Boogeyman

Τρίτη βράδυ, ίσως το πρώτο πιο κρύο βράδυ μέχρι τώρα αυτού του φθινοπώρου και τί καλύτερο από το να πάμε να δούμε ένα σπίτι με τζάκι που θέλουμε να νοικιάσουμε στην οδό πειραιώς 8. Μόνο που μία απλή επίσκεψη μετατράπηκε σε κάτι άλλο που κανείς μας δεν περίμενε. Η αγαπημένη μου Reality Ripples που πάντα θα κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, μαζί με τον Marios Michos έφτιαξαν αυτή τη φορά ένα αριστούργημα. Όχι γιατί το Boogeyman είναι το μεγαλύτερο και το πιο εντυπωσιακό δωμάτιο που θα συναντήσει κανείς(ειδικά ξέροντας τι υπάρχει πια εκεί έξω) αλλά γιατί μας έκανε όλους ήρωες ενός παραμυθιού και τα παραμύθια τουλάχιστον στο δικό μου το μυαλό θα είναι πάντα αριστουργήματα. Ο Μάριος διηγείται καθ´όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού μια ιστορία με πάρα πολύ αγάπη αλλά ταυτόχρονα με τη σκοτεινή του ματιά σε κάνει να τη ζήσεις με τον τρόπο που θέλει αυτός να την αποδώσει. Το δωμάτιο αποπνέει μια ζεστασιά αλλά παραλληλα και έναν κλειστοφοβικό τρόμο που δημιουργεί ανάμικτα συναισθήματα. Ομολογουμένως θα θυμάμαι πολύ έντονα αυτό το δωμάτιο γιατί η θεματολογία του μου τσίγκλησε τον μεγαλύτερο παιδικό μου φόβο και μου ξύπνησε παιδικές αναμνήσεις. Προτείνω σε όλους να πάνε να δουν τον μπαμπούλα που σίγουρα κάποτε φοβήθηκαν, να παίρνει μπροστά τους σάρκα και οστά και παράλληλα να νιώσουν λίγο την αγάπη και το μεράκι που έβαλε για να γινει όλο αυτό ο Μάριος. Θα σας επισκεφτώ ξανά σίγουρα.