με ορισμενα αρκετα ενδιαφεροντα στοιχεια στην κατοχη μας! Προτεινουμε το δωματιο σε ομαδες 3-4 ατομων, ανεξαρτητως εμπειριας.