Texas Chainsaw Massacre

Αίμα, δάκρυα και ιδρώτας στη The VI Senses ...


Το να ανοίγει ένα δωμάτιο με συγκεκριμένο δημοφιλές θέμα κρύβει μια από τις μεγαλύτερες παγίδες η οποία έχει να κάνει με την πίστη απόδοση τόσο των χαρακτήρων όσο και του όλου στησίματος σκηνικών, ατμόσφαιρας και ιστορίας.Ο τρόπος με τον οποίο έχουν αποδοθεί όλα αυτά στο συγκεκριμένο δωμάτιο από την εξαιρετική αρχή του μέχρι το φινάλε-εκπληξη για πολλούς δείχνει πως η εταιρεία όλα τα έχει κάνει πολύ σωστά.
Και πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά άλλωστε όταν έχουμε να κάνουμε με ένα αχανές στην αίσθηση δωμάτιο, γεμάτο περάσματα και μηχανισμούς σε χώρους ιδιαίτερα γνώριμους, ειδικότερα αν κάποιος έχει δει το remake του 2003.Υπαρχει μια βασική ροή και έτσι όλο το δωμάτιο γίνεται μέρος της ιστορίας και τίποτα δεν φαντάζει παράξενο ή παράταιρο.Ακομη και με τους γρίφους μεσαίου επιπέδου και αρκετοί από αυτούς συνεργασίας δένουν όλα τόσο αρμονικά που εντείνουν στο αγωνιώδες gameplay.
Το παιχνίδι το παίξαμε στην απλή εκδοχή του κάτι το οποίο δεν μετανιώσαμε στιγμή.Ακομη και στο mode της απλής επαφής έχουμε να κάνουμε με μια απειλητική, αναπάντεχα επιβλητική παρουσία που δημιουργεί ανασφάλεια τόσο για το επόμενο βήμα όσο και για την όλη έκβαση του δωματίου.
Σίγουρα αυτό που θα ανέφερα ως πρώτο λόγο επίσκεψης αν κάποιος με ρωτούσε για το δωμάτιο θα ήταν η όλη του ατμόσφαιρα και η αίσθηση αληθοφάνειας στο όλο του στήσιμο.Τα σήματα της αστυνομίας περιμένουν στην εταιρεία να τα παραλάβετε... Όπως επίσης κι αυτός...