CODE VERONICA

Ειπαμε κι εμεις να κάνουμε την αρχή ώστε να προετοιμαστούμε λιγο για το biohazard ☣️ Και ετσι επισκεφτήκαμε το πρώτο μας δωματιο στην εταιρία.
Ένας τεράστιος χώρος που σε ψαρώνουν απ την πρώτη στιγμή που θα μπεις μέσα και λιγο αγχώνεσαι για το τι θα ακολουθήσει. Εκτιμώ πολυ το γεγονός οτι υπήρχαν πραγματα στο χώρο τα οποία ηταν σαν εγκαταλελειμένα όπου μπορούσες να τα πιάσεις, να τα ψάξεις ακόμη κι αν δεν είχαν κανενα στοιχείο. Ένιωθες δηλαδή πως ηταν αληθινα τα σκηνικά και βρίσκεσαι σε ένα μέρος ερειπωμένο ετσι ακριβώς οπως το άφησαν οι τελευταίοι ζωντανοί που ηταν εκει.
Κάποια περάσματα βρισκόντουσαν εκει που δεν το περιμένεις ώστε να λες «εγω εκει μέσα δεν μπαίνω».
Οι γρίφοι σχετικά δύσκολοι για δωματιο τρόμου αλλα με πολυ ενδιαφέρον και έξυπνοι. Θεωρώ πως δεν υπαρχει κάποιος γρίφος χωρίς να εχει κάποιο λόγω που υπαρχει για να προχωρήσεις.
Σχετικά με τον τρόμο, δεν θα έλεγα πως σε αποσυντονίζει και σε αγχώνει, απλα ειναι τόσο όσο ώστε να μπορεις και να σκεφτεις. Προσωπικά θα το έλεγα περισσότερο δράσης απ οτι τρόμου το δωματιο, αν και θα ηθελα να είχε λιγο περισσότερο κυνηγητό και αγωνία.
Σε γενικότερες γραμμές ηταν ένα πολυ ενδιαφέρον δωματιο, λιγο πιο χαλαρό απ οτι θα το περιμενα και θα το ηθελα.
📝 στο τελος πάρτε τη σωστή απόφαση 😉