Moriarty

Ενα δωματιο που τα συνδυαζει ολα. Γελιο, jumpscares, ψαξιμο, τρεξιμο, εξυπνα tasks, Μιχαλη Ρακιντζη και πολλους ωραιους μηχανισμους. Γενικα ο Moriarty δεν μας αφησε στιγμη να χαλαρωσουμε, μας...χορεψε στο ταψι ο ατιμος!

Παλι καλα που ειχαμε και τον Λελο συντροφια, να κανει και να ρωταει τα δικα του και να μας αποσπα την προσοχη. Η ωρα περνουσε τοσο ευχαριστα, που εγω προσωπικα εχασα τελειως την αισθηση του χρονου και νομιζα οτι δεν θα καταφερουμε να αποδρασουμε. Εν τελει βγηκαμε εχοντας και 10 λεπτα περιθωριο.

Το συγκεκριμενο δωματιο προσφερει μια διαφορετικη εμπειρια απο τα περισσοτερα γριφοδωματια που υπαρχουν εκει εξω. Οι γριφοι του αρκετα ωραιοι και ταιριαστοι με την υποθεση, την διαφορα ομως την κανει η αλληλεπιδραση με τον Λελο και γενικα η ολη ατμοσφαιρα, την οποια θα χαρακτηριζα σουρεαλιστικη.

Οι χωροι πολλοι, μεγαλοι και καθαροι. Το δωματιο ευκολα υποστηριζει ομαδες 2-4 ατομων. Το μονο μου παραπονο, οπως τονισα και στον Λελο, αφορα τον φωτισμο σε ενα συγκεκριμενο σημειο προς το τελος, οπου ουσιαστικα ειχαμε βρει την σωστη λεξη για να ανοιξει το λουκετο, αλλα δεν φαινονταν καλα οι γραμμες.

Εμεινα πολυ ευχαριστημενος. Απο τα highlights του δωματιου κατα την γνωμη μου τοσο το ξεκινημα, οσο και το τελειωμα. Αλεξη συνονοματε σε ευχαριστουμε και για την κουβεντουλα στο after.

ΥΓ. ...ειναι και βαρυς ο καναπεεεεεες!