INSIDIOUS

Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλα λόγια μην πεις... Είχα αναφέρει σε παλιά μου κριτική, ότι η πλοκή είναι το παν στα escape rooms τρόμου. Το Insidious δεν μπορείς να πεις ότι επένδυσε σε πλοκή... αλλά πραγματικά ήταν η πιο έντονη εμπειρία τρόμου που έχω ζήσει καιρό τώρα!

Ο ηθοποιός με γλέντησε κανονικότατα, όντας κι ο πιο ελαφρύς της δυάδας. Δεν φοβόταν την σωματική επαφή, είχε πολύ συχνές εμφανίσεις κι η δική του εμφάνιση ήταν άριστη. Επειδή διαβάζω ενίοτε διάφορα για παίκτες που δεν τρόμαξαν και καλά... φίλοι μου αν δεν αφεθείτε, αν δεν μπείτε κι εσείς στον δικό σας ρόλο... δεν θα νιώσετε τίποτα. Φυσικά και θα μπορούσα να αντισταθώ και να μην με σέρνει σαν σακί στους διαδρόμους. Ποιό το νόημα όμως τότε;

Οι γρίφοι ήταν βατοί και χάρηκα γι'αυτό. Προχωρούσαμε αρκετά γρήγορα ώστε να απολαμβάνουμε παραπάνω performance.

Ένα δωμάτιο συνολικά που ήξερε να εκμεταλλευτεί τα ατού του.