The Cradle of the Curse

Το Sacrifice αποτελει ενα απο τα αγαπημενα μου δωματια τρομου, συνεπως δεν υπηρχε περιπτωση να μην επισκεφθουμε και το prequel! Καναμε λοιπον την κρατηση για το Cradle of the Curse και ξεκινησαμε ξανα για Torryburn!

Το συγκεκριμενο event, με αφησε δυστυχως διχασμενο. Παμε να δουμε πιο αναλυτικα τι συναντησαμε:

- Οι χωροι ειναι ιδιοι με του Sacrifice, στην πιο φωτεινη/γιορτινη version τους. Παραμενουν εξαιρετικοι και ως χωροι και ως σκηνικα, απλα δε θα δει καποιος κατι καινουριο. Θεωρω πως θα μπορούσε να γίνει καλύτερη αξιοποίησή τους, καθώς κάποιους χώρους δεν τους επισκεφθήκαμε ποτέ.
- Οι ηθοποιοι στο συνολο τους ηταν πολυ καλοι στο ρολο τους! Ενας προς εναν, συνεβαλλαν, οσο μπορουσαν, στο να εχουμε μια ομορφη εμπειρια. Προτεινω εντονα τη συχνη αλληλεπιδραση μαζι τους με καθε ευκαιρια, καθως θεωρω πως ειναι το επικεντρο του δωματιου.
- Το story ηταν ωραιο, μαθαμε καποια πραγματα για το χωριο, ενω προς το τελος ανακαλυψαμε τι ηταν αυτο που οδηγησε στη δημιουργια της καταρας. Τα cinematics που υπηρχαν στο φιναλε μας αρεσαν αρκετα!
- Και περναω τωρα στο κομματι που δεν μου αρεσε. Μεγαλο τμημα του δωματιου (περιπου την μιση του διαρκεια) καταλαμβανουν διαφορων ειδων παιχνιδια. Λογικο, καθως βρισκομαστε σε πανυγηρι. Δυστυχως τα παιχνιδια στην συντριπτικη τους πλειοψηφια με αφησαν παντελως αδιαφορο, ενω επειδη η αναμονη μεχρι να παιξουμε ολοι μας ηταν μεγαλη στα περισσοτερα, υπηρχαν φορες που βαρεθηκα. Θεωρω πως θα μπορουσαν να ειναι πολυ πιο διασκεδαστικα και ελαφρως πιο ανταγωνιστικα για το αλατοπιπερο, ενώ θα έπρεπε να απασχολούν και μεγαλύτερο αριθμό παιχτών ταυτόχρονα. Ηδη στο after game ειπα στα παιδια 2 ιδεες για παιχνιδια που θεωρω οτι θα αναβαθμιζαν την ολη εμπειρια (οχι οτι εχει σημασια, καθως το event τελειωνει συντομα). Το δε κοστος για να δημιουργηθουν τα συγκεκριμενα παιχνιδια οριακα κινειται σε διψηφιο νουμερο. Οπως και να εχει, οταν στην μιση περιπου διαρκεια του δωματιου δεν περνας καλα, δυστυχως τα συναισθηματα ειναι αναμεικτα.

Βεβαια να τονισω πως δεν συμφωνουν ολοι στην ομαδα μαζι μου. Για την ακριβεια οι 3/7 περασαν καλα, οι 4/7 οχι και τοσο. Συνεπως, σημασια εχει το προσωπικο γουστο του καθενος.

Φυσικα ολα αυτα τα ειπαμε στα πολυ φιλικα και συζητησιμα παιδια στο τελος του δωματιου και καταλαβαν τι δεν μας αρεσε και τι θα θελαμε διαφορετικο. Να προσθεσω επισης πως ο μονος λογος που δικαιολογω την τιμη, ειναι οι αρκετοι ηθοποιοι. Ωστοσο, επειδη ο καθενας σκεφτεται υποκειμενικα το αν τα χρηματα που πληρωνει για κατι ειναι VFM, για μενα δυστυχως δεν ηταν για τη συγκεκριμενη εμπειρια.

Εν κατακλειδι, οπως εγραψα και στην αρχη, το Cradle of the Curse με αφησε διχασμενο. Καποια πραγματα μου αρεσαν, καποια αλλα οχι. Κραταω τα θετικα και αναμενουμε την επομενη δουλεια των παιδιων, σκεπτομενοι παντα το υψηλο επιπεδο του Sacrifice.

Ένα event μικρής διάρκειας στημένο εξ ολοκλήρου στον χώρο του Sacrifice, που σας ταξιδεύει στο παρελθόν, ώστε να ζήσετε την απαρχή της κατάρας του Torryburn, και τα γεγονότα στο πανηγύρι του χωριού που οδήγησαν σε αυτήν.

Πρόκειται για ένα event "ζαριά", αφού από τη μία η παρουσία πάρα πολλών performers αναγκαστικά ανεβάζει το κόστος και η τιμή του παιχνιδιού μπορεί να αιτιολογηθεί από το γεγονός αυτό. Από την άλλη, σε ένα παιχνίδι 100 λεπτών, ανεξαρτήτως του κόστους λειτουργίας του, είναι πολύ δύσκολο να χωρέσει gameplay που να προσφέρει στους παίκτες εμπειρία αντάξια της εν λόγω τιμής.

Προσωπικά πέρασα πολύ καλά, καθώς τα tasks του παιχνιδιού ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόμουν για να χαλαρώσω την ημέρα της επίσκεψής μας, αλλά και μπορώ να καταλάβω απόλυτα το γιατί αρκετοί από την ομάδα δεν το ευχαριστήθηκαν το ίδιο, και μπορώ να αναγνωρίσω ότι το "προϊόν" που έφτασε σε μας ήταν αρκετά ακριβό.

Το ποσοστό του παιχνιδιού που αφορά την ιστορία της κατάρας είναι πολύ μικρό και σίγουρα δεν ξεπερνά τα 20 λεπτά. Η υπόλοιπη διάρκεια είναι μοιρασμένη σε διάφορες δραστηριότητες που πράγματι θα συναντούσε κανείς σε ένα πανηγύρι της εποχής, όμως η αναλογία δράσης - αναμονής δεν είναι και η καλύτερη.

Οι δραστηριότητες είναι κατά βάση σειριακές, κάτι που σημαίνει ότι σαφώς περισσότερη ώρα θα περιμένετε όσο θα "παίζει" κάποιος άλλος, παρά θα είστε ενεργοί οι ίδιοι. Μπορείτε φυσικά να περιηγηθείτε στο χωριό και να συζητήσετε με τους κατοίκους σ'αυτό το διάστημα, αλλά δεν σας σπρώχνει κάπως και το ίδιο το παιχνίδι να το κάνετε ενεργά.

Σκηνογραφικά η μόνη αλλαγή σε σχέση με το Sacrifice είναι η παρουσία φωτός, ενώ υποκριτικά δεν έχω κάποιο παράπονο. Όλα τα παιδιά μας πέρασαν αυτό που ήθελαν με τις ερμηνείες τους, με την αεικίνητη Βαλέρια να ξεχωρίζει για μένα.

Αν προλάβετε το παιχνίδι, προτείνω ομάδα 6 ατόμων χωρίς το all inclusive πακέτο, ώστε η τιμή να ανταποκρίνεται σχετικά στην εμπειρία και να μπορείτε όλοι να συμμετέχετε εξίσου.