Το όνειρο της Άννας

Χθες βράδυ είπαμε κ εμείς σαν ομάδα Παράνοια να επισκεφτούμε επιτέλους το Όνειρο της Άννας που τόσα είχαμε ακούσει κ ακόμα δεν είχαμε πάει... Πήραμε κ έξτρα παίχτες για ενισχύσεις λοιπόν και πήγαμε...

Κ εδώ είναι που δε ξέρω από πού να αρχίσω κ που να τελειώσω! Δε ξέρω πως να σας περιγράψω αυτό που ζησαμε... Αυτό που έζησα!!! Αρχικά να πω ότι άντεξα!!! Ναι άντεξα μέχρι το τέλος και δεν βγήκα νωρίτερα! Νομίζω ότι τώρα μπορώ να τα αντέξω όλα! Τα παιχνίδια που σου παίζει το μυαλό σου εκεί μέσα δεν τα χωράει ο νους σου... Αν είναι όντως παιχνίδια του μυαλού... Πραγματικά χάνεσαι... Δε ξέρεις τι είναι αληθινό και τι όχι! Λες δε μπορεί... Δε γίνεται να έγινε αυτό τώρα! Εγώ προσωπικά χρειάστηκε να κάνω κ τη προσευχή μου κάνα δυο φορές! Πήγα να βάλω τα κλάματα και κρατήθηκα! Ούρλιαζα σα να μην υπάρχει αύριο κ απλά έλεγα στο τέλος στον εαυτό μου μπορείς αντέχεις θα τελειώσει σε λίγο!

Ίσως σε κάποιους να ακούγεται "σκληρό" έτσι όπως το περιγράφω. Όμως δεν είναι καθόλου! Είναι μια μοναδική εμπειρία που ο καθένας από εμάς την έφτασε στο επίπεδο που επιθυμούσε και την έζησε διαφορετικά! Και που σίγουρα σε όλους θα μείνει αξέχαστη!

Η συμβουλή μου αν πάτε? Αφεθειτε ελεύθεροι και απλά ζήστε το! Ζήστε το μέχρι το τέλος μπορείτε 😉