Κώστας Κανταρτζής (Irukandji)
Chosen One

Απάντηση από: Get Out Escape Rooms
Σας ευχαριστούμε

Ιδανική ροή, απίστευτοι γρίφοι, ευφάνταστοι μηχανισμοί, φοβερή η GM, εκπληκτικά διασκεδαστικός ο τρόπος που δίνονται οι βοήθειες, πολύ πειστικό το όλο σενάριο και last but not least, τόσο μα τόσο τσαχπίνικα τα σκηνικά και τα props. Έχω καιρό να ευχαριστήθω τόσο δωμάτιο. Τρελά μπράβο. Ευχαριστούμε πραγματικά...

Ένα μεγάλο μπράβο παίδες. Πραγματικό revamp, νέοι, πολύ ενδιαφέροντες και ταιριαστοί με το δωμάτιο γρίφοι, διαφορετική ροή (αν και παρόμοια σκηνικά), φοβερό acting, ωραία εισαγωγή και ιδιαίτερο φινάλε. Να προστεθεί σε αυτό το σημείο και ο ευφάνταστος τρόπος για βοήθειες και έχουμε το νέο Curshed Ship κυρίες και κύριοι. Να πάτε χθες!

Απάντηση από: Get Out Escape Rooms
Σας ευχαριστούμε. Εις το επανιδείν φίλοι μας!!

Μια σίγουρα διαφορετική εμπειρία προσφέρεται στα στενά της Λεωχάρους. Το Liar's είναι αρκετά προσεγμένο, ατμοσφαιρικό και έντονα διαδραστικό. Όλα παίζουν από τη στιγμή που θα πατήσετε το πόδι σας εκεί μέσα. Εξαπατήσεις, απρόθυμες συμμαχίες, ποικίλες στρατηγικές και φυσικά...τύχη.

Θεωρώ ότι αξίζει πολύ να το βιώσετε, αλλά και να ντυθείτε θεματικά. Μην είστε ξενέρωτοι. Go for it!

Μια γιορτινή παρένθεση στο κατακαλόκαιρο. Τα παιδιά έχουν βάλει πολλή δουλειά, καλή διάθεση και αγαπάνε ιδιαιτέρως το αντικείμενο και φαίνεται. Τι συναντήσαμε όμως εκεί μέσα;

- Πολυάριθμους χώρους.
- Hand-made προσεγμένα σκηνικά που σε κρατάνε πάντα στο κλίμα.
- Εξαιρετικό acting και κινηματογραφικές σκηνές. Σε αυτό να προστεθούν και τα ιδιαίτερα jump scares που διαφοροποιούνται συχνά σε σχέση με τα τετριμμένα.
- Πολύ καλή ροή και έξυπνους γρίφους διαφορετικής λογικής άνω του μέσου όρου δυσκολίας για το horror genre, κάτι που εκτιμήσαμε.
- Ιδιαίτερη εισαγωγή και τέλος.
- Ταιριαστά και δυνατά ηχητικά εφέ.

Το δωμάτιο τρέχει μόνο 2 μήνες και δεν του φαίνεται καθόλου. Είναι αρτιότατο, αλλά τα παιδιά συνεχίζουν να κάνουν προσθήκες και αλλαγές, γιατί τους ενδιαφέρει το feedback και το να βελτιώνονται γενικότερα. Ένα μπράβο από μας και να συνεχίσετε έτσι. Ευχαριστούμε...

Ένα μπράβο στα παιδιά που με μεράκι και αγάπη πήραν στις πλάτες τους το παλιό Apocalypse και έβαλαν τη δική τους δημιουργική πινελιά. Ιδανικό και ουσιαστικό remaster σε γρίφους και performance. Περάσαμε εξαιρετικά, το ζήσαμε, παρακολουθήσαμε το στόρυ και μάθαμε τι συνέβη σε αυτό το ταλαιπωρημένο πατρικό της Μαρίας. Σας περιμένει να μάθετε κι εσείς. Μην ανησυχείτε, νας σας μυρίσει θέλει μόνο...

Άψογα εκτελεσμένο, μοναδικό και τρομερά διασκεδαστικό. Το Clock προσφέρει ένα ιδιαίτερο event μυστηρίου με γαρνιτούρα έξυπνων ταχυδακτυλουργικών κόλπων και mind tricks, εμπλουτισμένων κι αυτών με τη σειρά τους με την αγάπη και το ταλέντο των παιδιών. Να πάτε να διασκεδάσετε και να βιώσετε αυτήν την εμπειρία, που όμοιά της δεν έχει υπάρξει. Απίστευτα value-for-money σόου με ανταγωνιστικό πλεονέκτημα τη διαφοροποίησή του σχετικά με οτιδήποτε άλλο θυμίζει απόδραση. Πηγαίνετε τώρα μιας και θα είναι διαθέσιμο μόνο για λίγο καιρό ακόμα...

Πουθενά μα πουθενά δε φάνηκε ότι τα παιδιά δεν έχουν ξαναφτιάξει Horror δωμάτιο. Τα πάντα ήταν προσεγμένα και λεπτομερώς σκηνοθετημένα. Πολύ καλή αρχή, πολύ καλή ροή, γρίφοι ιδανικοί για το είδος, φοβερό performance, φοβερή ατμόσφαιρα, κινηματογραφικές σκηνές, αρκετές πρωτοτυπίες (με όμορφες και creepy πινελιές) και έντονο finale. Δεν υστερεί πουθενά, αντίθετα "it delivers". Σε κρατάει στην τσίτα από την αρχή ως το τέλος, παρόλο που εμείς σαν team δε φοβόμαστε γενικότερα.

Και τώρα που ολοκληρώσαμε (δυστυχώς) όλες μας τις επισκέψεις στα Escapepol-ό-παιδα, παραθέτω την προσωπική μου κατάταξη για τα δωμάτιά τους:

1) Creepy Store
2) The Butcher
3) Dark Mirror
4) Hellevator
5) Gustave Eiffel

* Με μια μικρή ένσταση για τη 2η και 3η θέση. Dark Mirror ίσως και 2ο, απλά το βάζω τρίτο για το σχόλιο το οποίο έγραψα στην κριτική του. Ούτως ή άλλως κι εκείνο είναι πρωτοποριακό στην κατηγορία του και αξίζει με 1000.

Άψογα εκτελεσμένο project για μία ακόμη φορά. Οι χώροι έχουν αξιοποιηθεί στο 100%, το acting είναι επιδραστικό όσο πρέπει και όποτε πρέπει (να σημειωθεί εδώ ότι ο performer δεν έσπασε το ρόλο ποτέ παρά τις φιλότιμες προσπάθειές μας), οι γρίφοι άψογοι, λογικοί, ποικίλοι, ικανοποιητικής δυσκολίας και last but not least, τα σκηνικά εντελώς in concept, όμορφα και ουσιώδη χωρίς υπερβολές. Ειδική μνεία για τους έξυπνους αυτοματισμούς και φυσικά για το επαγγελματικό game mastering, το οποίο γινόταν διακριτικά και μόνο όταν το απαιτούσαν οι περιστάσεις.

Ευχαριστούμε γενικότερα για όλες τις εκπληκτικές εμπειρίες μέχρι τώρα!

Όμορφα handmade σκηνικά, πρωτότυπο concept, καλό acting, έξυπνοι και διασκεδαστικοί γρίφοι, δυνατό φινάλε. Ευχαριστούμε για μία ακόμη φορά...

Φοβερή ροή, αρκετοί και διαφορετικής λογικής επίσης φοβεροί γρίφοι με γερή δόση έξυπνου και δημιουργικού team work. Χορταστικό καθ'όλη τη διάρκεια, πάντα μες στο θέμα που πραγματεύεται με λιτά σκηνικά και ταιριαστή ατμόσφαιρα. Αξίζει πολύ και προτείνεται σε όλους τους απανταχού γριφάκηδες.

Ευχαριστούμε για μία ακόμη φορά αγαπημένα, περάσαμε υπέροχα...

Περάσαμε άψογα. Ευχαριστούμε για όλα παίδες!

Το δωμάτιο τα είχε όλα:
- Φοβερή εισαγωγή (μου άρεσε πιο πολύ κι από του 1)
- Κινηματογραφικές σκηνές
- Προσεγμένο διάκοσμο
- Δυνατά και ψαρωτικά ηχητικά εφέ
- Γρίφους ταιριαστούς με το στόρυ αν και εύκολους
- Εκπληκτική ροή
- Πολύ καλό και διακριτικό mastering
- Ιδανική κορύφωση

Respect. Τα ρέστα μου!

Εύκολα 5 παντού!
Απλά Θεϊκό!
Ούτε καν μοιάζει με event!
Δε φαντάζεστε τι έχουν κάνει εκεί μέσα!
ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΤΕΛΕΙΑ!!!

Δεν ανακαλύπτει εκ νέου τον τροχό, αλλά περνάς πολύ ευχάριστα όλη την ώρα χωρίς να γίνεται κοιλιά πουθενά. Σίγουρα αποτελεί ιδανική εμπειρία για αρχάριους.

Ριζική αναβάθμιση από το 1 (στο μόνο στο οποίο υπερτερεί το 1 είναι η εισαγωγή του) και φοβερή δουλειά στα σκηνικά και στους χώρους. Ανατριχιαστικές κινηματογραφικές εμφανίσεις από κακόγριες, δαίμονες ή ό,τι άλλο ζει εκεί μέσα και συνεχίζω...πολύ καλή ροή, εύκολα γριφάκια αλλά σίγουρα fun, δυνατά ηχητικά εφέ και εκπληκτική κορύφωση.
Αρνητικά έχει τα εξής (αν και δεν μπορώ να πω ότι αφαιρούν πολλά από την εμπειρία):
- Κάποιες φορές δεν ακούγονται οι βοήθειες λόγω των εκκωφαντικών θορύβων από τα ηχεία, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είναι το πρώτο horror στο οποίο γίνεται αυτό.
- Οι γρίφοι είναι ελάχιστα ως καθόλου σχετικοί με την ιστορία, πράγμα που εμένα με ενοχλεί πλέον, όμως τολμώ να πω ότι ήταν πολύ διασκεδαστικοί, οπότε αντισταθμίστηκε έτσι το όλο θέμα.
- Οι παρουσίες ήταν αρκετές και επιβλητικές και θεωρώ ότι είναι προτιμότερο να είναι silent στα jump τους. Ο ψυχολογικός τρόμος συνήθως είναι πιο δυνατός και αρκεί.

Περάσαμε πολύ όμορφα (όσον αφορά στα αρνητικά απλά διυλίζω τον κώνωπα), θα έρθουμε και στο purge και για μία ακόμη φορά ζητούμε συγγνώμη για την καθυστέρηση...

Καθηλωτικό, πιστό στη νοοτροπία του Dark School που εκτιμώ αφάνταστα.
Ωραίοι, τεράστιοι και μες στο πνεύμα χώροι, φοβερά και επαγγελματικά performances, ενδιαφέρουσα υπόθεση και last but not least...έντονη κορύφωση. Με εξαίρεση ένα σημείο, στο οποίο περιφερόμασταν χωρίς να καταλαβαίνουμε με τι πρέπει να ασχοληθούμε, η ροή ήταν ομαλότατη και οι γρίφοι ως επί το πλείστον σχετικοί με την υπόθεση, διαφορετικής λογικής και τίμιοι για το είδος. Ως gameplay πιο κοντά στο Biohazard, αν και χαμηλότερο σε ένταση. Μπορεί να μη φτάνει στα επίπεδα εκείνης της εμπειρίας, αλλά η εταιρεία αποδεικνύει για μία ακόμη φορά ότι έχει πολλά δυνατά όπλα στη φαρέτρα της.

Το χω ξαναπεί και θα το ξαναπώ. Θεωρώ υποτιμημένο το Dark School όσον αφορά στη γενικότερη βαθμολογία του. Προσωπικά το κατατάσσω πολύ ψηλά, μιας και το Biohazard είναι μακράν το καλύτερο του είδους του και το Silk City εύκολα στα top 10 γριφοδωμάτια χωρίς ηθοποιό.

Impatient για Patient Zero X...!!!

Υ.Γ. Α ρε Susan με τα ωραία σου...

Ο ορισμός του άρτιου σε όλες τις κατηγορίες. Θα σπάσω την Omerta και θα πω περιληπτικά κάποια πράγματα...
Τα παιδιά εκεί έχουν φτιάξει έναν προσεγμένο, πιστό και εξαιρετικά λεπτομερή διάκοσμο με props εποχής. Μιλάμε για ένα άκρως χορταστικό γριφοδωμάτιο με engaging story, πολλούς, ευφάνταστους, συνδυαστικούς και κατά κόρον απαιτητικούς γρίφους (plus στρατηγικά ενσωματωμένους με την υπόθεση), φοβερή ροή, επαγγελματικό mastering χωρίς ανούσιες παρεμβάσεις και εκπληκτικό επίλογο.
Ένα δωμάτιο must για έμπειρες ομάδες, που θα το ζήσουν στο έπακρο και θα εκτιμήσουν το extra mile το οποίο έχει κάνει η εν λόγω εταιρεία. Χίλια μπράβο!!!

Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του ότι δε χρειάζονται απαραίτητα πολλά τ.μ. για να μεγαλουργήσεις. Το Boogeyman το κάνει πράξη και δίνει μαθήματα...
- Σκηνοθετικά
- Σκηνογραφικά
- Γριφολογικά (όλοι σχετικοί και διασκεδαστικοί, αν και εύκολοι)
- Ηθοποιικά, κινηματογραφικά και κινησιολογικά
- Ροής και mastering
- Κορύφωσης

Φοβερό χωρίς να είναι υπερπαραγωγή. It delivers. Respect!!!

Υ.Γ. Τι γαμάτα σοκολατάκια...!!!

Φοβερά πρωτότυπο concept, πολύ καλά δοσμένο από τους μετρ της πρωτοτυπίας και των οπτικοακουστικών εφέ.

Το όλο gameplay εξελίσσεται με ομαλότατη ροή, ενώ οι γρίφοι είναι στη συντριπτική τους πλειονότητα εντός θέματος, απολαυστικοί και διαφορετικής λογικής. Συμφωνώ επίσης με τη διάρκεια του δωματίου για προφανείς λόγους. Είμαι υπέρ των μεγάλων σε διάρκεια δωματίων, αλλά το συγκεκριμένο προσφέρει μια εναλλακτική εμπειρία και θεωρώ ότι ο παίκτης παίρνει το 100% μόνο με αυτήν την εκδοχή. Last but not least, το mastering είναι to the point, διακριτικότατο και απογειώνει την εμπειρία του Hellevator, βάζοντας κι αυτό το λιθαράκι του.

Αν υπάρχει κάπου κάποιο ψεγάδι είναι λίγο στο τέλος του, το οποίο ναι μεν είχε ένταση, αλλά θα το ήθελα κάπως διαφορετικό. Το θεωρώ ελαφρώς παράταιρο θεματικά με το πως κινήθηκε το δωμάτιο μέχρι εκείνη τη στιγμή. Πέρα από αυτό, όλα αρτιότατα και περιμένουμε και Butcher φυσικά.
Τα λέμε και πάλι εκεί παίδες. Ευχαριστούμε για μία ακόμη φορά. Οι προσδοκίες μας παίρνουν σάρκα και οστά πάντα στα project σας.

Πολύ έντονη εμπειρία, χωρίς τραμπουκισμό ή κάτι προσβλητικό. Κινείται πάντα στα σωστά όρια, προσφέροντας μια ρεαλιστική και αφιλόξενη διαμονή στις φυλακές του Kingston. Το παιδί εκεί είναι ελβετικός σουγιάς, τα κάνει όλα και συμφέρει, μιας και από την αρχή ως το τέλος σε κρατάει στην τσίτα με το σωστό τρόπο. Ο διάκοσμος είναι προσεγμένος και legit, ενώ οι γρίφοι ως επί το πλείστον σχετικοί με την υπόθεση και ιδιαιτέρως διασκεδαστικοί κατά διαστήματα. Το μόνο που θεωρώ ότι ίσως θα μπορούσε να λείπει είναι η έντονη μουσική που για μένα ήταν λίγο αντιφατική με την απόδοση του ρεαλισμού σε μια φυλακή, όμως αυτό είναι καθαρά προσωπική άποψη. Το υπόλοιπο team θεώρησε ότι ταίριαζε γάντι με το όλο concept. Ειδική μνεία εν τέλει για τα ηχητικά εφέ, που ήταν φοβερά, αλλά και για τον τρόπο που δίνονταν οι βοήθειες, γιατί είχε την προσωπική πινελιά των παιδιών.

Άποψή μου...
Να πάτε οπωσδήποτε! Θεωρώ ότι δεν υπάρχει άλλη παρόμοια βιωματική εμπειρία σε φυλακή (με έντονη παρουσία ηθοποιού εννοώ) χωρίς να κάνει καθόλου κοιλιά από την αρχή ως το τέλος.

Ευχαριστούμε παίδες!

Υ.Γ. Τα λέμε στο Left Alone...

Πριν γραφτεί οτιδήποτε, ΝΑ ΥΠΕΡΤΟΝΙΣΤΕΙ ότι το δωμάτιο (understatement για την απέραντη γαϊδουροπολιτεία) κλείνει τέλη Οκτώβρη και έχει μία κράτηση τη μέρα.
ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΠΑΛΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!!

Απο κει και πέρα αρχίζω να αναλύω, ελπίζοντας ότι θα αποφύγω τα spoilers...
Τα κορίτσια εκεί έχουν δώσει ζωή σε ένα ιδιατέρως πρωτότυπο project, κάνοντας λίγο πολύ έναν άθλο. Είναι μαχίμια κοινώς, με φοβερό performance (πάντα in character παρά τις φιλότιμες προσπάθειές μας), εξαιρετική αλληλεπίδραση, on spot αυτοσχεδιασμούς και φυσικά παράλληλα αρτιότατο game mastering. Οι γρίφοι που διαθέτει η Προφητεία είναι ανέλπιστα έξυπνοι, ποικίλοι και ταιριαστοί με το περιβάλλον, μέτριας+ δύσκολίας κάποιοι και αρκετοί σε αριθμό. Θεωρώ ότι θα ικανοποιήσουν κάθε απαιτητικό του κλάδου.

Ο χώρος είναι πολύ ευχάριστος, τεράστιος, ενώ κάθε τόσο έχεις τη χαρά να βρίσκεσαι κοντά σε συμπαθέστατα τετράποδα που σίγουρα δίνουν έξτρα πόντους στην όλη εμπειρία. Ο διάκοσμος είναι προσεκτικά φτιαγμένος και μαζί με τα props προσδίδουν 100% ρεαλισμό όσον αφορά στην απεικόνιση του χωριού της ιστορίας.

Η εισαγωγή σε βάζει γρήγορα στο κλίμα και είναι πολύ κατατοπιστική και διασκεδαστική, ενώ τι να πει κανείς για το τέλος και πως μπορεί να ενεργήσει η κάθε ομάδα...πραγματικά το τερμάτισαν. Φοβερή κορύφωση και λυπάμαι τόσο πολύ που δεν μπορώ να αποκαλύψω κάτι άλλο σχετικά με αυτήν.

Συνοψίζοντας...
Εκπληκτική, ανεπανάληπτη και πολύ διαφορετική εμπειρία. Είναι κρίμα να μην τη βιώσει κανείς. Εξαιρετικό acting, γρίφοι, ροή, βοήθειες και mastering γενικότερα. Φοβερή αίσθηση μετά την ολοκλήρωση, αν θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω με μια φράση θα ήταν "πνοή αναζωογόνησης". Πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι τα κορίτσια έχουν κατανοήσει το συντριπτικό πλεονέκτημα του "γηπέδου" τους και δίνουν ρέστα. Να σημειωθεί επίσης ότι η φιλοξενία (in character και μη) είναι σε άλλο επίπεδο. Πραγματικά στενοχωρηθήκαμε που τελείωσε και δε θέλαμε να φύγουμε.

Respect για τα πάντα (πλάκα πλάκα μόνο πάντα δεν είχε) και special χαιρετισμούς στους: Σπόρο, Μαρίζα, Φούσκα, Λίλυ, Μάνου, Ισίδωρο, Λεμονιά και λοιπούς...

Περιμένουμε οπωσδήποτε την Προφητεία 2 (OFFICIAL REQUEST)!!!

Υ.Γ.1 Πολύ φθηνό γι αυτά που προσφέρει...
Υ.Γ.2 Δρόσω προσοχή, η φυματίωση θερίζει...
Υ.Γ.3 Αχ αυτό το αγώι το όμοφο...
Υ.Γ.4 Πώς θα σας φαινόταν αν το σενάριο προέβλεπε και μια Αγγλίδα χωριανή μεταγραφή η οποία θα λεγόταν γαϊδουρ-Agatha???

Με λίγα και απλά λόγια... ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΞΑΝΑ ΣΕ ΓΡΙΦΟΔΩΜΑΤΙΟ!!!

Έχει γίνει απίστευτη δουλειά:
- Φοβερά και genuine σκηνικά.
- Απολαυστικοί in concept γρίφοι.
- Ροή ελαφρώς προβληματική σε 2-3 σημεία, αλλά παραβλέπεται άνετα γιατί παρεμβαίνει ο GM, κάτι που μου δίνει πάσα για το επόμενο...
- Απίστευτα προσαρμοσμένος, fun και αναπάντεχος ο τρόπος βοηθειών.
- Εξαιρετικά ηχητικά εφέ και game mastering (θα καταλάβετε).
- Διασκέδαση στο maximum με τον τρόπο που εξελίσσεται το Ice Tiki.

Δεν υπάρχει! Είναι full στην πρωτοτυπία από την αρχή ως το τέλος. Θα σας μείνει αλησμόνητη και ανεπανάληπτη ως εμπειρία. Κλείστε τώρα...!!!

First things first...

Εκπληκτική εισαγωγή! Έχω πολύ καιρό να βιώσω τόσο έντονη, κινηματογραφική και αγχωτική αρχή σε δωμάτιο και είναι κάτι που εκτιμώ αφάνταστα. ΜΑ ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΦΤΙΑΞΕΙ ΟΜΩΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ; Το Monika's Diary παραμένει στα top 10 μου και το Litchver Woodland δεν πάει πια πίσω. Είναι ο πιο ρεαλιστικός εξωτερικός χώρος μέσα σε εσωτερικό που έχω δει. Φοβάμαι μην κάνω spoil οπότε δε θα πω παραπάνω. Εκεί όμως, στο Litchver, ο φόβος και το άγνωστο παραμονεύουν συνεχώς, τα πάντα σε κοιτούν απειλητικά και ποτέ δεν είσαι εφησυχασμένος, από την αρχή ως το τέλος. Αυτή η εγρήγορση είναι εξαιρετικά σπάνια, με συνέπεια το δωμάτιο να μην κάνει σε κανένα σημείο κοιλιά. Τα ηχήτικα αλλά και τα οπτικά εφέ είναι κι αυτά με τη σειρά τους έντονα και απόκοσμα και ολοκληρώνουν το πακέτο του απόλυτου τρόμου. Οι γρίφοι είναι relevant και όσο δύσκολοι θα πρεπε να είναι, ενώ υπάρχουν και 1-2 τσαχπινιές που δεν είχαμε ξανασυναντήσει. Η κορύφωση αρκετά πιο χλιαρή, αλλά το παραβλέπουμε.

Αν και ελαφρώς ακριβό (προσωπικά δε με ενοχλεί αν το δωμάτιο εν τέλει τα σπάει), είναι ξεκάθαρα must. Δεν πρέπει να χάσετε αυτήν την εμπειρία.
ΣΥΣΤΗΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΜΠΟΥΝΙΑ!!!

Υ.Γ. Θα το τονίσω για μια ακόμη φορά. Η αναμνηστική photo αδικεί πάρα πολύ το δωμάτιο...

Μια όμορφη, καλοστημένη διαδραστική παράσταση, η οποία κρατάει καλά για τα χρόνια της, μιας και παραμένει άκρως διασκεδαστική. Τα παιδιά το υποστηρίζουν με πάθος και σε παρασύρουν με την ενέργειά τους. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί σε καμία περίπτωση αφού δε διαθέτει εύκολους γρίφους, ενώ έχει γίνει σημαντική προσπάθεια οι τελευταίοι να είναι συνδεδεμένοι με το βιβλίο και την υπόθεση του DaVinci Code γενικότερα. Εν τέλει να σημειωθεί ότι πραγματικά είναι πάμφθηνο και αξίζει πολύ σαν εμπειρία συνδυαστικά. Τσεκάρετέ το!

Το παιδί πολυεργαλείο που έχει το Magience και γνωρίσαμε επίσημα επί εποχής Cave και Levitha str. βρίσκεται συνεχώς στις επάλξεις για τα πάντα. One man's army λοιπόν, υποδοχή, mastering, υπόθεση, ιστορία, σκηνικά, αυτοματισμοί και support (λίγο πολύ Eureka φάση για όποιον θυμάται, respect). Μπορεί τα σκηνικά να μην είναι φαντασμαγορικά, αλλά πραγματικά δεν έχει σημασία. Το όλο εγχείρημα είναι παραπάνω από αξιόλογο. Εγώ απόλαυσα πολύ την εμπειρία, αλλά δυστυχώς δεν μπορέσαμε να παίξουμε b2b και το 2ο μέρος.

Στα του Magience λοιπόν: οι γρίφοι είναι πολύ έξυπνοι και οι αυτοματισμοί που αποτελούν το 80% του δωματίου ευφάνταστοι, ποικίλοι και λειτουργικότατοι. Μου άρεσε πολύ η λογική τους, ενώ η ροή ήταν πολύ ομαλή, οι παρεμβάσεις ελάχιστες και το φινάλε διακριτικό και χαριτωμένο.
Ευχαριστούμε πολύ. Θα τα πούμε στο Part 2.

Από τη Bloody Mary (last week), βρεθήκαμε στο Περιστέρι και στο House of Mary Shaw. Τι το ιδιαίτερο όμως έχει αυτό το σπίτι;

- Έχει διακόσμηση η οποία σε πείθει 100% ότι βρίσκεσαι στην οικία της διαβόητης εγγαστρίμυθου.
- Έχει δυνατά και ταιριαστά ανάλογα με την περίσταση ηχητικά εφέ.
- Έχει στόρυ και ατμόσφαιρα, όλα με απόλυτο σεβασμό προς το Dead Silence το οποίο αγαπώ.
- Έχει αρκετούς, διαφορετικής λογικής, μεσαίας δυσκολίας γρίφους και φυσικά κατά κόρον σχετικούς με την υπόθεση, κάτι που συναντώ σχεδόν πάντα τελευταία και με κάνει τρισευτυχισμένο.
- Έχει ένα ιδιαίτερο σύστημα βοηθειών, το οποίο θεωρώ ότι με μια μικρή αλλαγή μπορεί να απογειωθεί.
- Έχει επαγγελματικό mastering, μιας και επεμβαίνει μόνο όταν πρέπει και με ουσιαστικά hints.
- Έχει φοβερό acting, το οποίο διατηρεί το creepiness συχνά πυκνά χωρίς να κάνει κοιλιά.

Εξαιρετική απόδραση και εξαιρετικά παιδιά, άξιοι συνεχιστές των Τσουφακίων (αγαπάμε Τσουφάκια). Το χουν κάνει ήδη δικό τους και είναι μόνο η αρχή. Καλή αρχή λοιπόν παίδες!

* Υ.Γ. Και μια ερώτηση για τους μελλοντικούς επισκέπτες του σπιτιού της Μαιρούλας Shaw. Εσείς θα μπορέσετε να μη φωνάξετε μπροστά της;;;

Αντιπροσωπευτικό του είδους, μιας και διαθέτει πολλά όπλα στη φαρέτρα του. Είναι μεγάλο σε έκταση παρόλο που γενικά έχει στενούς χώρους, είναι γραμμικό plus οι γρίφοι βαδίζουν πλάι πλάι με το καλογραμμένο στόρυ και last but not least, είναι παρούσα και μια bloody Mary που κατορθώνει καθ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού να σε τσιτώνει με τις περιοδικές εμφανίσεις της.

Μας άρεσε, το χαρήκαμε και γίναμε επίσης μάρτυρες του πολύ κινηματογραφικού φινάλε του.
Zodiac πλέον, μιας και δε μου χει μείνει κάτι άλλο...

Μπράβο στα παιδιά που τολμάνε να προωθήσουν κάτι τόσο διαφορετικό. Θυμίζει πιο πολύ video game απ' όσο escape room, ενώ εστιάζει στην παρατηρητικότητα, στα αντανακλαστικά και στη συνεργασία της ομάδας μέσω tasks. Στην ουσία έχουμε παρθενογένεση, μιας και θεωρώ ότι δεν έχω συναντήσει κάτι παρόμοιο, αλλά ίσως να αποτελέσει το έναυσμα για αντίστοιχα project στο μέλλον. Τα ψεγάδια του τα έχει, καμια φορά επαναλαμβάνεται ή κουράζει ελαφρώς, αλλά του τα συγχωρούμε αφού όπως ήδη είπαμε πρωτοπορεί και πρωτοτυπεί σε αρκετούς τομείς. Οπτικά και τεχνολογικά είναι αρτιότατο και το αποτέλεσμα είναι σίγουρα τρομερά διασκεδαστικό και χορταστικό.
Τα λέμε Hellevator πλέον!

Μια εταιρεία που δίνει έμφαση στο γριφολογικό κομμάτι και για μία ακόμη φορά μας άφησε πολύ ικανοποιημένους.

Το Shaken, not Stirred διαθέτει απλοϊκό διάκοσμο και αισθητική, όποτε από τη μία δεν εντυπωσιάζει σε αυτόν τον τομέα, από την άλλη έχει τις τσαχπινιές του. Το δυνατό του σημείο είναι φυσικά οι γρίφοι. Είναι αρκετοί και σίγουρα μερικοί όχι εύκολοι, όποτε δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Μας εξέπληξε ευχάριστα, μιας και δεν έχει αυστηρή γραμμικότητα, ενώ παράλληλα θέλει καλή συνεργασία και εγρήγορση. Το προτείνω σίγουρα σε ομάδες που κυνηγάνε το κάτι παραπάνω στους γρίφους, ακόμα κι αν έχουν παίξει κάμποσα δωμάτια.

Θα μας δείτε και στο Hollywood και στο Mind Crime (λογικά back to back).

Check Dragon Tower review...

Check Dragon Tower review...

Ένα κακό του να γράφεις πολλές κριτικές είναι ότι επαναλαμβάνεσαι και συχνά γίνεσαι γραφικός. Κάποιες φορές αυτοί που τις διαβάζουν αναρωτιούνται αν είναι αντικειμενικές ή όχι. Σίγουρα έχουν συμβεί όλες οι εκδοχές. Να γράψεις θετική to-the-point κριτική και να είσαι αντικειμενικότατος, να γράψεις θετικότερη κριτική από την actual εμπειρία σου επειδή συμπάθησες τους ιδιοκτήτες και δε σου πάει καρδιά να πράξεις διαφορετικά, να αδικήσεις κάποιους γιατί έτυχε τη φορά που πήγες να είναι ανάδρομος ο Ερμής, να σοδομίζεται κατ' εξακολούθηση με την Αφροδίτη κοκ...

Τι συμβαίνει λοιπόν με το Sacrifice; Τι ισχύει αυτή τη φορά;
Κατά γενική παραδοχή της παρέας, όλα βρίσκονται σε υπερθετικό βαθμό στο εσωτερικό του Disappear.
- Κατ' αρχάς παίζει, αν δεν κάνω λάθος, να είναι το μεγαλύτερο που έχω δει σε έκταση (ή τουλάχιστον δίνει αυτήν την εντύπωση).
- Τα σκηνικά είναι απίστευτα, αληθοφανέστατα και η ατμόσφαιρα το λιγότερο καθηλωτική.
- Τα performances είναι πολύ ιδιαίτερα, ψαρωτικά και προσαρμόζονται στην κάθε παρέα. Συχνά είναι και κινηματογραφικά, κάτι που με βρίσκει τρομερά σύμφωνο εδώ και καιρό (έχω βαρεθεί τα ανούσια και επαναλαμβανόμενα jump scares).
- Τα ηχητικά είναι απίστευτα, αν και η αλήθεια είναι ότι για μεγάλο διάστημα όλες οι εταιρείες δίνουν ρέστα σε αυτόν τον τομέα.
- Η εισαγωγή σε βάζει στο κλίμα όπως πρέπει και το φινάλε είναι εντελώς αποστομωτικό.
- Η ροή είναι ιδανική, με μια ξεκούραστη αλλά ταιριαστή γραμμικότητα.
- Καθώς προχωράτε μαθαίνετε συνέχεια νέα πράγματα για το στόρυ που με τόση προσοχή και λεπτομέρεια έχουν επινοήσει τα αγαπητά παιδιά του Disappear.
- Οι περισσότεροι γρίφοι είναι σχετικά εύκολοι, συχνά πυκνά δεμένοι με την υπόθεση, ενώ γενικά το Sacrifice έχει αρκετά λουκέτα (για μένα όχι απαραίτητα αρνητικό, just saying).

Λίγο πολύ, είναι understatement να πεις ότι είναι απλά ένα πολύ δυνατό ατμοσφαιρικό δωμάτιο. Είναι ένα meta-room που στηρίζεται κατά κόρον στον ψυχολογικό τρόμο και δε διαθέτει απλά τα πάντα, έχει πάρει γερά αναβολικά. Απλά επισκεφτείτε το και διαπιστώστε το από μόνοι σας.
Πραγματικό respect. Ευχαριστούμε πάρα μα πάρα πολύ!!!

Το Cannibals είναι το νέο καλοκαιρινό event της Raven και πραγματικά τίποτα εκεί μέσα δε θυμίζει event. Οι χώροι έχουν αλλαχτεί πλήρως από το Hell Exodus και έχουν τη δική τους προσωπικότητα η οποία έρχεται και κουμπώνει στη λογική του νέου στόρυ.

Τα παιδιά τα δίνουν όλα. Το έκαναν και στο H.E., το κάνουν και τώρα. Αν ο όρος "ιδρώνω τη φανέλα" φτιάχτηκε για κάποιον, είναι γι αυτούς. Ιn-character όλη την ώρα, απόκοσμες κραυγές, τρομερή κινησιολογία και όλα αυτά σε συνδυασμό με δυνατά ηχητικά εφέ. Το δωμάτιο αποτελείται κατά κόρον από λουκέτα, μιας και είναι event, αλλά οι γρίφοι είναι αρκετά συνδυαστικοί και εντός της υπόθεσης που εκτυλίσσεται.

Δυνατή εμπειρία, φοβερή προσπάθεια και πραγματικά περιμένω να δω τι σκαρώνουν όταν ολοκληρωθεί το event και μετά.

Το hype ήταν υψηλό. Η αναμονή έσπαγε κόκκαλα. Το μέλλον έμοιαζε αβέβαιο. Το ρετιρέ είχε σταματήσει να παίζεται σε επαναλήψεις. Κρίσιμα ερωτήματα είχαν αρχίσει να ταλανίζουν το προβληματισμένο μας μυαλό. Τι είναι η ζωή; Τι είναι ο θάνατος; Ποιος είναι ο Μάκης...;;;

Κάπως έτσι, βασανιστικά αργά, φτάσαμε στον Ιούλιο του 2021 και στο πολυαναμενόμενο Prometheus. Αγαπάμε και στηρίζουμε Clock και το συγκεκριμένο δωμάτιο το περιμέναμε με λαχτάρα. Μας υπερκάλυψε στα πάντα.

Βρίθει φοβερών αυτοματισμών, φουτουριστικών και in concept σκηνικών, έχει αρκετούς, πολύ έξυπνους και διαφορετικής λογικής γρίφους, engaging στόρυ, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί κατά κάποιο τρόπο τις ενέργειες των παικτών σε όλο το χώρο και παράλληλα εκπληκτικά ηχητικά εφέ. Δε σταματάει όμως εκεί. Σε κρατάει σε εγρήγορση καθ' όλη τη διάρκεια της εμπειρίας, έχει τρομερό consistency σε ροή χωρίς να κάνει κοιλιά και επαγγελματικότατο mastering, όπως άλλωστε μας έχουν συνηθίσει τα παιδιά ήδη από το Rebellion. Κάτι που επίσης μας εξέπληξε ευχάριστα είναι η τιμή του. Μιλάμε για τον ορισμό του value-for-money (μετά το Escaped ίσως).

Να πάτε χθες. Είναι σίγουρο ότι θα σας ενθουσιάσει και θεωρώ ότι δύσκολα θα βρείτε ψεγάδι είτε στο δωμάτιο, είτε σε οτιδήποτε αφορά στα απίστευτα προσγειωμένα, αγαπημένα και ευγενικά ωρολογόπαιδα.

Mic Drop,
Irukandji, out!

Υ.Γ. Αξίζει να σημειωθεί ένα μεγάλο αρνητικό του, δεν υπάρχει πουθενά ούτε ένας σύρτης...

Να μαστε κι εμείς, απεσταλμένοι του "Τηλεβόα" σε μια μυστηριώδη έπαυλη για να καλύψουμε το ρεπορτάζ και ταυτόχρονα να παίξουμε το πρώτο escape room που δημιουργήθηκε ποτέ. Αυτό, του Λόρδου Beaverwood, που το είχε φτιάξει με μεράκι και σκοπό να διασκεδάζει τους καλεσμένους του με περίτεχνους γρίφους. Μπήκαμε με τις καλύτερες των προθέσεων λοιπόν, για να ανακαλύψουμε και μεις με τη σειρά μας τι τρέχει μέσα σε αυτό το αινιγματικό οίκημα.

Το Mystic Project, χωρίς καμία υπερβολή, είναι πληθωρικότατο σε όλους τους τομείς. Τα παιδιά, με γενναίο budget, έχουν στήσει ένα μοναδικό και άρτιο υπερδωμάτιο. Από την αρχή ως το τέλος όλα λειτουργούν στην εντέλεια. Αναλυτικότερα το M.P. έχει:

1) Μοναδική και πρωτότυπη εισαγωγή με flavor.
2) Άπειρους και κατά κόρον άνετους χώρους, αν και θα το πρότεινα για 4-5 άτομα για να το ευχαριστηθούν παραπάνω.
3) Άψογα σκηνικά, λεπτομερέστατο steampunk διάκοσμο, φοβερή ατμόσφαιρα και εκπληκτικά ηχητικά εφέ.
4) Πολλούς, έξυπνους, σχετικούς με την υπόθεση (κάτι που συναντάω πολύ τελευταία και με χαροποιεί ιδιαιτέρως) και μέτριας δυσκολίας γρίφους (κάποιους λίγο πιο τσιμπημένους).
5) Άρτιους και εντυπωσιακούς αυτοματισμούς καθ' όλη τη διάρκεια της εμπειρίας.
6) Πειστικότατο, επαγγελματικότατο και πολλές φορές creepy acting (μπράβο στα παιδιά), όπως δηλαδή αρμόζει στην περίπτωσή του.
7) Ικανοποιητικότατη ροή, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ποτέ κοιλιά.
8) Last but not least, προσεγμένο στόρυ, το οποίο υπηρετεί με consistency από την αρχή ως το τέλος.

Τόσο ολοκληρωμένες εμπειρίες είναι σπάνιες, αλλά το Mystic Corporation delivers. Αν υπάρχουν ψεγάδια είναι απειροελάχιστα και δε χρειάζεται καν να αναφερθούν. Μερικά έχουν να κάνουν με το ότι το δωμάτιο δεν τρέχει πολύ καιρό και φυσικά θα λυθούν άμεσα. Ευχαριστούμε πολύ μυστικόπαιδα. Χαρά μας να σας ξαναεπισκεφτούμε σε νέες περιπέτειες στο μέλλον.

2nd visit...

Μια νέα εταιρεία στο χώρο, πολλά υποσχόμενη και συνειδητοποιημένη στο αποδραστικό στερέωμα. Μιλάμε για τα παιδιά του Brain On, τα οποία άνοιξαν το παρθενικό τους δωμάτιο με το όνομα Outcast. Αυτό με τη σειρά του είναι ένα αρτιότατο δωμάτιο τρόμου που δε στοχεύει μόνο στον εντυπωσιασμό, αλλά κάνει ακριβώς αυτό που υπονοεί ο όρος "Brain On", ενεργοποιεί και τα εγκεφαλικά κύτταρα των παικτών.

Το Outcast είναι σε ένα βαθμό βασισμένο στο video game Outlast και λίγο πολύ έχει απ'όλα. Έχει ρεαλιστικά και προσεγμένα σκηνικά, αρκετούς, σοβαρούς και το σημαντικότερο... δεμένους θεματικά με την υπόθεση γρίφους, ψαρωτικό acting, υπολογίσιμη έκταση, δυνατά ηχητικά εφέ, φοβερή ροή και όλα αυτά σε συνδυασμό με ένα επαγγελματικό mastering. Μας κάλυψε σε όλους τους βαθμούς, ενώ αν εξαιρέσει κανείς κάποιες λεπτομέρειες, όπως το να κυριαρχήσουν οι κινηματογραφικές εμφανίσεις του ηθοποιού σε σχέση με τα παραδοσιακά jump scares, δεν μπορώ να φανταστώ πως αλλιώς μπορεί να βελτιωθεί. Είναι ήδη σε τρομερό επίπεδο και είμαι σίγουρος ότι είναι σε θέση να ικανοποιήσει τη συντριπτική πλειονότητα των παικτών.

Περιμένουμε εναγωνίως και τα υπόλοιπα δωμάτια που θα ανοίξουν εν καιρώ. Τα λέμε παίδες!

Docklands: Ένα αξιόλογο, θεματικό γριφοδωμάτιο φτιαγμένο με μεράκι από τα παιδιά του Arkham.

Πιο αναλυτικά τι συναντήσαμε...
- Ταιριαστούς με την υπόθεση, έξυπνους και μέτριας δυσκολίας γρίφους.
- Όμορφο και ζοφερό διάκοσμο, φτιαγμένο με προσοχή και λεπτομέρεια στο μεγαλύτερο μέρος του δωματίου.
- Μια εισαγωγή που σε βάζει στο κλίμα, αλλά δυστυχώς μια πιο χλιαρή έξοδο.
- Στενά περάσματα που προσδίδουν και ένα στοιχείο action στην όλη εμπειρία.
- Πολύ καλό και to the point mastering από τον GM μας.

Το πρόσημο είναι θετικότατο. Το ευχαριστηθήκαμε και χαρήκαμε την εμπειρία όλο και περισσότερο καθώς προχωρούσε το room. Ελπίζω να σας δούμε και στο Witchouse, μιας και μάθαμε ότι γριφολογικά έχει αλλάξει πλήρως από όταν το παίξαμε εμείς.

Μια ακόμη επαγγελματική και αρτιότατη δουλειά από τα παιδιά του Trapped, που δεν απογοητεύουν ποτέ. Εξουθενωτική όμως αυτή η ανάβαση στο Orana Gora για να βρούμε το φίλο μας. Μπήκαμε στο σπίτι και ξεκινήσαμε την έρευνά μας. Βρήκαμε ενδιαφέροντα στοιχεία, έξυπνους γρίφους διαφορετικής λογικής για να τα συνδυάσουμε, basic, αλλά επί της ουσίας σκηνικά και ένα συνοδοιπόρο στο control με αποτελεσματικότατο mastering. Εδώ να σημειωθεί ότι το στόρυ επίσης είναι πολύ προσεγμένο και εκτυλίσσεται καθώς προχωράς στο δωμάτιο με αρκετή λεπτομέρεια και φυσικά conclusion (ενάντια στο κατεστημένο των generic stories που ποτέ δε μαθαίνεις τι πραγματικά έγινε).

Έχουμε πάει σε όλα του Trapped και δυστυχώς προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι άλλο να παίξουμε, οπότε... βάλτε τα δυνατά σας και ετοιμάστε κάτι soon. We'll be there!

Πάει καιρός. Οι ελπίδες είχαν χαθεί. Οι αναμνήσεις είχαν δώσει σκυτάλη στη λήθη και τίποτα δεν ήταν πια ευοίωνο. Όμως ξάφνου, μια ηλιαχτίδα χαράς και προσμονής ξεπρόβαλε και λαμπύρισε στα πρόσωπά μας. Ναι, ήταν το καινούργιο ΦΕΚ, αυτό που εν μία νυκτί μας πέταξε ένα ΦΕΚ ΓΙΟΥ και έγινε ένα restart σε όλα τα escape rooms και πάλι...

Και κάπως έτσι βρεθήκαμε Θηβών 266 στο Αιγάλεω και στο Horrorville για να παίξουμε Pandemonium. Συμπαθέστατα τα παιδιά, το ζουν το game, την ιδρώνουν τη φανέλα (κάνουνε παπάδες εκεί μέσα) και προσφέρουν μια ανεπανάληπτη εμπειρία σε έναν τεράστιο κατά γενική παραδοχή χώρο. Χαρακτηριστικά, από ένα σημείο και μετά, όποτε αλλάζαμε χώρο λέγαμε "α αυτός είναι ο τελευταίος" και πάντα είχε κι άλλον.

Το Pandemonium έχει σκηνικά που παραπέμπουν σε τσίρκο σε μεγάλο βαθμό, γρίφους αρκετούς και σχετικούς με το theme του (γεγονός που μας ικανοποίησε ιδιαιτέρως), ενώ λίγο πολύ διαθέτει απ’ όλα. Έχει δράση, έχει τρόμο, έχει αγωνία, χρειάζεται τη φαιά ουσία του, ενώ παράλληλα προσφέρει έντονα, εύθυμα και ανατριχιαστικά interactions. Έχω καιρό να γράψω κριτική ή φυσικά να πάω σε escape room, αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ επαρκές και αντιπροσωπευτικό για το είδος του. Για μένα προσωπικά δεν υπήρξε κάτι μεμπτό στην όλη εμπειρία. Αν πρέπει να αναφέρω κάτι είναι ίσως η ακουστική των βοηθειών, τις οποίες δυσκολευόμασταν να ακούσουμε λόγω της δυνατής μουσικής που πλαισιώνει ταιριαστά το δωμάτιο. Πέρα από αυτό ήταν μια διασκεδαστικότατη και χορταστική εξόρμηση.

Παίδες ευχαριστούμε, να είστε πάντα καλά και μόνο επιτυχίες…

Εκπληκτική αναπαράσταση του P.T. Πιο συγκεκριμένα:

- Σκηνικά και ατμόσφαιρα πολύ πιστά σε σχέση με το εν λόγω παιχνίδι.
- Ατμόσφαιρα εντονότατη και extra creepy.
- Το acting εκπληκτικό από όλους τους performers.
- Κινησιολογία, φωτισμός, sound effects, interactions, όλα κινηματογραφικότατα.
- [spoil] παρά ελάχιστα πράγματα.
- Εισαγωγή και κορύφωση και οι 2 φοβερές, δίνουν παραπάνω βαθμούς στο όλο εγχείρημα.

Θέλαμε καιρό να το επισκεφτούμε και δεν απογοήτευσε καθόλου. Πολλά μπράβο για τον κόπο, τη μυστική τσαχπινιά, την υπέρμετρη προσπάθεια, αλλά και την εξαιρετική υλοποίηση.

*Υ.Γ. Συγγνώμη για την καθυστέρηση...

Ανέλπιστα καλό, ανέλπιστα ομαλή ροή (αν και δεν του φαινόταν αρχικά), ανέλπιστα πνευματώδες και ανέλπιστα fun.

Αυτό κυρίες και κύριοι είναι το House of Mysterious Fate. Ένα δωμάτιο που στήθηκε αρχικά ως προσωρινό event και εν τέλει κέρδισε τις καρδιές των παικτών και θεμελιώθηκε ως μόνιμο δωμάτιο, αντικαθιστώντας το αμφιλεγόμενο Seven. Έχω πάει σε 2-3 προσωρινά rooms, αλλά δεν είχαν σχέση με αυτό που βιώσαμε χθες. Αν είχα ζήσει το H.O.M.F. ως event, θα είχα συνεχίσει να τα τιμάω, αλλά με τις εμπειρίες που είχα έμεινα με τη δυσπιστία.

Ο χώρος και η εμπειρία μου θύμισε λίγο Fortune Teller, αν και του λείπει βέβαια η έντονη διαδραστικότητά του. Από την άλλη οι γρίφοι είναι πραγματικά υπέροχοι. Η ροή είναι φοβερή, οι παρεμβάσεις του GM τσαχπινο-εγκυρότατες και η ποικιλία στον τρόπο σκέψης δίνει και παίρνει. Τίποτα δε δείχνει ότι το δωμάτιο είχε αρχικά στηθεί ως event, αν εξαιρέσει κάποιος ίσως τα πολύ λιτά σκηνικά του. Μας ικανοποίησε με το παραπάνω και γενικότερα δεν υπήρξε κάτι που να μη μας άρεσε στο στήσιμο.

Επόμενος στόχος: Medical Psycho...

Αξιόλογο, τίμιο και διασκεδαστικό.

Όπως πάντα τα παιδιά κάνουν πάρτυ στο mastering και δίνουν ένα bonus σε όλες τους τις εμπειρίες. Το Hunger Fights έχει ποικιλία. Πρωτότυπη - αν και στοιχειώδη εν τέλει - εισαγωγή, γρίφους διαφορετικής λογικής, απλούς προς μέτριας δυσκολίας, σκηνικά διαμορφωμένα με την "προσωπική τους πινελιά" και πολύ καλή ροή. Να σημειωθεί επίσης ότι έναν γρίφο δεν τον έχω ξαναδεί και αν και απλός σχετικά στη σύλληψη, είναι πολύ fun.

Το παιχνίδι κυλάει ομαλότατα, αρκετά χαβαλετζίδικα και εν κατακλείδι σου αφήνει πολύ καλές εντυπώσεις, παρόλο που δεν κάνει το extra mile. Respect και για αυτή τη δουλειά. Περιμένουμε το 5ο σας δωμάτιο.

I definitely want to sleep again. Πρέπει οπωσδήποτε να βιώσω και πάλι αυτά τα επιβλητικά ηχητικά εφέ, τον αλλοπρόσαλλο φωτισμό με προσωπικότητα και σίγουρα να ζητήσω αυτόγραφο από τον Freddy, μιας και ήταν σίγουρα ο αυθεντικός. Η κινησιολογία του ήταν απειλητικότατη, τα ρούχα του ήταν αυτά που όλοι ξέρουμε, ναι, αυτές οι κόκκινες και μαύρες ρίγες που έχουν λιώσει πάνω του από την πολυχρησία, ενώ το πρόσωπό του ήταν παραμορφωμένο και καμμένο, ένα πρόσωπο που μαρτυρούσε τα βασανιστήρια που είχε υποστεί στο παρελθόν, αυτά που απελευθέρωσαν τον πραγματικό του εαυτό.

Φυσικά τα παιδιά δε σταματάνε εκεί, δηλαδή μόνο στον εντυπωσιασμό, στα props και στο θεαθήναι. Οι γρίφοι του είναι πολύ έξυπνοι, σχετικοί με την υπόθεση και απαιτούν ποικιλία στον τρόπο σκέψης. Είναι αρκετά δύσκολοι για το είδος και θα ικανοποιήσουν ακόμα κι αυτούς που είναι fans αποκλειστικά των γρίφων.

Must για τη συλλογή σας, αγαπητοί escapers.

Υ.Γ. Περιμένουμε με ανυπομονησία την άφιξη της Mary Shaw, χεχε...

With great power comes great responsibility. Έτσι κι εμείς τακτοποιήσαμε το θέμα του Ανκ για πάντα.

Στο δια ταύτα. Τα παιδιά του Secret Rooms έχουν κάνει στη θέση του Forbidden Tomb (το οποίο δεν είχα επισκεφθεί) ένα νέο μίνι άθλο με πολύ μεράκι. Το δωμάτιο απαρτίζεται από έξυπνους και απόλυτα σχετικούς με την υπόθεση γρίφους, hand made όμορφα σκηνικά και props και last but not least, πρωτότυπους και ταιριαστούς αυτοματισμούς. Δύο από αυτούς δεν τους έχω ξαναματαδεί. Ο δεύτερος ειδικά είναι καθηλωτικός.

Περάσαμε πολύ όμορφα και το προτείνουμε ασυζητητί!

Επαγγελματική δουλειά σε σκηνικά, ατμόσφαιρα, οπτικά, ηχητικά εφέ, καθώς και στους αυτοματισμούς. Λίγο πολύ όλα αυτά λειτουργούν όπως συνήθως λειτουργούν σε projects του Escapepolis. Οι γρίφοι ικανοποιητικοί με τη σειρά τους, με έναν αχρείαστα πολύπλοκο και αρκετά χρονοβόρο και ελαφρώς αμφισβητήσιμη ροή σε ορισμένα σημεία όπου χρειάζεται μια άλφα παρέμβαση από τον GM. Πέρα από αυτά τα remarks, δεν έχω να πω κάτι αρνητικό για το δωμάτιο. Η υπόθεση ήταν καθηλωτική, το δωμάτιο παραπάνω από αξιοπρεπές + έχει και μια εκπληξούλα την οποία θα σας αφήσω να ανακαλύψετε μόνοι σας. Τα λέμε σύντομα στο Dark Mirror.

Δεν είναι escape room, συνεπώς δε θα κριθεί ως escape room, αλλά ως συνολική εμπειρία.

Είναι μια ατμοσφαιρική αναπαράσταση seance κατά τον πρώιμο Βικτωριανό τρόπο και σκοπό έχει να σας βάλει στο κλίμα 100%. Αυτό ομολογώ ότι το πετυχαίνει χωρίς δεύτερη κουβέντα. Αυτό που έχω να προτείνω εγώ προσωπικά, χωρίς να κάνω spoiler ή να προϊδεάζω, είναι ότι πρέπει να πάτε, να αφεθείτε και να το ζήσετε. Είναι μια έντονα immersive, interactive και ξεκάθαρα εναλλακτική εμπειρία, καθώς και ανατριχιαστική κατά διαστήματα. Just go with the flow και θα βιώσετε κάτι διαφορετικό και ενδιαφέρον. ΔΕ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΓΡΙΦΟΥΣ, τα παιδιά το τονίζουν σε κάθε ευκαιρία, οπότε πληζ μην πάτε με αυτή τη λογική. Πάρτε από αυτό το χώρο αυτό που μπορεί πραγματικά να σας προσφέρει. That's it for now!

Τα παιδιά στο Clue Wars αγαπάνε πραγματικά αυτό που κάνουν. Έχουν δώσει όλη τους την ψυχή και το είναι, ώστε ο χώρος στον Κορυδαλλό να αποτελεί κοινό παρανομαστή για όλους αυτούς που μπορούν να κατανοήσουν το μεράκι, το προσωπικό κόστος και την ευαισθησία.

Κάπως έτσι είναι και το Blood Treasure. Μπορεί να μην έχει τρελό budget, έκταση ή φανφάρες, αλλά είναι ένα solid πειρατικό δωμάτιο, με όμορφους και έξυπνους γρίφους, έμφαση στη "ρεαλιστική" παρατηρητικότα (η εξεύρεση των στοιχείων γίνεται με τρόπο που συνάδει με το σενάριο και την εποχή δηλαδή), στη συνεργασία και στην εκπλήρωση της αποστολής. Ένα (spoil)
εκεί μέσα δεν το χουμε ξαναματαδεί ποτέ και είναι τρομερά ψαγμένο, περίεργο και άρρηκτα συνδεδεμένο με την υπόθεση. Respect!

Περάσαμε όμορφα και τα στοιχειοπολεμόπαιδα κατόρθωσαν και μας μετέδωσαν τον ενθουσιασμό τους για το πως λειτουργούν και πως θέλουν οι escapers να αντιλαμβάνονται την προσπάθειά τους. Θα ξαναπάμε σίγουρα, μάθαμε και ωραίες εκπλήξεις, ειδικά για το Hannibal.

Διασκεδαστικό όπως όλα τα project του Exit Now. Είναι καλοκαιρινό event (μέχρι στιγμής at least), έχει fun, έχει τρόμο, έχει μαυρίλα και πολλές κωμικοτρομακτικές εκπλήξεις για να ανακαλύψετε μόνοι σας.

Δώστε μια ευκαιρία στην καημένη τη μαύρη τη μαρμάγκα να σας φάει. Το Black Out είναι στημένο με τέτοιο τρόπο ώστε να μη θυμίζει τίποτα από όλα αυτά που έχετε παίξει στο παρελθόν και αξίζει την επίσκεψή σας. Σαν παράπονο θα αναφέρω μόνο ότι θα προτιμούσα να υπάρχει αραιότερη παρέμβαση από τον GM, η οποία όμως στην τελική κρίνεται απαραίτητη λόγω του βασικού χαρακτηριστικού του δωματίου.

Εξαιρετικό! Το όλο εγχείρημα που έχει στηθεί στον Άγιο Δημήτριο είναι ένα κράμα πολλών και διαφορετικών πραγμάτων. Το Exit War λοιπόν, κατορθώνει να δώσει ομοιογένεια σε αυτό το πρωτόγνωρο μείγμα.

Αρχικά πρέπει να τονιστεί ότι δεν έχει γρίφους, κάτι το οποίο αναφέρουν και τα παιδιά εκεί και καλά κάνουν. Είναι μια βιωματική εμπειρία δράσης με γραμμικά objectives που προσφέρει έντονη αδρεναλίνη και διασκέδαση. Το όλο σκηνικό είναι διαμορφωμένο σε έναν τεράστιο χώρο προσομοιωμένο ως χωριό που έχει μολυνθεί με το θανατηφόρο ιό. Επιλέγετε το mode δυσκολίας, χωρίζεστε σε 2 ομάδες, ενώ πραγματοποιείτε παράλληλη πορεία με διαφορετικά tasks (συνεπώς μπορεί να παιχτεί και 2η φορά για να δείτε είτε το κομμάτι που χάσατε, είτε μεγαλύτερο επίπεδο δυσκολίας). Η ροή είναι πολύ καλή, οι επιθέσεις των ζόμπι (υπάρχουν αρκετοί ηθοποιοί) είναι αγχωτικές με καλή περιοδικότητα, ενώ τα όπλα είναι αληθοφανή, αν και laser, με ιδανικό βάρος και feeling. Υπάρχει κανονικό οπλοστάστιο διαθέσιμο, οπότε προσπαθήστε να επιλέξετε οτιδήποτε ταιριάζει στο στυλ σας και στον τρόπο παιξίματός σας. Καλό και ψαρωτικό acting εν τέλει από τον Στρατηγό, ο οποίος εκτελεί και χρέη GM μέσω ασυρμάτου.

Φοβερή και εντελώς εντός της υπόθεσης και η κορύφωση, η οποία με τη σειρά της ολοκληρώνει αυτήν την ανεπανάληπτη εμπειρία που ακούει στο όνομα Dead Zone. Respect για την προσπάθεια, αλλά και για την υλοποίηση. Συνοψίζοντας, είναι σίγουρα κάτι πολύ διαφορετικό από όλα αυτά που έχετε συνηθίσει. Αν ψάχνετε κάτι που να συνδυάζει, δράση, παράσταση, escape room, laser tag, στρατηγική και άλλα, συμβουλή μου... να το επισκεφθείτε άμεσα. Αξίζει με τα μπούνια!!!

Escapepolis, μια εταιρεία που έχει αποδείξει επανειλημμένως ότι βελτιώνεται μετά από κάθε νέο της δωμάτιο και μάλιστα πολλές φορές με γεωμετρική πρόοδο (βλ. COSMOS). Η αλήθεια είναι ότι το παράρτημα στο Γαλάτσι το περιμέναμε για καιρό με ανυπομονησία. Με το που άνοιξαν οι κρατήσεις για το Creepy Store, σχεδόν κατευθείαν, τσουπ, να μαστε. Τα παιδιά (+νέοι συνεργάτες) έχουν ξεπεράσει τον εαυτό τους και πάλι. Από το κουβούκλιο της εισόδου κιόλας, παίρνεις μια ιδέα από το μεγαλείο που θα ακολουθήσει…

Και ερχόμαστε λοιπόν έξω από την είσοδο του Creepy Store. Μοναδικά ανατριχιαστική και ταιριαστή εισαγωγή και ένα άκρως ρεαλιστικό και προσεγμένο «μαγαζάκι». Τα πάντα μέσα είναι στο κλίμα. Διάκοσμος αληθοφανής, μοναδικά props, εξελιγμένοι αυτοματισμοί, οπτικά και ηχητικά εφέ όπως μας έχει συνηθίσει το Escapepolis γενικότερα, σύστημα βοηθειών απίστευτα πρωτότυπο και γρίφοι, όχι εύκολοι, αλλά σίγουρα έξυπνοι σε μεγάλο βαθμό και συμβατοί με την ιστορία. Αρκετά καλή ροή και πίσω μπρος σε όλους τους χώρους, μιας και δεν είναι μεγάλο σε έκταση, ενώ υπάρχει παράλληλα ξεκάθαρη έμφαση στο στόρυ και τη λεπτομέρεια. Το καταδιασκεδάσαμε, το χαρήκαμε και φτάνοντας προς τον επίλογο, εκεί χαζέψαμε κυριολεκτικά. Είναι μέσα στις 3 καλύτερες κορυφώσεις που έχω βιώσει εγώ προσωπικά σε γριφοδωμάτιο αφού τα παιδιά, καθ’ όλη τη διάρκεια αλλά ειδικά εκεί, εκμεταλλεύονται στο έπακρο την τεχνολογία που έχει χρησιμοποιηθεί στο δωμάτιο για να απογειώσουν κι άλλο την εμπειρία.

Εκπληκτική εμπειρία, να πάτε τρέχοντας! Δεν κρατιόμαστε για τα υπόλοιπα 4. Γ**** τον Αύγουστό μου μέσα…

Υ.Γ. Μοναδικό αρνητικό η ελαφρώς τσιμπημένη τιμή. Αν δείτε όμως τι έχουν κάνει μέσα στο δωμάτιο θα καταλάβετε γιατί... Go for it!

Συμπαθέστατο, τιμιότατο και efficient.

Ammut Hall λοιπόν και ιδανικό για αρχάριους, μιας και εστιάζει πολύ στην παρατηρητικότητα (στην οποία εξακολουθούμε να μην έχουμε ιδιαίτερη έφεση, χεχε). Οι γρίφοι του είναι ομολογουμένως εύκολοι, αν και δεν υπάρχει πάντα ξεκάθαρη λογική γιατί πρέπει να κάνεις κάποια πράγματα. Υπάρχουν αρκετοί αυτοματισμοί, κάτι το οποίο μας εξέπληξε ευχάριστα και αρκετοί χώροι, κάτι το οποίο εκτιμήθηκε επίσης. Το mastering με τη σειρά του ήταν πολύ αποτελεσματικό και άμεσο όποτε χρειάστηκε.

Περάσαμε όμορφα και σίγουρα το συστήνουμε σε ομάδες κατά προτίμηση φρέσκες στο άθλημα.

Υ.Γ. Μην ξεχνάτε να κοιτάτε τις προσφορές του Athens Clue...

Σε μια E.R. era, όπου η παρθενογένεση γίνεται όλο και πιο ανέφικτη, 3 τυπάδες τα έβαλαν κάτω, ανέλυσαν τις παραμέτρους και έφτιαξαν ένα - μόνο στο άκουσμα φαινομενικά απλό - γριφοδωμάτιο, που βρίθει πρωτοτυπιών.

Είναι Δευτέρα και βρισκόμαστε λοιπόν στην οδό Σπετσών 57 στον Κορυδαλλό, έξω από το Escape World. Τίποτα δεν προμηνύει το τι θα ακολουθήσει. Σκέφτομαι, κλασική είσοδος, typical name για εταιρεία escape room, αλλά όχι. Διαψευστήκαμε πανηγυρικά με το που μπήκαμε και έκλεισε η πόρτα πίσω μας. Πραγματικά δαγκώνομαι για να μην πω τι έχουν σκαρώσει εκεί μέσα αυτοί οι σατανάδες. Το παιχνίδι έχει φοβερή ροή και το αποδεικνύει από πολύ νωρίς. Οι χώροι στο Moriarty είναι αρκετοί, ενώ έχουν επιστρατευτεί πολλοί ευφάνταστοι και πρωτότυποι μηχανισμοί για να σας προσφέρουν μια εκ των πραγμάτων ανεπανάληπτη και αξιομνημόνευτη απόδραση. Οι γρίφοι δεν είναι δύσκολοι, αλλά είναι τέρμα fun και σε συνδυασμό με τη γραμμικότητα αποδίδουν στο 100%. Ο ρόλος του ηθοποιού πλαισιώνει με έναν περίεργα όμορφο τρόπο την όλη εμπειρία προσθέτοντας την τσαχπινο-πινελιά του. Η εισαγωγή είναι φοβερή (πιάνω αυτή μόλις μπεις στο πρώτο δωμάτιο) και ο επίλογος ικανοποιητικός. Το mastering με τη σειρά του είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματικό και ο GM γενικότερα στις επάλξεις ανά πάσα στιγμή για ό,τι χρειαστεί η ομάδα.

Κάπως έτσι δυστυχώς τελείωσε για μας αυτή η διασκεδαστικότατη εμπειρία που ακούει στο όνομα Moriarty. Τα παιδιά είναι full χαβαλετζίδικα, συζητήσιμα, χαμογελαστά και πολύ θετικά στο feedback. Υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα πλάνα για το μέλλον και λογικά θα έχουμε τη χαρά να τα δούμε να υλοποιούνται. C U later guys! Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για σύντομα ελπίζουμε.

Κάθε φορά γράφω τα ίδια και τα ίδια για το Escaped. Βαρέθηκα. Εκ νέου λοιπόν...

- Ιδιαιτέρως προσεγμένο και όμορφο στόρυ.
- Φοβερά και ρεαλιστικά σκηνικά για κάστρο.
- Εντυπωσιακοί και πολυάριθμοι μηχανισμοί.
- Επιβλητικά ηχητικά εφέ.
- Αρκετοί χώροι και άνετοι.
- Δημιουργικότατοι και ευφάνταστοι (μέτριας δυσκολίας) γρίφοι.
- Πολύ κατατοπιστικό mastering.
- Έμφαση στην αληθοφάνεια και τη λεπτομέρεια καθ' όλη τη διάρκεια του game.
- Χλιαρή αρχή και τέλος.

Ούτε συζήτηση για το αν προτείνεται ή όχι.

Ένα πολύ όμορφο γριφοδωμάτιο, εμπλουτισμένο με ευφάνταστους και καλαίσθητους μηχανισμούς. Αυτό είναι εν περιλήψει το Mysticity.

Το στόρυ του είναι consistent από την αρχή ως το τέλος, μιας και διαθέτει γρίφους μέτριας δυσκολίας αποκλειστικά εντός σεναρίου. Σε 1-2 σημεία χρειάστηκε το extra hint του λόγω της πρωτοτυπίας των αυτοματισμών του, αλλά αυτό έγινε με πολύ αποτελεσματικό τρόπο από τον GM. Τα σκηνικά είναι φτιαγμένα στο χέρι με μεράκι, ενώ οι λεπτομέρειες κάνουν το extra mile σε ορισμένα σημεία και δείχνουν τι δουλειά έχει πέσει πραγματικά.

Περάσαμε όμορφα και το συστήνουμε ανεπιφύλακτα. Αισθητικά θυμίζει αρκετά το Temple Box, αλλά υπερτερεί ξεκάθαρα σε όλους τους τομείς, κάτι το οποίο είναι λογικό τόσο καιρό μετά. Να πάτε δαγκωτό!

Freak λοιπόν και remastered version. Τα παιδιά τα χουμε γνωρίσει από το Liberta, από το οποίο φύγαμε με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Το Freak είναι η δεύτερη προσπάθειά τους και τελείως διαφορετικό στυλ. Περί τίνος πρόκειται λοιπόν;

Το Freak είναι ένα ρεαλιστικό και βιωματικό δωμάτιο τρόμου με σωματική επαφή (αυτό το ρυθμίζεις κατόπιν συνεννόησης με τον ιδιοκτήτη), το οποίο ενθαρρύνει πολύ την αλληλεπίδραση. Έχει γίνει τρομερή προσπάθεια όσον αφορά στα σκηνικά, στα props και φυσικά στους μηχανισμούς. Έχει αρκετά καλή ροή, φοβερό και έντονο acting και κάποιους ενδιαφέροντες γρίφους (αν και όχι πολλούς σε αριθμό). Η ατμόσφαιρα σε παρασύρει, ενώ ο ηθοποιός δε σε αφήνει να μην το ζήσεις, πράγμα που σημαίνει ότι το δωμάτιο πετυχαίνει το σκοπό για τον οποίο έχει φτιαχτεί.

Να πάτε να το ζήσετε, αφού πρώτα αποφασίσετε ποιο είναι το gameply που σας ταιριάζει. Ευχαριστούμε παίδες!

Τα παιδιά του Blind Alley δε σφάζουν με το γάντι. Το ζουν στο 100% και το μεταδίδουν και στους παίκτες. Το Slaughterhouse αποτελεί μια ολοκληρωμένη, βιωματική και γεμάτη εμπειρία με έντονη αλληλεπίδραση, ενώ είναι βέβαιο ότι δεν περνάει απαρατήρητο. Πήγαμε 4 και για τους 2 ήταν η πρώτη φορά σε horror. Αναλυτικά λοιπόν:

Ξεκινάμε με αντιπροσωπευτική και immersive εισαγωγή, με την ηθοποιό να σε βάζει για τα καλά στο κλίμα. Εκεί να τονίσω ότι το δωμάτιο γενικότερα έχει φοβερό acting και performance. Οι γρίφοι του είναι ικανοποιητικοί, κυρίως παρατηρητικότητας, ιδανικής δυσκολίας για το στυλ και αρκετά εντός θέματος. Η ατμόσφαιρα είναι ζοφερή, οι χώροι άπειροι, διακοσμημένοι όπως πρέπει και φυσικά άνετοι για να ρίχνετε ανά τακτά διαστήματα και το τρεξιματάκι σας. Υπάρχει σωματική επαφή όσο πρέπει ώστε να μη γίνεται παρεξηγήσιμη και μάλιστα δένει απίστευτα με το σενάριο. Απλά αφεθείτε και χαρείτε το. Το δωμάτιο θέλει συνεργασία κάθε τόσο και τα παιδιά προσπαθούν να απασχολούν όλους τους παίκτες με διαφορετικά tasks, έτσι ώστε όλοι να χουν κάνει την τσαχπινιά τους μέχρι το τέλος, κάτι που εκτιμήσαμε ιδιαιτέρως. Η κορύφωση εν τέλει είναι δυνατή και όχι χλιαρή όπως σε πολλά δωμάτια παρόμοιας κατηγορίας.

Το συστήνω ανεπιφύλακτα σαν δωμάτιο. Τα παιδιά το προσπαθούν πολύ και τα δίνουν πραγματικά όλα. Το μόνο αρνητικό που μπορώ να του προσάψω είναι η ζέστη σε ορισμένα σημεία, αλλά είναι κάτι που παραβλέπεται εύκολα. Τα λέμε και σε νέες δουλειές boys and girls!

Η απορία μου ήταν εύλογη... μα γιατί κάνει τόσο καιρό να ανοίξει αυτό το Death Row; Τι τους καθυστερεί; Μια φυλακή είναι, πόσο προσεγμένη ή φορτωμένη πρέπει να είναι; Παρόλο που ξέρουμε καλά τα συμπαθέστατα και ευφάνταστα οχι-εξοδ-όπουλα λοιπόν, δε μας πήγαινε το μυαλό. Μέχρι χθες! Μέχρι που επισκεφθήκαμε δλδ τη φυλακή των θανατοποινιτών με τη γνήσια σφραγίδα No Exit. Μπορείτε να φανταστείτε (ή και όχι) λίγο πολύ τι έχουν σκαρώσει οι σατανάδες...

- Κατ' αρχάς η εισαγωγή: Λίγο πολύ αναμενόμενη σεναριακά, άλλα άψογα εκτελεσμένη και κινηματογραφική.
- Χώροι: Άπειροι, μες στο πνεύμα της φυλακής και με το παραπάνω. Κάθε χώρος από ένα σημείο και μετά λέγαμε ότι είναι ο τελευταίος και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι. Αμ δε!!!
- Acting: Αν και μικρό σε διάρκεια, δίνει την έξτρα πινελιά ενισχύοντας το ήδη "βαρύ" κλίμα του Green Mile, χεχε.
- Μηχανισμοί: Απίστευτοι, jaw-dropping, state-of-the-art, πολυάριθμοι και ταιριαστοί με το concept (No Exit, remember?)
- Γρίφοι: Ατελείωτοι, χορταστικότατοι, ευφυέστατοι, σε μεγάλο βαθμό συνδυαστικοί, δύσκολοι, αλλά λογικοί και φυσικά πάντα εντός θέματος.
- GM: Βοήθησε εύστοχα και μόνο όταν αυτό ζητήθηκε, μιας και έτσι ήταν η συνεννόηση από την αρχή.
- Ηχητικά εφέ: Μας συνόδευαν καθ' όλη τη διάρκεια της περιπέτειάς μας και κρατούσαν την αδρεναλίνη στο maximum.
- Δράση: Το έχει και το action κομμάτι του, με σκαρφαλώματα, μπουσουλήματα και micro-physical challenges, πράγμα που σημαίνει ότι δεν απογοητεύει σε κανένα τομέα.
- Κορύφωση: Όλα τα λεφτά. Και αυτή με τη σειρά της έντονη και αρκετά κινηματογραφική. Check for yourselves!

Τελική ετυμηγορία: Death Row - ένα απίστευτα ολοκληρωμένο γριφοδωμάτιο με full πρόκληση, ευφάνταστους γρίφους, props, μηχανισμούς και λογής τσαχπινιές. Δε θα απογοητεύσει κανέναν, ενώ αναμένεται να γίνει το νέο σημείο αναφοράς για τους απανταχού γριφάκηδες. ΜΠΡΑΒΟ και πάλι παίδες. Τρελό respect, ενώ για μια ακόμη φορά αναμένουμε τις νέες σας δουλειές (μην αργήσετε πληζ)!

*Υ.Γ. Παρακαλώ αυξήστε λίγο το χρόνο του Death Row, χαχαχαχα. Πέραν της πλάκας, τιμή μας να ηττηθούμε από ένα τέτοιο δωμάτιο. C U soon!

Εξαιρετικό στο γριφολογικό κομμάτι. Πολύ φορτωμένο, πολύ απαιτητικό και με εξωφρενικά χαμηλό ποσοστό απόδρασης, μιας και δε συγχωρεί την παραμικρή καθυστέρηση. Κατά κόρον γραμμικό, κατορθώνει να εξιτάρει όλες τις νευρικές συνάψεις των παικτών καθ' όλη τη διάρκεια του game. Think outside the box κάποιες φορές και σίγουρα μη διστάσετε να δοκιμάσετε αυτό που μπορεί να έχετε στο μυαλό σας.

Τo mastering υπήρξε καίριο και ουσιαστικό. Δυστυχώς δεν μπορώ να πω το ίδιο για το εικαστικό μέρος του δωματίου, το οποίο είναι λίγο πρόχειρο και χρήζει ανακαίνισης. Να σημειωθεί βέβαια ότι στο 1408 πας καθαρά για το πνευματικό challenge και το οπτικό part μπορείς να το παραβλέψεις, οπότε δεν μπορώ να πω ότι μας ενόχλησε κιόλας, αλλά σίγουρα δεν παίρνει μεγαλύτερη βαθμολογία σε αυτόν τον τομέα.

Αυτά λίγο πολύ. Μας άρεσε, μας ζόρισε, το διασκεδάσαμε και θα ξανάρθουμε και γι άλλο. Cheers!

Αν και γνωρίζω μόνο στο περίπου πως ήταν πριν ο χώρος, τολμώ να πω ότι τα παιδιά έδωσαν ό,τι καλύτερο μπορούν βάσει της δυναμικής του.

Έγινε ένα δυνατό revamp, στήθηκαν χωρίσματα, έξυπνοι αυτοματισμοί και όλα πλαισιώθηκαν από δυνατά ηχητικά εφέ. Το αποτέλεσμα είναι αξιοπρεπέστατο, οι γρίφοι λίγο πιο τσιμπημένοι σε σχέση με πριν και σε όλα αυτά έρχεται και η Irene να βάλει το κερασάκι στην τούρτα του νέου premise.

Μπράβο για την προσπάθεια, η οποία καταλήγει σε ένα τίμιο αποτέλεσμα αν σκεφτεί κανείς ότι το Attic είναι αρκετά μικρό σαν έκταση. Περάσαμε όμορφα. Ευχαριστούμε και πάλι!

Μια πολύ προσεγμένη και ολοκληρωμένη δουλειά από νέα παιδιά στο χώρο. Clueso λοιπόν και Secret of the Asylum:

Η ατμόσφαιρα είναι creepy εξ’αρχής, σε προδιαθέτει ευχάριστα (εμένα που δε φοβάμαι τουλάχιστον) και δίνει το ρυθμό για το τι θα ακολουθήσει… τι ακολούθησε λοιπόν; Ακολούθησαν χορταστικοί, μέτριας δυσκολίας γρίφοι, προσαρμοσμένοι ιδανικά στην υπόθεση που εκτυλίσσεται. Καλή ισορροπία αυτοματισμών και λουκέτων, πολύ καλή ροή, mastering to the point (δε χρειάστηκε πολύ, αλλά ήταν μια χαρά) και αρκετοί - αν και όχι ιδιαίτερα άνετοι - χώροι. Η δε κορύφωση εν τέλει πολύ αξιόλογη και με αρκετό challenge, μιας και εκεί θα αντιμετωπίσετε σίγουρα τον πιο δύσκολο γρίφο του S.O.T.A.

Αυτά εν ολίγοις, μπράβο στα παιδιά, καλή δύναμη, καλό κουράγιο και εύχομαι να μη χρειαστεί να ξαναγίνει lockdown. Ιδανικό δωμάτιο πάντως για comeback μετά από 3 μήνες. Περάσαμε πολύ όμορφα.

Portal. Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα του πως με ακόρεστη διάθεση, λίγο budget και πρωτότυπο gameplay φτιάχνεις ένα τρελιάρικο και ανεπανάληπτο δωμάτιο, το οποίο κάθε ομάδα θα μνημονεύει για καιρό.

Κατ’ αρχάς μοναδική, ψαρωτική και RP εισαγωγή, μιας και τα παιδιά εκεί σε προδιαθέτουν με το που μπεις. Έχει στοιχεία από το Abbey, αλλά σίγουρα σε διαφορετικό τόνο. Αφού λοιπόν σε βάλουν για τα καλά στο κλίμα με ένα αναλυτικό και in character briefing, ξεκινάει το τζέρτζελο σχετικά γρήγορα. Τα μιάσματα συχνά πυκνά κάνουν την εμφάνισή τους παρενοχλώντας την ομάδα. Υπάρχει παράλληλα και το στοιχείο του τρόμου, αλλά και το διακριτικό στοιχείο της κωμωδίας. Εμείς διαλέξαμε την έντονη σωματική επαφή και βιώσαμε όλη την εμπειρία στο 100%. Προτείνω ανεπιφύλακτα να την επιλέξετε και σεις. Έχω διαβάσει διάφορα σχόλια κατά καιρούς και μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι δεν υπάρχει τίποτα το παρεξηγήσιμο, υπερβολικό ή άκομψο. Από την άλλη θεωρώ ξεκάθαρα ότι απογειώνει τη διασκέδαση στο full. Go for it!

Οι γρίφοι του έχουν religious theme, είναι έξυπνοι, αρκετοί και συνδυαστικοί και γενικότερα τους εκτιμήσαμε και απολαύσαμε δεόντως. Είναι μέτριας δυσκολίας και θα σας κρατήσουν απασχολημένους όσο πρέπει ώστε να μη χάνετε κομμάτια από την ατμόσφαιρα. Είναι σχεδόν πάντα εντός θέματος, γεγονός πολύ θετικό, μιας και το Portal έχει πολύ ενδελεχές στόρυ και το υποστηρίζει καθ’ όλη τη διάρκεια του δωματίου.

Ο διάκοσμος είναι αρκετά λιτός, όμως τα παιδιά αυτό το αναπληρώνουν στο full με το τσαχπίνικο gameplay και φυσικά την καθηλωτική και χωρίς προηγούμενο ατμόσφαιρα. Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι όπως και να χει, τα σκηνικά είναι εμφανώς αναβαθμισμένα στον πρώτο και τον τελευταίο χώρο, ο οποίος με τη σειρά του σε προϊδεάζει για το τι θα ακολουθήσει. Και με αυτή τη σκόπιμη πάσα, πάω κατευθείαν στην κορύφωση…
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ ΕΚΕΙ! Άλλο να σας το λέω, άλλο να το βιώνετε οι ίδιοι. Πανζουρλισμός, τρόμος, παρωδία, αλληλεπίδραση, διάβασμα και ιεροτελεστίες. Αφεθείτε, ζήστε το στο 100% και δε θα χάσετε.

Respect για όλα! Περιμένουμε εναγωνίως το Tomb. See you in a while...

Ατάκες τύπου “τι να πρωτοπεί κανείς γι αυτό το δωμάτιο”, “τα παιδιά που το έχουν φοβερά” και άλλα σχόλια παρεμφερή, φαντάζουν τουλάχιστον βαρετά και κοινότυπα και δεν δίνουν σωστή καθοδήγηση στον ενδιαφερόμενο escaper που θέλει να επισκεφτεί το εκάστοτε room. Τι οφείλει για μένα ένας παίκτης που έχει παίξει μεγάλο αριθμό δωματίων; Να προσπαθεί να τα κρίνει αντικειμενικά, να τα περνάει από κόσκινο χωρίζοντας την εμπειρία σε υποκατηγορίες και γενικότερα να είναι προσεκτικός με τα λόγια που χρησιμοποιεί. Έτσι θα κάνω και για το Existence…

ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ; Περάσαμε άψογα, το διασκεδάσαμε απίστευτα και βιώσαμε μια ψυχολογικά έντονη και πολύ προσεγμένη εμπειρία. Ήμασταν 3 και στο team ήταν και μία κοπέλα για την οποία ήταν η πρώτη απόπειρα στο horror genre. Γενικότερα τα χρειάστηκε, αλλά το καταχάρηκε.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι κριτικές είναι ομολογουμένως πάρα πολύ καλές, αλλά εγώ πήγα με μικρό καλάθι. Διάβασα για στοιχειωμένη έπαυλη, για νεκρομαντεία, για πνεύματα, λέω πιθανότατα θα είναι μία από τα ίδια. Ε λοιπόν όχι! Τα “overdose-όπουλα” έχουν κάνει εκπληκτική δουλειά. Η σκηνοθεσία είναι επαγγελματική, η ροή φοβερή, η ατμόσφαιρα ιδανικά ανατριχιαστική και τα performances έχουν εξαιρετική κινησιολογία και συντονισμό, χωρίς καν να αναφέρω τα πολύ αληθοφανή μακιγιάζ. Τα ηχητικά εφέ συμπληρώνουν το παζλ, δίνοντας την έξτρα πινελιά ανά τακτά διαστήματα. Το Existence πείθει εύκολα για έπαυλη, μιας και σκηνικά και διάκοσμος είναι 100% ρεαλιστικά, ενώ δεν υπάρχει τίποτα παράταιρο ή περιττό από props. Οι γρίφοι με τη σειρά τους είναι έξυπνοι, όχι ιδιαίτερα δύσκολοι και σε μεγάλο βαθμό σχετικοί με την υπόθεση. Δεν είναι όλοι πρωτότυποι, αλλά μετά από τόσα δωμάτια που έχουν ανοίξει, καταλαβαίνει κανείς ότι η παρθενογένεση γίνεται όλο και πιο μακρινή ανάμνηση. Εν τέλει αυτό που μου έκανε πολύ καλή εντύπωση επίσης είναι η κορύφωση. Είναι έντονη, είναι πιστή στο σενάριο και εκεί που περιμένεις να κάνει κοιλιά το δωμάτιο, (όπως κάνουν τα περισσότερα με τρομερά anti-climactic εξόδους) αυτό παραμένει στα ντουζένια του και προσφέρει περισσότερο άγχος και ενδιαφέρον από ποτέ.

Μακρηγόρησα για άλλη μια φορά, οπότε το κόβω απότομα. Bottom Line:
Αξίζει με τα μπούνια! Φαίνεται τετριμμένο το σενάριο, αλλά πραγματικά πηγαίνετε να δείτε τι έχουν κάνει τα παιδιά με όχι κάποιο τρελό budget και πάρτε ιδέες.
Mic Drop…

Υ.Γ. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΦΟΒΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!

Ανατριχιαστική και έντονη η διαμονή μας στο διαβόητο Hotel Cortez, αλλά επειδή είμαστε μαζόχες το συστήνουμε για επίσκεψη ασυζητητί.

Στο δια ταύτα... Το Devil’s Night είναι μια πληρέστατη εμπειρία και το πακέτο που προσφέρει περιλαμβάνει:
- Υπερ-creepy σκηνικά.
- Τρομακτική ατμόσφαιρα.
- Σωστή αναλογία Jump scares, κυνηγητού (χωρίς το τελευταίο να είναι ακραίο), αλλά και ιδανική περιοδικότητα σε αυτά.
- Αμέτρητους χώρους.
- Εκκωφαντικά και ταιριαστά ηχητικά εφέ σε συνδυασμό με αρκετό καπνό και strobe lights συχνά πυκνά.
- Πολυάριθμους και σχετικά ζόρικους γρίφους, πόσο μάλλον για Horror δωμάτιο. Οι περισσότεροι παραπέμπουν σε λουκέτα.
- Πολύ καλό mastering, αν και δεν ακούγαμε πάντα καθαρά τις οδηγίες λόγω του θορύβου.
- Ικανοποιητική ροή, εκτός από τον τελευταίο ευρύτερο χώρο, όπου για μένα πάσχει ελαφρώς. Ορισμένες φορές δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε με τι πρέπει να ασχοληθούμε ή που εφαρμοζόταν η λύση χωρίς την κατάλληλη κατευθυντήρια γραμμή.
- RP εισαγωγή που σε βάζει για τα καλά στο κλίμα.
- Καλή κορύφωση, αν και την έχουμε ξαναδεί.
- Αρκετές πρωτοτυπίες σε αρκετούς τομείς.

Κατά γενική παραδοχή το διασκεδάσαμε πάρα πολύ. Άρεσε σε όλη την ομάδα και πρέπει να παιχτεί οπωσδήποτε από όλους αυτούς που κυνηγάνε τις δυνατές εμπειρίες. Να πάτε χθες και σίγουρα να μη λογαριάσετε χωρίς τον ξενοδόχο!

Ξεκίνησα την “αποδραστική” μου καριέρα τον Ιούλιο του 17 με Edison Vs Tesla. Την περίοδο εκείνη τα E.R. είχαν αρχίσει να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και τα budgets να παίρνουν φωτιά. Γιατί το λέω αυτό; Το Athens Clue είχε ήδη αρχίσει να θεωρείται από πολλούς πιο συμβατικό, πιο πεπερασμένο και αυτό σε συνδυασμό με το ότι ο μέντοράς μου Sinistro είχε ήδη επισκεφτεί σχεδόν όλα τους τα projects, είχε ως συνέπεια να μην έχω πάει ποτέ σε δωμάτιό τους (εκτός από το καλοκαίρι του 18 που πήγα στο Cromwell στο Μαρούσι και μου άρεσε).

Χθες λοιπόν πήγαμε στο πιο δύσκολο δωμάτιο των παιδιών, το Signal. Η υπόθεση πήρε γρήγορα απροσδόκητη τροπή και η έπαυλη κάποια στιγμή μας αποκάλυψε το μεγάλο μυστικό της. Στη διαδρομή ήρθαμε σε επαφή με συμπαθητικά σκηνικά (φθορές υπήρχαν σε κάποια σημεία, αλλά μικρό το κακό), περίτεχνα props, ικανοποιητική ατμόσφαιρα και αναπάντεχα καλούς και challenging γρίφους. Ροή ομαλή, mastering πολύ προσεγμένο, εισαγωγή και κορύφωση συμβατικές, αλλά γενικότερα μια γεμάτη αίσθηση ολοκλήρωσης στο τέλος. Περάσαμε ανέλπιστα καλά, οι γρίφοι μας φάνηκαν πολύ έξυπνοι, ενώ κάποιοι ήταν έστω και λίγο τσιμπημένοι και πρωτότυποι.

Μπορώ να πω ότι άρθηκε η -αν υπήρχε ποτέ- προκατάληψή μου σχετικά με το Athens Clue και είμαι διατεθειμένος να επισκεφτώ κι άλλα δωμάτιά τους στο μέλλον.
Προς το παρόν, ta ta…

Αγαπάμε Sherlocked Homes και το έχουμε αποδείξει πολλάκις. Περιμέναμε καιρό να στηθεί το εν λόγω δωμάτιο στο νέο τους χώρο, οπότε χθες το πήραμε απόφαση, μεθύσαμε και κατευθυνθήκαμε προς Περιστέρι για ένα proper Hangover.

Στο Hangover λοιπόν υπάρχει μια διελκυστίνδα διαφορετικών λογικών. Στο μεν πρώτο χώρο κυριαρχεί το στοιχείο της παρατηρητικότητας, ενώ στο δεύτερο η λογική και συνδυαστική σκέψη. Η αισθητική τους διαφέρει σημαντικά επίσης, καθώς ο πρώτος είναι φαινομενικά λιτός και άδειος, αλλά κρύβει πολλά μυστικά, ενώ ο δεύτερος πιο φορτωμένος με στοιχεία και props. Η δυσκολία με τη σειρά της είναι ομοιογενής και στους 2. Η ροή είναι πολύ καλή, το mastering καίριο και καθοριστικό (βγήκαμε στα 3 secs) και η όλη εμπειρία μεστή και χορταστική. Υπάρχει μια μικρή εκπληξούλα στην εισαγωγή και μια αόριστη διάχυτη χαρά για κάθε γριφάκια από την αρχή ως το τέλος.

Τώρα λοιπόν που ολοκλήρωσα όλα τα project του Sherlocked Homes, θα κατατάξω τα δωμάτιά τους πρώτα βάσει της δικής μου προτίμησης και μετά βάσει ποιας σειράς πιστεύω ότι πρέπει να τα επισκεφτεί κάθε ομάδα…

Προτίμηση (Ξεκινώντας από το καλύτερο):
Cube > Cursed Willy > Hangover > Sherlock Maze

Σειρά επίσκεψης (Ξεκινώντας από το πιο εύκολο):
Sherlock Maze < Cube < Cursed Willy < Hangover (ή τελευταίο το Cursed Willy παρόλο που είναι λίγο πιο εύκολο, λόγω σημαντικής διαφοροποίησης στην ατμόσφαιρα)

Ανυπομονούμε για τη νέα τους δουλειά. Τα λέμε παίδες.

Εξαιρετική υλοποίηση του premise και της ιστορίας γύρω από το μυστικό του Captain James. Αρτιότατο γριφοδωμάτιο, το οποίο ξεπέρασε τις αρχικές μας προσδοκίες.

Διαθέτει:
- Αρκετούς γρίφους. Χωρίς να κολλήσουμε ιδιαίτερα κάπου, βγήκαμε με λίγα λεπτά να απομένουν. Οι περισσότεροι είναι μέτριας δυσκολίας, φανατικά εντός concept, όλων των ειδών και λειτουργικότατοι.
- Πολύ καλή ροή και Mastering. Όλα τρέχουν ρολόι και το δωμάτιο κυλάει νεράκι παρέα με το στόρυ που ξεδιπλώνεται σιγά σιγά. Οι παρεμβάσεις σε μας ήταν καίριες, λιγοστές και μόνο όπου χρειάστηκε.
- Όμορφα σκηνικά. Όχι απαραίτητα φαντασμαγορικά ή πολύ υψηλού budget, αλλά σίγουρα προσεγμένα και αληθοφανή.
- Διασκεδαστικούς αυτοματισμούς. Ισορροπεί σε ποσοστό λουκέτων και μηχανισμών, αλλά σίγουρα οι τελευταίοι κλέβουν την παράσταση σε 1-2 περιπτώσεις.
- Συμβατική εισαγωγή και κορύφωση. Και στις 2 περιπτώσεις δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερα πρωτότυπο.

Προτείνεται ανεπιφύλακτα από εμάς. Περάσαμε πολύ όμορφα, μπήκαμε στο κλίμα της υπόθεσης και διασκεδάσαμε με το διάκοσμο. Διασκεδάσαμε τόσο που παίξαμε καπάκι το Lost!

Απόλυτο σκοτάδι! Η πίστη και τα λογικά σου κλονίζονται. Στο πλευρό σου βρίσκεται μια καλόγρια που προσπαθεί να σε φέρει πάλι στο φως, αλλά δυστυχώς και μια κακόγρια (copyright by Sinistro κι ας μη γράφει κριτικές πλέον) όπου παραμονεύει σε κάθε σου βήμα.

Έτσι κι εμείς με τη σειρά μας επισκεφτήκαμε το αφιλόξενο Άβατο, με τους πολυάριθμους και άνετους χώρους, τη ζοφερή ατμόσφαιρα, το εξαιρετικό performance, τα ψαρωτικά jump scares, την πολύ καλή ροή και τους ικανοποιητικούς γρίφους, οι οποίοι είναι σε μεγάλο βαθμό θρησκευτικού περιεχομένου, δηλαδή κατ' επέκταση σχετικοί με την υπόθεση του δωματίου. Είναι λίγοι σε αριθμό, κάτι που δεν είναι απαραίτητα αρνητικό, αλλά εμείς θα προτιμούσαμε να υπάρχουν 1-2 ακόμη.

Το διασκεδάσαμε, μιλήσαμε και με τα παιδιά μετά, γελάσαμε και σκοπεύουμε να τους μπαστακωθούμε εκ νέου όταν ανοίξει το Purge.
Τα λέμε παίδες!

“Jungle Treasure”, μια ιδιαιτέρως καλαίσθητη, προσεγμένη και καλοδεχούμενη προσθήκη στο υπάρχον δυναμικό του Escape Land.

Θα επιχειρήσω να χωρίσω την εμπειρία σε υποκατηγορίες…
- Εισαγωγή: Ο πρώτος χώρος είναι σχετικά μικρός, αλλά σου μεταδίδει αποτελεσματικά τον “πυρετό” της ζούγκλας.
- Ατμόσφαιρα: Δυνατή, ταιριαστή και άκρως immersive, ειδικά στους πρώτους χώρους. Τα παιδιά έχουν κάνει φοβερή προσπάθεια και στα σκηνικά, αλλά και στην αίσθηση που σου βγάζουν αυτά με τη σειρά τους.
- Γρίφοι: Οι γρίφοι είναι μέτριας δυσκολίας, απολαυστικοί, ποικίλοι και σε απόλυτη συνάρτηση με την υπόθεση του δωματίου.
- Αυτοματισμοί: Ξεχωριστή κατηγορία με ειδική μνεία, μιας και ήταν ευφάνταστοι και μου άρεσαν πολύ. Όσον αφορά στον υπερευαίσθητο μηχανισμό για τον οποίο γίνεται αναφορά σε κάποιες κριτικές δε μας ξένισε κάτι. Απλά είχε συγκεκριμένη λογική και χρονισμό και μόλις αυτό έγινε κατανοητό δούλεψε κατευθείαν.
- Ροή/GM: Με εξαίρεση ένα-δυο σημεία, το δωμάτιο είναι κατά κόρον γραμμικό με ιδανική ροή, ενώ το mastering σε μας ήταν ουσιαστικό, διακριτικό με μικρές διορθωτικές οδηγίες και επισημάνσεις εκεί που έπρεπε.
- Κορύφωση: Όχι κάτι τρομερά πρωτότυπο, αλλά με την κατάλληλη τσαχπινιά.
- Αρνητικά: Δεν μπορώ να πω ότι βρήκα κάτι που να με ξενέρωσε ή να με απογοήτευσε. Αν υπάρχει κάτι να αναφερθεί, είναι μόνο σχετικά με το διάκοσμο του τελευταίου χώρου, στον οποίο θεωρώ ότι θα ταίριαζε περισσότερο μια πιο natural jungle διακόσμηση, παρά το συμβατικό πολιτισμένο στυλ που συναντήσαμε.

Τελική ετυμηγορία: Αρτιότατο και ολοκληρωμένο γριφοδωμάτιο, με αρκετή προσοχή στη λεπτομέρεια και προσανατολισμένο στο να περνάνε όλες οι ομάδες καλά. Ένα μεγάλο μπράβο στα Escape-Land-ό-πουλα!

Εντυπωσιακό και ατμοσφαιρικότατο το κελλάρι της οδού Αναλάτου.

Το όλο team εκεί έχει δώσει το 100% και σας παραδίδει ένα μεστό δωμάτιο τρόμου, που ελάχιστα έχει να βελτιώσει ώστε να φτάσει στο απόλυτο peak των δυνατοτήτων του.

Με λίγα λόγια συναντήσαμε:
- Πολυάριθμους και άρτια διακοσμημένους χώρους με όμορφα props.
- Creepy και πειστικότατη ατμόσφαιρα που σε βάζει για τα καλά στο κλίμα.
- Πολύ καλή RP εισαγωγή.
- Performances to the point και έξυπνα scares, που διατηρούν τη σωστή περιοδικότητα καθ' όλη τη διάρκεια του Cellar και κλιμακώνονται μάλιστα προς το τέλος.
- Ικανοποιητικούς γρίφους, καλής δυσκολίας για Horror και μάλιστα εντός της υπόθεσης που εκτυλίσσεται. Ένσταση έχω μόνο προς το τέλος. Θα ήθελα 1-2 παραπάνω στον τελευταίο χώρο, μιας και θεωρώ ότι μπορεί να το υποστηρίξει. Εν τέλει το gameplay και η ροή είναι με τη σειρά τους αποτελεσματικότατα.
- Μία κορύφωση σε πολύ καλό δρόμο. Μια μικρή αλλαγή μπορεί πραγματικά να την απογειώσει.

Ανυπομονούμε για τη συνέχεια της ιστορίας ή γενικότερα για οτιδήποτε άλλο ετοιμάσει το Last Wish.
Ευχαριστούμε πολύ για τη χορταστικότατη τρομο-εξόρμηση!

Ανέλπιστα τεράστιο, γεμάτο, προσεγμένο, με αντάξιους έξυπνους και πολυάριθμους γρίφους.
Είναι πραγματικά ένα γριφοδωμάτιο διαμάντι που συνδυάζει πάρα πολλά διαφορετικά πράγματα και καλύπτει μεγάλη γκάμα γούστων. Τι εννοώ με αυτό;

- Είναι αχανές. Έχει άπειρους, αλλά και μεγάλους χώρους. Πάθαμε πλάκα και το λέγαμε και το ξαναλέγαμε.
- Έχει φοβερή διακόσμηση και πολλά props που εκ των πραγμάτων σε βάζουν στο κλίμα μυστικών γραφείων και εγκαταστάσεων της πάλαι ποτέ "Umbrella Corp".
- Έχει διασκεδαστικότατους μηχανισμούς και αυτοματισμούς (μερικοί ειδικά είναι η χαρά του παιδιού).
- Έχει αρκετούς γρίφους (στη συντριπτική πλειονότητα σχετικούς με την υπόθεση) διόλου ευκαταφρόνητης δυσκολίας. Αν κολλήσεις σε 2-3 για λίγο παραπάνω, είμαι σίγουρος ότι βγαίνει εντελώς οριακά.
- Η ροή είναι πολύ καλή, αν εξαιρέσεις 1-2 σημεία στα οποία χρειαστήκαμε μια μικρή καθοδήγηση. Ούτως ή άλλως το δωμάτιο απευθύνεται σε μη αρχάριους και ούτε κατά διάνοια σε ομάδες που παίζουν αποκλειστικά τρόμου.
- Το mastering ήταν decent και to the point, εκτός από ένα λουκετάκι που βρήκαμε ανοιχτό. Το προσπερνάμε μιας και κάτι τέτοιο δεχόμαστε ότι μπορεί να συμβεί κατά καιρούς.
- Η κορύφωση είναι ελαφρώς anti-climactic, αλλά δε μας πείραξε γιατί σχεδόν όλα τα υπόλοιπα είναι εκπληκτικά.

Τελική ετυμηγορία: να πάτε με 1000...
Είναι ένα απίστευτα ολοκληρωμένο γριφοδωμάτιο, το οποίο μάλιστα υποστηρίζει πολυπληθείς ομάδες, ενώ είναι βέβαιο ότι θα σας διασκεδάσει στο μέγιστο βαθμό και οπτικά και πνευματικά.
Τα λέμε σύντομα στο Code Veronica.

Υ.Γ. Να τονίσω ότι θεωρώ άδικη τη σχετικά χαμηλή βαθμολογία του στις περισσότερες πλατφόρμες των E.R.

Χορταστικότατο, εμπνευσμένο και γεμάτο ποικιλία. Ένα ατόφιο γριφοδωμάτιο από τα παιδιά του Timerun, τα οποία ομολογουμένως έχουν κάνει πολύ καλή προσπάθεια.

Η ιστορία είναι προσεγμένη και εκτυλίσσεται ομαλά καθώς η ομάδα κάνει progress. Η ροή είναι ιδανική και οι γρίφοι μέτριας δυσκολίας όλων των ειδών. Είναι απολαυστικοί και φτιαγμένοι με τέτοιο τρόπο ώστε να ασχολείται όλη η ομάδα με κάτι. Η λογική τους είναι φοβερή, μιας και τίποτα δεν είναι παράλογο ή τραβηγμένο, αλλά ούτε και βόλτα στο πάρκο. Τα σκηνικά με τη σειρά τους είναι απλά, χωρίς κάτι να φωνάζει υπερπαραγωγή, όμως κάνουν τη δουλειά τους just fine.

Κάπως έτσι λοιπόν πέρασε νεράκι και η ώρα για μας. Το καταχαρήκαμε γιατί σπανίζουν τέτοια δωμάτια πλέον και θα επισκεφτούμε σύντομα και το Front (λογικά στο isolation mode) για να βιώσουμε τη συνέχεια της ιστορίας. Φοβερό γέλιο το παιδί στην υποδοχή, βγήκαμε και έμμεσα γνωστοί. Τα λέμε σύντομα!

Εκπληκτική γριφοεξόρμηση στο Περιστέρι, από μια ομάδα παιδιών που κακώς δεν είχαμε γνωρίσει τόσα χρόνια, τα Τσουφάκια.

Μετά από τόσο βαριά φανέλα, τόσο μεγάλη εμπειρία και τόση αγάπη για το αντικείμενο, δημιουργήθηκε το "Color Dreams", ένα challenging γριφοδωμάτιο, με φοβερή ροή, δυσκολία πάντα με λογική και πληθώρα πνευματικών προκλήσεων που θα ικανοποιήσει ακόμα και τους πιο απαιτητικούς γριφάκηδες.

Η ατμόσφαιρα με το που μπαίνεις στο Dreamlock είναι ζεστή, οικογενειακή και φιλικότατη. Τα παιδιά βρίσκονται εκεί για να κάνουν απόλυτα κατανοητό το τι πρόκειται να αντιμετωπίσει η εκάστοτε ομάδα, μπαίνοντας στα άδυτα του ονειροκόσμου. Εξηγούνται για να μην παρεξηγούνται, μιας και το Color Dreams είναι αρκετά δύσκολο, πόσο μάλλον στο challenge mode που δοκιμάσαμε και μεις με τη σειρά μας. Μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι, μας άρεσε ιδιαιτέρως και φυσικά απολαύσαμε κάθε στιγμή κατά την παραμονή μας εκεί. Ο διάκοσμος είναι απλός, η ατμόσφαιρα βασική, αλλά φυσικά η όλη προσπάθεια έχει επικεντρωθεί στο κομμάτι των γρίφων, καθιστώντας το Color Dreams ως ένα από τα πιο απαιτητικά δωμάτια της Αθήνας. Οι λάτρεις του genre να τρέξουν άμεσα. Είναι όνειρο!

Ένα μεστό, ουσιαστικό και ολοκληρωμένο δωμάτιο. Αυτή είναι η επιτομή του "Eric's Will".

Έχει προσεγμένο σενάριο, λογικούς και εύκολους γρίφους, ποιοτικά jump scares, τσαχπίνικη σωματική επαφή (αν την επιλέξετε στην αρχή του δωματίου) και last but not least, creepy ατμόσφαιρα. Τα κάνει όλα καλά, απλά δεν εντυπωσιάζει αν έχετε παίξει αρκετά δωμάτια του είδους. Πέρα απ' αυτό, δεν έχω κάτι άλλο να του προσάψω. Εκεί που σίγουρα ξεχωρίζει, είναι σε ένα συγκεκριμένο performance, στο οποίο μάλιστα διαπρέπει. Το τελευταίο λειτουργεί λίγο πολύ ως βαρόμετρο και καθορίζει την όλη εμπειρία.

Οι γρίφοι, στη συντριπτική τους πλειονότητα παραπέμπουν σε λουκέτα. Είναι βατοί, διασκεδαστικοί και εντός της υπόθεσης που εκτυλίσσεται. Η εισαγωγή είναι ικανοποιητικότατη και κερδίζει κατά κράτος την κορύφωση. Εμείς είχαμε 3 αρχάριους μαζί, οι οποίοι ομολογουμένως το λάτρεψαν από την αρχή ως το τέλος. Φυσικά και μεις το διασκεδάσαμε και το προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Εν τέλει καθίσαμε και μιλήσαμε με τα παιδιά, τα οποία ήταν πολύ καλοσυνάτα, χαμογελαστά και κουρασμένα από την έντονη παράσταση που μας είχαν μόλις προσφέρει. Καλή συνέχεια guys!

Εκπληκτικά προσεγμένη δουλειά, από μια ομάδα που δούλευε πυρετωδώς για 13 μήνες. Σκεφτόταν, σχεδίαζε, έραβε, ξήλωνε, απογοητευόταν, έβρισκε το κουράγιο της και εν τέλει δημιούργησε αυτό το masterpiece που ακούει στο όνομα "Woman in Black".

Για να μη μακρηγορώ, ο 300 τ.μ. τεράστιος αυτός χώρος στην Καλλιθέα διαθέτει:

- Απίστευτα καλοφτιαγμένα και αληθοφανή σκηνικά, με έμφαση στην αναπαράσταση του χωριού.
- Τρομερά επιβλητική και "δυσοίωνη" ατμόσφαιρα παντού.
- Φοβερό acting και μια "Woman in Black" με μάσκα που θα στοιχειώνει για καιρό τα όνειρά σας.
- Φοβερούς μηχανισμούς και αντάξια ηχητικά εφέ.
- Ικανοποιητικότατους γρίφους, έξυπνους, αν και εύκολους (κάναμε και γκάφα στον τελευταίο, χεχε).
- Mastering to the point, με διασκεδαστικότατο (αν και λίγο άβολο) τρόπο βοηθειών.
- Η εισαγωγή και η κορύφωση υστερούν ελαφρώς, αλλά no matter, όλα τα άλλα λειτουργούν στην εντέλεια.

Πρωτότυπο κατά κόρον concept, αν και σίγουρα κάποια πράγματα θα σας φέρουν στο μυαλό άλλες προσπάθειες, καθώς είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει 100% παρθενογένεση στη γενιά των δωματίων που βρισκόμαστε. Η συμβουλή μου; Να πάτε άμεσα. Είναι βέβαιο ότι θα εντυπωσιαστείτε κατά την παραμονή σας στο Grithin Gifford με συντροφιά τη μαυροφορεμένη γυναίκα.

Ευτυχώς πρόλαβα να βιώσω αυτήν την εκπληκτική ερμηνεία, για την οποία τόσα είχα ακούσει. Κατ' αρχάς το ίδιο το δωμάτιο από μόνο του είναι ανέλπιστα καλό, φορτωμένο με ωραίους και έξυπνους γρίφους, ικανοποιητικότατα σκηνικά και χώρους και γενικότερα συνθέτει μια αξιέπαινη εμπειρία απόδρασης. Εκεί όμως ακριβώς έρχεται και κουμπώνει με τεράστια επιτυχία ο φοβερός αυτός ηθοποιός και κατ' επέκταση ο Joker, ο διαβόητος κλόουν της Γκόθαμ, με σκοπό να σας διασκεδάσει, να σας τρολάρει και να σας αποπροσανατολίσει.

Το acting αποτελεί ξεκάθαρα λοιπόν, το απόλυτο βαρόμετρο του δωματίου. Ο Joker βοηθάει, συντονίζει και αποσυντονίζει, μιλάει ακατάπαυστα και γενικότερα κλέβει την παράσταση. Προσπαθείς να λύσεις, αλλά συνέχεια σταματάς, είτε απλά για να τον ακούσεις, είτε για να γελάσεις, είτε για να προβληματιστείς. Σε συντροφεύει στο μεγαλύτερο μέρος του δωματίου και προσδίδει έναν ιδιαίτερο, κατά κόρον κωμικό, αλλά και ανάλαφρο τόνο στην όλη εμπειρία.

Περάσαμε άψογα και το καταευχαριστηθήκαμε. Καλή συνέχεια J.O. σε ό,τι κάνεις στη συνέχεια!

Υπέροχα πλάσματα, υπέροχο στόρυ, υπέροχος διάκοσμος, υπέροχο concept.

Οι γρίφοι πανέξυπνοι, στρωτής λογικής, όχι εύκολοι, εντός της υπόθεσης, σε ροή ιδανική και παράλληλα ένας ηθοποιός όλα τα λεφτά να καθοδηγεί, να τρολάρει και να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας καθ' όλη τη διάρκεια του δωματίου με καίριες παρεμβάσεις, μιας και εκτελεί και χρέη GM. Κάπως έτσι και μεις δραπετεύσαμε από τα αφιλόξενα μπουντρούμια της Ντοράρ. Χαζέψαμε με τα πανέμορφα (και φτιαγμένα στο χέρι) σκηνικά και τα πανέξυπνα props, διαβάσαμε τα διάσπαρτα αποσπάσματα της ιστορίας, καταπιαστήκαμε με τους πολυμήχανους αυτοματισμούς, οι οποίοι είναι καταπληκτικοί, πρωτότυποι και custom-made και εν τέλει βγήκαμε χορτασμένοι.

Τα παιδιά εκεί έχουν κάνει πολύ προσεγμένη δουλειά, ενώ έχουν δουλέψει με αφοσίωση και περίσσιο μεράκι. Φαίνεται ότι το πονάνε, το αγαπάνε και ότι είναι πάντα στις επάλξεις για οτιδήποτε συμβεί. Μείναμε τουλάχιστον 1 ώρα έξτρα μετά, μιλήσαμε επί παντός επιστητού και περιμένουμε με ανυπομονησία το δεύτερό τους project, όπου θα σκάσει μύτη σχετικά σύντομα.

Υ.Γ. Σύρτης = Η Απόλυτη Νέμεσις

Ό,τι πιο πλήρες έχω συναντήσει στην "αποδραστική μου προϋπηρεσία".

Ειδικότερα:
- Το Wake Up είναι χαοτικό, με πολλαπλούς χώρους στο ενεργητικό του.
- Η ατμόσφαιρα είναι engaging, τα σκηνικά προσεγμένα και ο διάκοσμος λεπτομερής. To γενναίο budget φωνάζει από παντού, πόσο μάλλον στην επόμενη κατηγορία...
- Μηχανισμοί: Εδώ το Station 33 πραγματικά δίνει ρέστα. Άπειροι, εντυπωσιακοί και άκρως πρωτότυποι καθ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, κάτι για το οποίο προϊδεάζεσαι από την εισαγωγή κιόλας.
- Ηχητικά Εφέ: Δυνατά, ταιριαστά, ποιοτικά, όπως στα περισσότερα Horror πλέον η αλήθεια είναι.
- Γρίφοι: Σχετικά απαιτητικοί για το genre σε κάποια σημεία, έξυπνοι και αρκετοί σε αριθμό. Μας άρεσαν πολύ όλοι εκτός από έναν, αλλά μικρό το κακό.
- Τα Jump Scares είναι συχνά και κρατούν αμείωτο το φόβο μέχρι τέλους. Οι ηθοποιοί με τη σειρά τους πραγματικά ιδρώνουν τη φανέλα και μπράβο τους.
- Αρνητικά: Δεν υπάρχουν πραγματικά αρνητικά, εκτός από κάποιες μικρές επισημάνσεις. Μας χάλασε λίγο η ελαφρώς εκνευριστική κορύφωση και προσωπικά με ξενέρωσε επίσης λίγο που σε κάποια σημεία στην αρχή είδα ξεκάθαρα τη φάτσα του ηθοποιού (άντρας ενώ πρόκειται για γυναικείο χαρακτήρα, αλλά πιο μετά ευτυχώς υπήρχε μάσκα). Όλα αυτά πάντως είναι ανεπαίσθητα μπροστά στη μεγαλειώδη εμπειρία που ακούει στον τίτλο Wake Up.

Εν κατακλείδι, η πρωτοτυπία κάνει πάρτυ και το δωμάτιο από την αρχή ως το τέλος παραδίδει μαθήματα ατμόσφαιρας, σκηνικών, μηχανισμών, ιδιαιτερότητας, προσοχής στη λεπτομέρεια και φυσικά γρίφων, μιας και δεν ακολουθεί την πεπατημένη πολλών δωματίων τρόμου με συμβατικούς, απλοϊκούς, ή ανύπαρκτους γρίφους. Για πολλούς θα σκαρφαλώσει αβίαστα στο νο.1 των εμπειριών τους. Για μένα ασυζητητί μπήκε στο top 5, μιας και τίποτα δεν μπορεί να τα βάλει με το γαμημένο το κλικ, που είναι ο αστάθμητος παράγοντας των πάντων. Τα σέβη μου.

Αν και αμφιλεγόμενο βάσει κριτικών, το Daylight κατ’ εμέ κάνει το extra mile, μιας και εκ των πραγμάτων βρίθει πρωτοτυπιών…

Αρχικά, έχει ιδιαιτέρως προσεγμένη υπόθεση. Θα πει κανείς και τι έγινε, πολλά έχουν. Ισχύει, αλλά το Daylight παραμένει consistent από την αρχή ως το τέλος σε όλες του τις πτυχές. Σέβεται το σενάριο στην εισαγωγή του, στον τρόπο βοηθειών (in concept και αρκετά διαδραστικός), σε όλους του τους γρίφους και όσον αφορά σε αυτά που ισχυρίζεται ότι θα λάβουν χώρα μέχρι να ολοκληρωθεί το δωμάτιο. Από κει και έπειτα, διαθέτει φοβερό mastering, γραμμική ροή και υπολογίσιμης δυσκολίας γρίφους κατά κόρον λογικής. Ένας ομολογουμένως μας ξενέρωσε αρκετά, μιας και ήταν βασανιστικά και αχρείαστα συνδυαστικός και πολύπλοκος, αλλά οι υπόλοιποι μας άρεσαν πολύ και το διασκεδάσαμε. Τα σκηνικά, αν και μιλάμε για μπουντρούμι, είναι πολύ basic, αλλά φυσικά αυτό μπορεί να παραβλεφθεί στα πλαίσια του ρεαλισμού. Η βασική πρωτοτυπία του Daylight πάντως έγκειται στο τι γίνεται καθώς περνάει ο χρόνος. Νομίζω πάνω κάτω μπορείτε να μαντέψετε, αλλά θα σας αφήσω να το διαπιστώσετε από μόνοι σας. Εν τέλει αποδράσαμε με μια μικρή παράταση από τα παιδιά (much appreciated).

Τα παιδιά ευγενικότατα, χαμογελαστά, με μεγάλη αγάπη για το άθλημα. Μιλήσαμε πολύ στο τέλος και αναλύσαμε εμπειρίες αμφότεροι. Άντε και σε νέο δωμάτιο στο Χαλάνδρι για να τα ξαναπούμε.

Mastermind, χαραγμένο για πάντα στην καρδιά μας. Όχι μόνο για το εκπληκτικά χαριτωμένο και διασκεδαστικότατο Follow the White Rabbit, για το πολυμήχανο Thomas Crown, ή για το γεμάτο πρωτότυπες πινελιές Sin City. Χαραγμένο λόγω της επαγγελματικότατης συμπεριφοράς. Στο Thomas Crown είχε χαλάσει μια συσκευή, η οποία καθιστούσε το έργο μας πιο δύσκολο, αλλά σίγουρα όχι ακατόρθωτο. Εμείς δεν είχαμε ξενερώσει, παρόλ’ αυτά, τα παιδιά μας είχαν ζητήσει χίλια συγγνώμη και μας είχαν κάνει έκπτωση στο τέλος. Χθες πάλι συνέβη ένα μπέρδεμα και χάσαμε 4-5 λεπτά. Τα παιδιά και πάλι ζήτησαν συγγνώμη και μας έκαναν μια διόλου ευκαταφρόνητη έκπτωση. Που θέλω να καταλήξω; Εμείς δεν ξενερώνουμε όταν υπάρχουν παραλείψεις, ή λάθη από τις εταιρείες. Αυτά τα πράγματα μπορούν όντως να συμβούν. Το Mastermind όμως για μένα είναι η εταιρεία που το αντιμετωπίζει με ξεκάθαρο, γρήγορο, αποτελεσματικό και γεμάτο ήθος τρόπο. Με άλλα λόγια, όλα είναι καλά όταν δεν συμβαίνει τίποτα, αλλά ο χαρακτήρας φαίνεται όταν όντως χρειαστεί να παραδεχτείς πιθανά λάθη και να επανορθώσεις. Χίλια μπράβο για μία ακόμη φορά.

Όσον αφορά στα του δωματίου, απροσδόκητη εισαγωγή, ξεκάθαρη ροή, λογικοί και όμορφοι γρίφοι, όχι γελοίοι, αλλά θεωρώ ότι άνετα μπορεί αρχάρια ομάδα να ξεκινήσει με το Sin City (και λόγω της light creepy ατμόσφαιρας). Μια εκπληξούλα περίπου στα μέσα του δωματίου πολύ αναπάντεχη και καλοδεχούμενη και ένας γαμάτος τελικός γρίφος, δυστυχώς όμως όχι με την ανάλογη φαντασμαγορική έξοδο. Αξίζει πολύ ως δωμάτιο, αλλά να πάτε το πολύ 3. Έχει στενούς χώρους και δε θα το ευχαριστηθείτε 4.

Μια χορταστικότατη εξόρμηση με ξεναγό τον κολλητό μας τον Jason. Φιλικός, φιλόξενος και καρδιά μάλαμα το παιδί. Θα χουμε να το λέμε, χεχε.

Inside Out λοιπόν και "Jason Voorhees". Το δωμάτιο έχει υποστεί ένα ισχυρό revamp και δε θυμίζει σε τίποτα το παλιό Friday the 13th της προηγούμενης εταιρείας. Τι σημαίνει αυτό; Δεν υπάρχουν ακραίες συνθήκες, παρεξηγήσιμη σωματική επαφή, ή κάτι άλλο αντίστοιχο. Η εμπειρία προσαρμόζεται στην εκάστοτε ομάδα, έπειτα από συνεννόηση με τον Team Leader και πάντα σε λογικά πλαίσια.

Στα του δωματίου:
- Πολυάριθμοι χώροι, με creepy ατμόσφαιρα (ειδικά οι 2 τελευταίοι πολύ πετυχημένοι και ρεαλιστικοί), απέριττο διάκοσμο και στενά περάσματα ανά τακτά διαστήματα.
- Ηχητικά εφέ δυνατά, ποιοτικά και φυσικά ταιριαστά με το γενικότερο κλίμα.
- Performances to the point, τα οποία προσθέτουν στην όλη εμπειρία.
- Φόβος σε καλό επίπεδο (και ένας Jason επιβλητικότατος), αν και ποικίλει ανάλογα με το τι ζητάει η κάθε ομάδα.
- Mastering διακριτικό, μιας και η αλήθεια είναι ότι δε χρειαστήκαμε ιδιαίτερες παρεμβάσεις.
- Γρίφοι καλοί για το είδος, χωρίς όμως κάποιον τρομερά αξιομνημόνευτο.
- Αντιπροσωπευτική και δυναμική έξοδος.

Οι οικοδεσπότες άψογοι, ευγενικότατοι, τρομεροί listeners, με ειλικρινέστατη διάθεση να αλλάξουν, ή να προσθέσουν ό,τι χρειαστεί, ώστε να απογειωθεί η ήδη πολύ αξιόλογη και έντονη εμπειρία που ακούει στο όνομα Jason Voorhees. Να πάτε ασυζητητί!

Χαριτωμένο, εμπνευσμένο και διασκεδαστικότατο.

Το μέντιουμ NYX βρήκε πάλι χώρο και τρύπωσε, όμως αυτή τη φορά στα λημέρια των Lockbusters. Τι σκαρώνει πάλι; Δε σας λέω, θα το διαπιστώσετε μόνοι σας. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι το Return κυμαίνεται στα πλαίσια του πρώτου, αλλά έχει δεχτεί μια δόση αναβολικών. Είναι περισσότερο απολαυστικό, με περισσότερο χιούμορ, περισσότερους και μεγαλύτερους χώρους και φυσικά περισσότερα props και γενικότερα πιο φορτωμένο διάκοσμο.

Αν αγαπήσατε το πρώτο, σίγουρα θα λατρέψετε κι αυτό με τη σειρά του. Το μέντιουμ είναι once more αξιαγάπητο, καλοδιάθετο, ετοιμόλογο και όλα τα λεφτά, μιας και αποτελεί το απόλυτο βαρόμετρο για το δωμάτιο. Βρίσκεται εκεί καθ' όλη τη διάρκεια, αλληλεπιδρά πάντα με τσαχπίνικο τρόπο και γενικότερα σου φτιάχνει το κέφι και την όρεξη. Να πάτε οπωσδήποτε μπας και διεκδικήσετε για λογιαριασμό των lockbuster-όπουλων αυτά τα έρημα τα νοίκια στην τελική.

Ο DAAAAAniel ήταν καλό παιδί. Ήρεμο, ήσυχο, εσωστρεφές, γενικότερα δεν έδινε αφορμές. Ξαφνιαστήκαμε που ήταν τρομοκράτης… εεεε, όχι, λάθος, αυτό πάει αλλού. Στα δικά μας πάλι. Τι να πρωτοπεί κανείς γι αυτό το δωμάτιο, χαχαχαχαχα (δεν αντέχω άλλο, θέλω να πηδηχτώ από το παράθυρο όταν κάποιος ξεκινάει κριτική με τη φράση «τι να πρωτοπεί κανείς γι αυτό το δωμάτιο»). Πέραν της πλάκας, το Genesis συνεχίζει ακάθεκτα το φοβερό Legacy που έχει χαράξει η εταιρεία Fear of the Dark από το πρώτο της δωμάτιο, το Black Hole. Αναλυτικά:

– Το σπίτι είναι creepy με αινιγματική είσοδο απέξω κιόλας.
– Ο οικοδεσπότης είναι τρομερά in character, με χαρακτηριστική χροιά και παίξιμο, ώστε να σε βάζει εντελώς στο κλίμα.
– Η εισαγωγή αρχικά μοιάζει συνηθισμένη, αλλά μετά από λίγο κάνει το μπαμ και μένεις ελαφρώς μαλάκας.
– Από κει και πέρα ξεκινάνε οι γρίφοι, οι οποίοι δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητοι. Είναι αρκετοί, όχι τρομερά δύσκολοι, χορταστικότατοι και last but not least πρωτότυποι σε μεγάλο βαθμό.
– Οι μηχανισμοί και οι αυτοματισμοί δίνουν και παίρνουν, με έμφαση σε πρωτοεμφανιζόμενους οι οποίοι απαιτούν ομαδική προσπάθεια. Έχει γίνει τρομακτική δουλειά και θεωρώ ότι το αποτέλεσμα αποζημιώνει την προσπάθεια των παιδιών. Χίλια μπράβο!
– Το Genesis έχει πολλούς χώρους και αρκετά διαφοροποιημένους σε στυλ και διακόσμηση μεταξύ τους. Είναι σχετικά στενοί, αλλά δε μας ενόχλησε καθόλου σαν ομάδα. Σίγουρα όμως το προτείνω για max 4 άτομα, ώστε να μη χάνει κανείς τίποτα, ή να νιώθει κλειστοφοβικά.
– Η ατμόσφαιρα είναι μοναδική, όπως και τα ηχητικά εφέ. Διαρκώς σου θυμίζουν που βρίσκεσαι, σε συνδυασμό με ανίερα πλάσματα που συχνά πυκνά δίνουν το «παρών».
– Η κορύφωση είναι απλοϊκή, αλλά μας είπαν ότι σκέφτονται να τη βελτιώσουν. Όπως και να χει, αυτό είναι κάτι που δεν θα μπορούσε να επηρεάσει την άποψή μας για το εκπληκτικό αυτό δωμάτιο.

Μετά φυσικά κάτσαμε και μιλήσαμε (για κάμποση ώρα) με τα παιδιά εκεί. Φοβερά τυπάκια, με όρεξη, όραμα και προσήλωση. Συζητήσαμε περί ανέμων και υδάτων και κάναμε και ένα mini brainstorming. Νατάσα, να δεις που σύντομα θα βλέπεις τα πράγματα με άλλο μάτι! Περαστικάαααα…!!!

Λίγο δείπνο μετά φόνου, λίγο θεατρικό δρώμενο, λίγο γρίφοι, λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το θύμα μου...

Το Art of Murder είναι ένα έξυπνο ποτ πουρί πολλών πραγμάτων. Αν και όχι σε τρομερά εξελιγμένο στάδιο (όσον αφορά στο στήσιμο, ατμόσφαιρα κοκ.), τολμά και χρησιμοποιεί τον αίθριο χώρο του Art of Escape για μια πρωτότυπη - για τα ελληνικά δεδομένα - διαδραστική παράσταση, στην οποία μπορεί να συμμετέχει ενεργά μεγάλος αριθμός παικτών.

Πρακτικά όμως, τι θα συναντήσετε στο γεμάτο ίντριγκα "Retro Bar";
- Ικανοποιητικότατα performances από τους πολυάριθμους ηθοποιούς
- Μία καλοστημένη υπόθεση
- Λίγους, αλλά σχετικούς με το σενάριο γρίφους
- Ιδανική ροή (με την πολύτιμη αρωγή του αστυνόμου Aquaforte) που βοηθάει στο να μη δημιουργείται κοιλιά πουθενά
και τέλος
- Μία κορύφωση σχετικά "open to interpetation"

Τα παιδιά του Art of Escape πειραματίζονται συχνά, πραγματοποιούν events και προσωρινά rooms διαφόρων ειδών και γενικότερα θεωρώ ότι μπορούν να το εξελίξουν σταδιακά σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ομολογουμένως ήταν πολύ καλή προσπάθεια και αξίζει την επίσκεψη όλων των παικτών, έστω και για τη διαφορετικότητά του και μόνο. Καλύτερα να πάτε άμεσα όμως γιατί, κυρίως λόγω καιρού, το Art of Murder ρίχνει αυλαία στις 24/11.

Αν και δεν βλέπω Casa de Papel, μπήκα στο κλίμα, βίωσα το δωμάτιο στο 100% και μπορώ να πω ότι κόλλησα πλέον το μικρόβιο ώστε να ξεκινήσω τη σειρά.

Ως εμπειρία έχω να πω τα εξής:
Κατ’ αρχάς το «Game Over» μας έχει συνηθίσει σε άρτια σκηνικά και έξυπνους αυτοματισμούς. Το Mision Del Profesor δε διαφέρει σε αυτό το κομμάτι. Όλα είναι φτιαγμένα με περίσσιο μεράκι, η ατμόσφαιρα είναι αληθοφανής και ο διάκοσμος απόλυτα πιστός στο concept. Η ερμηνεία της ηθοποιού με τη σειρά της είναι ιδιαιτέρως ψαρωτική, τρομερά διαδραστική και επηρεάζει αρκετά τη ροή του δωματίου, δίνοντάς της μια αναπάντεχη τροπή. Οι βοήθειες είναι to the point και δίνονται με χαρακτηριστικό τρόπο, αλλά και με σεβασμό στο Perfect Heist. Οι γρίφοι είναι μέτριας δυσκολίας, ενώ το δωμάτιο γραμμικό, με portfolio να σε καθοδηγεί σε κάθε σου βήμα. Οι περισσότεροι είναι διασκεδαστικοί και λογικοί, εκτός από 1-2 που προσωπικά δεν ήταν του στυλ μου.

Εν κατακλείδι ήταν μια χορταστική απόδραση που είχε απ’ όλα. Χαρήκαμε, παίξαμε τους ρόλους μας και γενικότερα φύγαμε πολύ ικανοποιημένοι.
Ευχαριστούμε πολύ! Θα μας βρείτε στα παρακάτω μέρη:

Κάιρο
Γιάννενα
Ρότερνταμ
Βοστώνη
Ρέικιαβικ

Αρτιότατο και πληρέστατο project σε όλους τους τομείς, από τα νέα παιδιά του Illusion:

- Άπειροι χώροι, μεγάλοι σε έκταση και αρκετά γεμάτοι.
- Αγχωτική και πειστικότατη ατμόσφαιρα με το διάκοσμο που της αναλογεί.
- Δυνατά ηχητικά εφέ που συμπληρώνουν τέλεια το όλο πακέτο.
- Έντονο performance με περιοδικό κυνηγητό, χωρίς όμως να γίνεται ενοχλητικό, ή να κάνει κοιλιά.
- Ικανοποιητικότατοι γρίφοι, όχι γελοίοι, ούτε απαιτητικοί, αλλά στο επίπεδο δυσκολίας που αποζητά ο μέσος escaper που προτιμάει τα δωμάτια τρόμου.
- Διασκέδαση στο full, μιας και αυτό το οποίο προσπαθεί να δώσει το Psychosis, το προσφέρει εκ των πραγμάτων απλόχερα.

Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους και ειδικά στους φαν του genre. Είναι ακόμα στην αρχή του, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που δε μου άρεσε, ή τρόπους ώστε να γίνει ακόμα καλύτερο. Είναι 100% μεστή εμπειρία ήδη.

Δευτεριάτικη εξόρμηση με Art Heist και Hocus Pocus b2b, με Μαμάδες, Θείους, Θείες, για να γεφυρωθεί αυτό το άτιμο το χάσμα γενεών επιτέλους.

Basic room αυστηρά για αρχάριους, με λιτή διακόσμηση, απλούς γρίφους, μια τσαχπινιά που ομολογουμένως έχουμε συναντήσει και σε άλλα αντίστοιχα δωμάτια αναβαθμισμένη και μια ενδιαφέρουσα κορύφωση. Οι seniors της παρέας μπήκανε στη λογική και στο κλίμα που προστάζει το δωμάτιο και η αλήθεια είναι ότι το καταευχαριστήθηκαν.

Πολύ καλοσυνάτα τα παιδιά στην Αργυρούπολη και πολύ προσεγμένος ο διάκοσμος στο χώρο υποδοχής τους. Θα τα επισκεφτούμε εκ νέου όταν υλοποιηθεί το νέο εγχείρημά τους, μιας και ήδη έχουμε παίξει όλα τα δωμάτιά τους εκεί (και το War Games όταν ήταν Κηφισιά).

Φεουδαρχική Ιαπωνία και μια ιδιαιτέρως πιστή και ρεαλιστική απεικόνιση κατοικίας της εν λόγω χρονικής περιόδου, σε συνδυασμό με μια μοναδική ατμόσφαιρα και όλα αυτά με την προσωπική υπογραφή των παιδιών πίσω από τη "Cipher Company".

Πριν μπείτε καν, θα καταλάβετε σε πόσο κόπο και σε τι διαδικασία έχουν μπει αυτοί οι "σατανάδες". Μόλις κλείσει η πόρτα πίσω σας, θα γίνετε ένα με το κλίμα και θα αρχίσετε να χαζεύετε το διάκοσμο και τις λογής λεπτομέρειες. Πέραν του οπτικού κομματιού όμως, υπάρχει και ένα πολύ όμορφο και ενδελεχές στόρυ πίσω από το Yurei, το οποίο υποστηρίζεται καθ' όλη τη διάρκεια του δωματίου. Οι performers την ιδρώνουν τη φανέλα και βρίσκονται ανά πάσα στιγμή στα σωστά σημεία για να μη χάνεται η έννοια του consistency και της αλληλεπίδρασης, με συνοδευτικά τα πολύ επιβλητικά και ψαρωτικά ηχητικά εφέ.

Στο γριφολογικό μέρος μείναμε πολύ ευχαριστημένοι. Οι γρίφοι είναι κατά κόρον σχετικοί με την υπόθεση που εκτυλίσσεται και δίνουν πάντα την αίσθηση της συνέχειας μέχρι την τελική ολοκλήρωση. Δεν είναι δύσκολοι, αλλά σίγουρα κάποιοι αφήνουν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους. Αν υπάρχει κάτι αρνητικό, θα έλεγα μόνο ελαφρώς η ροή σε κάποια σημεία και θα εξηγήσω τι εννοώ με αυτό. Δεν πάσχει στο σύνολό της, ούτε το θεωρώ σοβαρό αρνητικό, απλά ορισμένες φορές αν δεν υπάρξει καθοδήγηση από τον GM δεν γίνεται κατανοητό πως πρέπει να κινηθεί η ομάδα. In their defense πάντως, αυτό είναι ψιλοστρατηγικά αποφασισμένο, μιας και υπάρχουν έξτρα τσαχπινιές γι αυτούς που θα επιχειρήσουν να ζητήσουν βοήθεια. Check for yourselves.

Μιλήσαμε αναλυτικά στο τέλος με τον Γιάννη (και την κοπελίτσα, απλά δε θυμάμαι το όνομά της - σρυ) που έχει το δωμάτιο. Φοβερός ο τύπος. Το ζει, το προσπαθεί, το υποστηρίζει, το αγαπάει, το πονάει και το βασικότερο, προσπαθεί πάντα να προσαρμόζει την εμπειρία πάνω στις ιδιαιτερότητες της εκάστοτε ομάδας. Έχει κάνει εκπληκτική δουλειά και ετοιμάζει κι άλλα πράγματα στο άμεσο μέλλον, στα οποία του ευχόμαστε καλή επιτυχία, αλλά ούτως ή άλλως θα τον τιμήσουμε με την παρουσία μας και σε αυτά. C U soon!

Πολυαναμενόμενο sequel, αντάξιο της παρακαταθήκης του καταραμένου πλοίου Mary Celeste.

Η εισαγωγή σε βάζει στο κλίμα γρήγορα, όπως ακριβώς συμβαίνει και με το Cursed Ship. Το στόρυ είναι προσεγμένο και σε απόλυτη συμφωνία με το τι έχει συμβεί στην οικογένεια Briggs so far. Ακολουθούν αρκετές εκπλήξεις και όμορφα πράγματα, φτιαγμένα με αγάπη από τα παιδιά του No Escape. Τα σκηνικά είναι αξιοπρόσεχτα, δίνουν την αίσθηση που πρέπει κατά διαστήματα (σημαντική βελτίωση από αυτά του Mary Celeste), ενώ η ατμόσφαιρα είναι ξεχωριστή και σε απόλυτη αρμονία με τα ηχητικά εφέ. Οι χώροι με τη σειρά τους είναι αρκετοί και γεμάτοι με στοιχεία και props. Το acting (δε λέω πόσοι είναι και τι κάνουν) είναι μες στο πνεύμα του δωματίου και δίνει αυτήν την έξτρα νότα που χρειάζεται το ήδη μεστό «Caves of Banjul». Οι γρίφοι είναι ευκολότεροι από τους αντίστοιχους του Mary Celeste, αλλά και πάλι με υπολογίσιμη δυσκολία, αρκετοί και διασκεδαστικοί. Μας κάλυψαν με το παραπάνω.

Γενικότερα δεν υπήρξε κάτι που να μη μας άρεσε, ή να θεωρήσαμε μεμπτό. Είναι ένα πολύ αξιόλογο, χορταστικό και αξιοπρεπέστατο δωμάτιο σε όλους τους τομείς. Μάθαμε ότι λογικά θα υπάρξει και 3ο, είτε σαν συνέχεια, είτε σαν prequel. Φυσικά ανυπομονούμε να δούμε που θα το πάνε τα παιδιά. Καλές δουλειές πάντα, με απεριόριστο μεράκι και όρεξη!

Στα όρη, στα άγρια βουνά, ΣΤΑ ΟΡΗ, ΣΤΑ ΑΓΡΙΑ ΒΟΥΝΑ!!!

Τι θέλαμε και μεις να τολμήσουμε να χτυπήσουμε και να περάσουμε το κατώφλι της ξύλινης πόρτας με τον αριθμό 13 και τι είναι αυτό που πραγματικά βιώσαμε από την αρχή ως το τέλος;;;

– Μαγευτήκαμε από τα αληθοφανέστατα σκηνικά, από τα λογής props και γενικότερα τον εξαιρετικό διάκοσμο.
– Ζήσαμε τη μοναδικά κινηματογραφική, αγχωτική και extra creepy ατμόσφαιρα, που έδινε ρέστα καθ’ όλη τη διάρκεια του δωματίου.
– Κουφαθήκαμε με την καλή έννοια από τα υπέροχα ηχητικά εφέ, των οποίων ο ρόλος υπήρξε καθοριστικός στο να επιτευχθεί η top ατμόσφαιρα του El Exorcista.
– Γίναμε μάρτυρες εκπληκτικών performances, τα οποία ανά τακτά διαστήματα μας καθήλωναν, μας ξάφνιαζαν ευχάριστα (ή και δυσάρεστα κάποιους) και μας έκαναν να χαζεύουμε και να ανυπομονούμε να δούμε τι έπεται στη συνέχεια.
– Ασχοληθήκαμε με πολυάριθμους γρίφους, οι οποίοι στην πλειονότητά τους παρέπεμπαν σε ευφάνταστους μηχανισμούς, είχαν πολλά πρωτότυπα στοιχεία και μας ικανοποίησαν με το παραπάνω. Εννοείται ότι κάποιους τους έχουμε ξαναδεί, αλλά στη γενιά που βρισκόμαστε δεν είναι ρεαλιστικό να υπάρχουν προσδοκίες για παρθενογένεση στο 100%.
– Το mastering ήταν καίριο και καταλυτικό, ειδικά σε θέματα παρατηρητικότητας, πράγμα το οποίο προσωπικά θεωρώ απόλυτα λογικό και αναμενόμενο.
– Η τιμή εν τέλει, μπορεί να θεωρείται αντικειμενικά ελαφρώς ανεβασμένη, αλλά όταν ολοκληρώσετε την εμπειρία, θα διαπιστώσετε ότι αποκομίζετε πολλά περισσότερα από αυτά που πληρώνετε, οπότε να έχετε αυτό υπόψιν ως αποκλειστικό γνώμονα.

Τον επίλογο τον κρατάω αποκλειστικά για τα αγαπημένα «οχι-εξοδόπουλα». Τα παιδιά αυτά, με διόλου ευκαταφρόνητη προϋπηρεσία σε φοβερούς αυτοματισμούς, έχουν αποδείξει με το παραπάνω ότι με μικρό budget και σε πολύ περιορισμένους χώρους (και φυσικά αναφέρομαι σε route 666 και mansion), έχουν τη δυνατότητα να κάνουν θαύματα. Φανταστείτε τι έκαναν στο El Exorcista, δηλ. σε έναν πολύ μεγάλο χώρο, με αρκετό χρόνο στη διάθεσή τους και φυσικά ανεβασμένο budget. Τα ρέστα μου (τα βλέπω). Last but not least, ειδική μνεία και στη δαιμονισμένη κοπελίτσα του εξορκιστή, που ιδρώνει τη φανέλα και δικαιολογεί το μισθό της στο 200% με όλα αυτά που κάνει. Τα λέμε σύντομα στο Death Row. Τα σέβη μου!!!

Χαριτωμένο και γλυκούλικο θα το χαρακτήριζα στο σύνολό του.

Ιδανικό για αρχάριες ομάδες, έχει λογική ροή, ενώ σε κάποια σημεία η ομάδα μπορεί να ασχοληθεί παράλληλα με διαφορετικούς γρίφους. Οι τελευταίοι είναι απόλυτα ταιριαστοί με το theme και μεταφράζονται και σε παραδοσιακά λουκέτα, αλλά και σε αυτοματισμούς. Τα σκηνικά είναι συμπαθητικά, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για αρκετά παλιό δωμάτιο. Η ειδοποιός διαφορά του Little Wizard πάντως είναι το mastering, το οποίο είναι διασκεδαστικότατο και μες στο "πνεύμα" του ρόλου. Δίνει αυτήν την extra πινελιά που χρειάζεται το ήδη τίμιο δωμάτιο του Rubicon.

Προτείνεται ασυζητητί σε αρχάριους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και έμπειροι δεν έχουν να αποκομίσουν πράγματα απ’ αυτό.

Διασκεδαστικός διαχωρισμός της ομάδας αλά “A-Maze”. Συνεργατικότητα, συλλογικότητα, παρατηρητικότητα, καθαρή λογική, συνδυαστική σκέψη και… προδοσία, ή μήπως όχι; Γενικότερα φλερτάραμε με το Experimentum IV πολύ καιρό και κακώς το είχαμε καθυστερήσει, αλλά τελικά υποβάλαμε τα σέβη μας χθες.

Οι γρίφοι του είναι ξεκάθαρα το δυνατό του σημείο. Είναι ευφυείς, ποικίλοι και φυσικά έχουν διαφορετική λογική στον καθένα από τους 2 χώρους όπου μπαίνουν τα groups. Είναι απολαυστικοί, πολυάριθμοι, μέτριας+ δυσκολίας (σε μεγάλο βαθμό), οπότε δεν πρέπει να υποτιμηθούν ούτε στιγμή, μιας και κάθε δευτερόλεπτο μπορεί να είναι καθοριστικό για την τελική έκβαση. Η συνεργασία είναι θεμελιώδης και υποχρεωτική, κάτι που γρήγορα γίνεται αντιληπτό από όλες τις ομάδες. Αυτές με τη σειρά τους, αν και διατηρούν οπτική επαφή, χάνουν το μισό δωμάτιο, πράγμα που σημαίνει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις το θετικό ενός τέτοιου δωματίου είναι ταυτόχρονα και το αρνητικό του. Τα σκηνικά είναι λίγο τεμπέλικα για 2019 και περνούν εύκολα στη λήθη, αλλά εκ των πραγμάτων τέτοιου είδους rooms δεν τα επισκέπτεσαι για το διάκοσμο, αλλά για την πνευματική πρόκληση που προσφέρουν, οπότε όλο αυτό είναι εν μέρει κατανοητό και αναμενόμενο και εμάς δε μας ενόχλησε καθόλου.

Πολύ αξιόλογη και challenging εμπειρία εν τέλει. Αξίζει ακόμα και στις μέρες μας, αρκεί να εστιάσετε σε αυτά που όντως μπορεί να σας δώσει το εν λόγω δωμάτιο και να τα εκτιμήσετε. Farewell!!!

Κλειστοφοβική, αγωνιώδης και εκ των πραγμάτων ανεπανάληπτη εμπειρία, μιας και όμοιά της δεν έχουμε ξαναζήσει.

Παγιδευμένοι στο ακινητοποιημένο όχημά σας, προσπαθείτε να "ξετυλίξετε το κουβάρι" των στοιχείων που αφορούν στις περίεργες εξαφανίσεις που έχουν λάβει χώρα παλαιότερα στο Robinson Woods. Στο Killer Mode όμως δεν είστε μόνοι. Κάτι καραδοκεί εκεί έξω και προσπαθεί ανά τακτά διαστήματα να σας κάνει τη ζωή δύσκολη. Θα το πετύχει;

Πάμε στο ψητό όμως... Η ατμόσφαιρα είναι άκρως αγχωτική, τα ηχητικά εφέ πολύ έντονα και αντιπροσωπευτικά και το performance αποτελεσματικό και διαδραστικό όσο πρέπει. Οι γρίφοι του είναι απρόσμενα καλοί και ενδιαφέροντες, ενώ αν εξαιρέσεις κάποια κουτάκια με λουκετάκια, το αμάξι είναι "ζωσμένο" με αυτοματισμούς, κάτι που μας εξέπληξε ευχάριστα και μας εντυπωσίασε. Έχει γίνει φοβερή δουλειά, με πραγματικό μόχθο και μεράκι, ενώ τα παιδιά έχουν περάσει πραγματικές αντιξοότητες μέχρι να στηθεί εν τέλει το δωμάτιο.

Εν κατακλείδι, το δωμάτιο προσφέρει μια αξιομνημόνευτη και πρωτότυπη εμπειρία, ενώ οι Lockbusters σιγά σιγά, φαίνεται να αποκτούν τρομερή εξειδίκευση στα tiny space concepts. Όλα ξεκίνησαν φυσικά στο Phonebooth, αλλά με το Escape the Car, έχουν ήδη αναβαθμίσει την όλη εμπειρία θεαματικά. Να πάτε οπωσδήποτε και να το βιώσετε από μόνοι σας. Προσωπικά θα πάω και στο Dream που έχει τελείως διαφορετικούς γρίφους και γενικότερα η πρόκληση μεγαλώνει. Cheers!

Ως παλιές καραβάνες στο «αποδραστικό στερέωμα», τα παιδιά του Crime Scene πήραν βαθιές ανάσες και δημιούργησαν κάτι διαφορετικό στον απόκοσμο κήπο της οδού Αρτέμωνος.

Όλα ξεκινάνε από την πρώτη κιόλας στιγμή που επισκέπτεστε το οικογενειακό νεκροταφείο των Blackmoore. Ποιο είναι όμως το μυστικό; Τι ακριβώς ψάχνετε; Όλες οι απορίες θα σας λυθούν, μόλις εξερευνήσετε όλους τους πρωτότυπους χώρους του «Heresy».

Η ατμόσφαιρα είναι creepy εξ’ αρχής, ο διάκοσμος πειστικός, τα σκηνικά και τα αντικείμενα 100% μες στο πνεύμα και όλα αυτά σε συνδυασμό με γρίφους μέτριας δυσκολίας, επίσης 100% in concept και διαφόρων ειδών. Είναι στην πραγματικότητα ένα ατμοσφαιρικότατο γριφοδωμάτιο, με απολαυστικούς γρίφους, ικανούς performers και μια μικρή δόση τρόμου. Η κοπελίτσα ειδικά δίνει ρέστα, σε έναν καταλυτικό ρόλο όπου κόβει, ράβει, αλληλεπιδρά και φυσικά αποτελεί το βαρόμετρο του δωματίου. Φοβερή και η ροή με τη σειρά της. Δεν σου δίνεται τίποτα στο πιάτο, αλλά η λογική δίνει και παίρνει καθ’ όλη τη διάρκεια της αναζήτησής σας. Το μόνο μελανό σημείο η κορύφωση (σε αντίθεση με τη μοναδική εισαγωγή), η οποία είναι χλιαρή και αδιάφορη.

Μιλήσαμε εν τέλει με τα παιδιά, τα οποία σκέφτονται να κάνουν κάποιες προσθήκες, αλλά και προσαρμογές για το χειμώνα. Γενικότερα οι έξυπνες ιδέες υπάρχουν και μόνο να απογειώσουν μπορούν μια ήδη εξαιρετική εμπειρία, όπως το «Heresy». Ευχαριστούμε για το όμορφο βράδυ!

Μοναδική εμπειρία, από αυτές που μας έχει συνηθίσει το πρώην Secret Rooms, νυν Art of Escape.

Lights Out λοιπόν. Αντάξιο του IT και της βαριάς κληρονομιάς του, προσφέρει με τη σειρά του εξαιρετική ατμόσφαιρα, συνδυασμένη με αληθοφανή και creepy σκηνικά, επιβλητικά ηχητικά εφέ, έξυπνους γρίφους που παραπέμπουν αποκλειστικά σε αυτοματισμούς και last but not least, μια αλλόκοτη φιγούρα (με τρομερά πρωτότυπη αμφίεση) που σε καταδιώκει ανά τακτά διαστήματα και δυσχεραίνει το έργο σου.

Intense και αρκετά challenging δωμάτιο το οποίο σε γενικές γραμμές παίζει με τις αισθήσεις σου, παραδίδοντας μαθήματα στησίματος, ροής και αρτιότητας. Οι γρίφοι καλύπτουν μεγάλη γκάμα λογικής, ενώ στη συντριπτική πλειονότητα είναι σχετικοί με την υπόθεση που εκτυλίσσεται (αν εξαιρέσεις τον τελευταίο που είναι λίγο παράταιρος). Το mastering ήταν καίριο, to the point, χωρίς υπερβολές, ή συχνές παρεμβάσεις, κάτι που συνέβαλε στο να έχουμε εν τέλει μια ομαλότατη εμπειρία απόδρασης. Εδώ θα ήθελα επίσης να σημειωθεί ότι το Lights Out έχει ένα πολύ πρωτότυπο σύστημα βοηθειών, στο οποίο φυσικά δεν θα επεκταθώ περαιτέρω.

Περάσαμε άψογα, διασκεδάσαμε, κάναμε χαβαλέ και το ζήσαμε στο 100%. Να πάτε με καλή διάθεση και είμαι σίγουρος ότι θα εκτιμήσετε αυτό το πανέμορφο δωμάτιο που έχουν στήσει τα παιδιά στη Δάφνη.

Μια αντικειμενική αλήθεια είναι ότι όταν έχεις παίξει πολλά δωμάτια, δύσκολα κάτι σε εντυπωσιάζει, σου μένει σαν ανάμνηση, ή σου προκαλεί πρωτόγνωρα συναισθήματα. Τα δωμάτια και το προσωπικό του Escaped όμως, αποτελούν μίξη πολλών πραγμάτων. Διακρίνονται από επαγγελματισμό, μεράκι, διάθεση, συνεχή τάση για βελτίωση κοκ., συνεπώς ποτέ δεν παύουν να σε εκπλήσσουν ευχάριστα και να σου προσφέρουν 100% προσεγμένες, εντυπωσιακές και αρτιότατες εμπειρίες απόδρασης. Έτσι και το Otherside. Μπήκαμε 3 άτομα (ίσως ο ιδανικός αριθμός για το εν λόγω room) με περίσσια διάθεση και ανυπομονησία για να διαπιστώσουμε τι έχει να μας πει αυτό το σχετικά νέο δωμάτιο της εταιρείας στο Περιστέρι. Μείναμε κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό. Πιο συγκεκριμένα:

– Ατμόσφαιρα: Πλούσια, εξαιρετική και πιστή στο κλίμα της αγαπημένης μας σειράς, χωρίς όμως over the top στοιχεία.
– Σκηνικά: Αληθοφανέστατα, με σεβασμό στο stranger things και αρκετά πράγματα στο γενικότερο διάκοσμο, χωρίς όμως να γίνεται του «καρακιτσαριού».
– Χώροι/Μεταβάσεις: Πολυάριθμοι, με όμορφες πρωτοτυπίες και μοναδική διακόσμηση ανά χώρο. Οι μεταβάσεις από τον κάθε χώρο στον άλλο είναι ξεχωριστές και πολλές φορές αξιομνημόνευτες.
– Ηχητικά Εφέ: Εκπληκτικά, έντονα και επιβλητικά ανά τακτά διαστήματα.
– GM/Σύστημα Βοηθειών/Ροή: Διακριτικές και καίριες οι βοήθειες από τον GM, χαριτωμένο και συμβατό με το όλο concept το σύστημα βοηθειών. Η ροή με τη σειρά της ιδανική, όπως σε όλα τα δωμάτια του Escaped.
– Γρίφοι/Αυτοματισμοί: Πανδαισία μηχανισμών, έξυπνων τρικ και αυτοματισμών στο σύνολο του δωματίου. Οι γρίφοι εύκολοι στην αρχή, με αυξανόμενη δυσκολία καθώς προχωράς (ευτυχώς με αριθμητική πρόοδο), πάντα ενδιαφέροντες, πάντα ευφυείς (ειδικά στους 2 τελευταίους χώρους), πάντα μες στο στόρυ, αρκετοί σε αριθμό, όλων των κατηγοριών και φυσικά χορταστικότατοι.

Φύγαμε εκστασιασμένοι και τολμώ να πω ότι πλέον το βάζω νο.1 στα δωμάτια του Escaped (και top 5 γενικότερα), κάτι που σημαίνει ότι για μένα καθαιρεί το ανεπανάληπτο Zygote και το λέω αυτό με πλήρη επίγνωση των πραγμάτων. 🙂
Αξίζει επίσης να σημειωθεί, ότι στην εποχή όπου κυριαρχούν τα Horror Rooms (τα οποία επίσης απολαμβάνουμε φυσικά) και η έντονη σωματική επαφή, το Escaped και τα δωμάτιά του αποδεικνύουν ότι μπορούν όχι μόνο να επιβιώσουν στη νέα τάση, αλλά και να βασιλέψουν, μιας και συνεχίζουν να προσφέρουν διαμαντάκια λογικής σκέψης χωρίς απαραίτητα την παρουσία ηθοποιού, ή κάτι τρομερά διαδραστικού. Enjoy!

Είμαι οι δυνάμεις σας ενωμένες, είμαι το «Horror Hotel: The Experiment»…

Το Exit Now ένωσε λοιπόν τους μέχρι προσφάτως χώρους του «Make them Suffer» & «Unknown» και δημιούργησε τη μοναδική βιωματική εμπειρία, που ακούει στο όνομα «Horror Hotel: The Experiment», μια πραγματική υπερπαραγωγή σε έκταση, performances και σκηνικά.

Το δωμάτιο ξεκινάει πολύ δυνατά, πολύ πρωτότυπα και με ιδιαιτέρως σκοτεινό τόνο. Η ατμόσφαιρα είναι ζοφερή καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, τα ηχητικά εφέ απολύτως ταιριαστά, το acting ρεαλιστικό, ενώ υπάρχει αρκετά έντονη σωματική επαφή, η οποία συχνά φλερτάρει με το υποκειμενικό όριο του επιτρεπτού. Όσον αφορά στη δική μας περίπτωση, εμείς το ευχαριστηθήκαμε και το ζήσαμε στο 100%. Οι γρίφοι με τη σειρά τους είναι λιγοστοί, κυρίως δεξιοτήτων, ακολουθούν μια λογική ροή και σε γενικές γραμμές είναι ικανοποιητικοί, αν και δεν διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας (εκτός από 1-2 ίσως).

Εν κατακλείδι, είναι μια εμπειρία που αξίζει οπωσδήποτε να ζήσετε, μιας και σαν σύνολο προσφέρει έντονα συναισθήματα, αδρεναλίνη και πρωτότυπα οπτικοακουστικά ερεθίσματα.

Καλοκαιράκι, θάλασσες, ξεκούραση, αλλά και επικίνδυνες επιδημίες.
Δυστυχώς εμείς το διαπιστώσαμε με το δύσκολο τρόπο, μιας και μας καλέσανε επειγόντως για να αποτρέψουμε την εξάπλωση ενός ακόμη θανατηφόρου ιού και έτσι αναγκαστήκαμε να αναβάλουμε άρον άρον τις διακοπές μας.

Το Contagion είναι τεσσάρων χρόνων, αλλά γριφολογικά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από πολλά μεταγενέστερά του, αφού σε κρατάει σε εγρήγορση τόσο στον τομέα της παρατηρητικότητας, όσο και στον τομέα της λογικής επίλυσης. Προοδευτικά γίνεται όλο και πιο δύσκολο, ενώ ο τελευταίος γρίφος προσφέρει την ιδανική κορύφωση που θα περίμενε κανείς σε ένα τέτοιου στυλ δωμάτιο. Οπτικά έχει τις φθορές του και ίσως να σηκώνει μια μερική ανακαίνιση, αλλά κακά τα ψέματα, όποιος του δώσει ευκαιρία, θα το κάνει για τους γρίφους του και για το challenge που πιθανώς δε βρίσκει πλέον σε πολλά από τα σύγχρονα δωμάτια.

Αρκετά VFM λοιπόν, με τη δυσκολία και το ενδιαφέρον του. Δεν πρόκειται να αφήσει αδιάφορους τους γριφάκηδες και γενικότερα τους λάτρεις των προκλήσεων.

Absolute rush! Η χθεσινοβραδινή εμπειρία ήταν ιδιαιτέρως έντονη, τέρμα διαδραστική και άκρως διασκεδαστική.

Εμείς λοιπόν, ως επίλεκτη ομάδα της διαβόητης πια Umbrella Corp., σταλθήκαμε για να κάνουμε αναγνώριση της κατάστασης στις μυστικές εγκαταστάσεις της. Αυτά που συναντήσαμε θα μας στοιχειώνουν για μια ζωή, αλλά τουλάχιστον κατορθώσαμε να διαφύγουμε με ανέπαφη τη σωματική μας ακεραιότητα.

Το Biohazard, προσωπικά θα το κρίνω για το σύνολο της εμπειρίας που μας προσέφερε, μιας και προφανώς δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί απλά ως escape room. Δεν έχει πολλούς γρίφους, οι χώροι του είναι αραιοί ως προς τα tasks και ναι, έχει κατά κόρον γρίφους δεξιοτήτων και πρακτικά πράγματα να κάνεις για να προχωράς παρακάτω. Από την άλλη, οι χώροι είναι πολυάριθμοι, τρομερά άνετοι και ρεαλιστικότατα επιμελημένοι. Για τους ηθοποιούς πραγματικά τα λόγια είναι περιττά. Δεν σας λέω πόσοι είναι και τι ακριβώς κάνουν και πως (κάποια μπορείτε να τα φανταστείτε εκ των πραγμάτων). Πολύ τρέξιμο, αδρεναλίνη στο max, τρομερό RP and last but not least, αλληλεπίδραση σε εξαιρετικό βαθμό. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν μια μοναδική περιπέτεια-εμπειρία που ονομάζεται Biohazard, την οποία όλη η ομάδα μας προτείνει ανεπιφύλακτα.

Να πάτε χθες και καλό είναι να είναι και το πρώτο σας δωμάτιο στο Dark School, μιας και έτσι προτείνουν και τα παιδιά να ξεκινήσει η τετραλογία. Εις το επανιδείν!

Φοβερά πρωτότυπο concept, αποτελεσματικότατη υλοποίηση, άνευ ορίων διασκέδαση. Τρεις φράσεις που χαρακτηρίζουν επακριβώς αυτό που αντιπροσωπεύει το διαβόητο πλέον Blast!

Το Blast δεν είναι club, δεν είναι escape, δεν είναι περιπέτεια, δεν είναι ο χαβαλές και η πρωτοτυπία προσωποποιημένη, είναι ΟΛΑ αυτά μαζί! Εμείς τολμώ να πω ότι πήγαμε χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς να περιμένουμε, αν εξαιρέσει κανείς τα μυστηριώδη σχόλια και τις φειδωλές κριτικές που είχαμε διαβάσει κατά καιρούς. Όταν ολοκληρώσαμε το room καταλάβαμε ποιος είναι ο λόγος που συμβαίνει αυτό, μιας και ό,τι γίνεται στο Blast, μένει στο Blast!

Μας υποδέχτηκαν τα ευγενικά παιδιά του Fear of the Dark και ο γνωστός και μη εξαιρετέος barman του club από παλαιότερές μας περιπέτειες. Σαν μεγάλη παρέα και μεις, χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και μετά, το fun δεν είχε σταματημό. Όλα λειτούργησαν άψογα… η ροή, τα tasks-γρίφοι, η αλληλεπίδραση με το προσωπικό του club, οι random δοκιμασίες, το στοιχείο του ανταγωνισμού στα πλαίσια του χαβαλέ, το θετικό κλίμα και η καλή διάθεση από όλες τις μεριές, η συνεχής ένταση που όμως ήταν σε ιδανικά επίπεδα και δε συμμαζεύεται…

Τέλη Ιούνη το Blast μας αφήνει, οπότε θεωρώ ότι είναι εξαιρετικότατη ευκαιρία να πάτε απελευθερωμένοι, με καλή διάθεση και χωρίς ταμπού και να το βιώσετε στο 100%. Δυστυχώς δεν μπορώ να σας αποκαλύψω τι έχουν ετοιμάσει οι σατανάδες εκεί για σας, αλλά μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι είναι κρίμα να μην το ζήσετε. Fear of the Dark for the win!

Εκπληκτική εξόρμηση χθες στα άδυτα του τάγματος του φωτός. Ήταν μια υπέροχη, χορταστική και διασκεδαστική βραδιά, καθώς δεν άφησε κανέναν από μας ασυγκίνητο.

Αναλυτικότερα:
- Γρίφοι - Ροή: Από τα κορυφαία της Αθήνας, μιας και έχει αυξημένη δυσκολία, σας παροτρύνει να σκεφτείτε με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, να λειτουργήσετε συνδυαστικά αλλά και παράλληλα, αφού δεν είναι καθαρά γραμμικό, και εν τέλει να κάψετε τα “Braincells” σας. Η ροή του δωματίου εξίσου καλή. Παρόλο που δεν υπάρχει αυστηρή καθοδήγηση, επικρατεί μια “αόριστη” λογική η οποία κατευθύνει τα επόμενά σας βήματα.
- Ατμόσφαιρα - Σκηνικά: Πολύ όμορφος διάκοσμος και θεματικά σωστός. Τα δωμάτια ευρύχωρα, ατμοσφαιρικά με έξυπνες πινελιές ταιριαστών αυτοματισμών ανά τακτά διαστήματα.
- GM: Πάρα πολύ καίρια και ουσιώδης, αν και δε χρειάστηκε να επέμβει παρά ελάχιστες φορές. Εκτός των άλλων, ευγενικότατη και χαμογελαστή στην αρχή και στο τέλος που είχαμε την ευκαιρία να της μιλήσουμε.
- VFM: Αξίζει τα λεφτά του με το παραπάνω, καθώς προσφέρει μια ολοκληρωμένη εμπειρία στο - δυστυχώς παραγκωνισμένο - genre το οποίο εκπροσωπεί. Γεμάτο με ενδιαφέροντες γρίφους κοινώς, plus 105 λεπτά διασκέδασης. Thumbs up!

Φοβερή εμπειρία. Να το προτιμήσετε με κλειστά μάτια, ειδικά αν είστε λάτρεις των προκλήσεων και των δυνατών συγκινήσεων. Είναι ένα παραπάνω από αξιόλογο γριφοδωμάτιο, δυνατό, δύσκολο και rewarding. Ευχαριστούμε για όλα παίδες!

Μια γνήσια εναλλακτική πρόταση από τα παιδιά του “Terror”, με καθαρή, ατόφια δράση, ένταση και πολλαπλές συγκινήσεις.

Όχι καθαρό escape room με την παραδοσιακή έννοια, το “Liberta” κατορθώνει να σε κρατάει σε εγρήγορση σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκειά του. Διαθέτει πολυάριθμους χώρους, άνεση να κινηθεί όλη η ομάδα παντού και στη συντριπτική του πλειονότητα έχει γρίφους δεξιοτεχνίας ιδιαιτέρως διασκεδαστικούς, Να πάτε με καλή διάθεση, ξεκούραστοι και με ανοιχτό μυαλό για τέτοιες εμπειρίες (οι οποίες εκ των πραγμάτων σπανίζουν, οπότε καλό είναι να εκτιμούνται) και θα περάσετε εκπληκτικά. Μπείτε στο κλίμα, ζήστε το, αφεθείτε και θα νιώσετε ότι πραγματικά είστε πρωταγωνιστές του σεναρίου που έχουν ετοιμάσει τα ευγενικότατα παιδιά για σας.

Εν κατακλείδι φοβερή περιπέτεια, γιατί αυτό είναι, με ωραίες μεταβάσεις, αδρεναλίνη, καλοστημένη υπόθεση και ταιριαστούς γρίφους που ολοκληρώνουν το πακέτο. Προτείνεται ασυζητητί από εμάς, μιας και πραγματικά περάσαμε υπέροχα.

“Insidious” και μία ακόμη αξιέπαινη προσπάθεια, από μια νέα, αλλά όχι λιγότερο υποσχόμενη εταιρεία στο χώρο, που ακούει στο όνομα “Labyrinth”.

Το δωμάτιο είναι εν δυνάμει πληθωρικό σε πολλούς τομείς, πράγμα που σημαίνει ότι σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, μιας και έχει δεν έχει καταγράψει ακόμα δύο βδομάδες καθαρής λειτουργίας. Ο χώρος υποδοχής από μόνος του είναι μυστηριώδης και η είσοδος γίνεται με τελετουργικό τρόπο, ώστε να μπει η κάθε ομάδα από το πρώτο λεπτό στο κατάλληλο mood γι αυτό που θα ακολουθήσει.

Το “Insidious” έχει στη φαρέτρα του πολυάριθμους και υπολογίσιμους χώρους, ταιριαστή επιβλητική ατμόσφαιρα, λιτό διάκοσμο και ένα απειλητικό πλάσμα, μια ανάσα πάντα μακριά σας, οπότε να προσέχετε πάντα πως κινείστε. Οι γρίφοι του είναι αρκετοί, ικανοποιητικοί, όχι απαραίτητα όλοι πρωτότυποι, αλλά σίγουρα διασκεδαστικοί, αν λάβει κανείς υπόψιν το concept, ενώ στη συντριπτική τους πλειονότητα αντιστοιχούν σε παραδοσιακά λουκέτα.

Αρνητικά, με την αυστηρή έννοια του όρου δεν μπορώ να πω ότι υπάρχουν, αλλά σίγουρα υπάρχει η δυνατότητα να προστεθούν κάποιες κατά κόρον εικαστικές πινελιές, ώστε να αναβαθμιστεί στο έπακρο η εμπειρία. Οι χώροι για παράδειγμα είναι αρκετοί, αλλά δείχνουν λίγο ανεκμετάλλευτοι και άδειοι κατά διαστήματα, οπότε θεωρώ ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για τα εξής πράγματα: περισσότερα έπιπλα, αντικείμενα, ανάλογες προσθήκες γενικότερα και περισσότερος καπνός, ειδικά σε σημεία που είτε συμπίπτουν με την εμφάνιση της οντότητας που καραδοκεί, είτε απλά το επιτρέπει η υπόθεση.

Τα παιδιά πολύ ήρεμα και ζεν, με ξεκάθαρο πλάνο σχετικά με το πως θα πορευτούν και τι άλλα δωμάτια θα ανοίξουν, είτε στο βραχυπρόθεσμο, είτε στο λιγότερο άμεσο μέλλον. Thx guys!

Προτού αξιολογήσω τη χθεσινή μου εμπειρία, οφείλουν να γίνουν κατανοητές ορισμένες παράμετροι. Το Phonebooth λοιπόν, έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
1) Δεν είναι γριφοδωμάτιο
2) Δεν είναι Horror
3) Δεν είναι Action
4) Δεν είναι συμβατικό σε σχέση με τα υπόλοιπα δωμάτια απόδρασης
5) Είναι ένα αμάλγαμα διαφορετικών χαρακτηριστικών

Γενικότερα είναι ένα δωμάτιο αλληλεπίδρασης και επιλογών, στο οποίο η ροή διακλαδίζεται σύμφωνα με τις αποφάσεις που παίρνει το εκάστοτε θύμα, που είχε δηλαδή την ατυχία να εγκλωβιστεί στον τηλεφωνικό θάλαμο. Έχει σημασία τι θα πεις, τι θα πράξεις, πως θα συμπεριφερθείς. Μπορεί να μην έχει τρελό budget, ή να εμβαθύνει τρελά (εννοώντας ότι έχει potential για κάτι παραπάνω), αλλά αυτό που επιχειρεί το επιτυγχάνει, οπότε θα εστιάσω σε αυτά που όντως μπορεί να μοιράσει απλόχερα. Είναι λοιπόν μια κινηματογραφική εμπειρία, έστω και μικρή, στην οποία είσαι πρωταγωνιστής (θεωρώ ότι το solo mode είναι ιδανικότερο), μιας και χτίζεις μόνος σου το σενάριο και το τι έπεται στη συνέχεια. Παίζει συνεχώς με το μυαλό σου, τόσο που πραγματικά υπήρχαν στιγμές που δεν ήμουνα σίγουρος για το τι πρέπει να κάνω, ή για το αν παίρνω όντως τις σωστές αποφάσεις και σε αυτό, το phonebooth είναι consistent και δεν κάνει κοιλιά, ενώ παράλληλα σε κρατάει στην τσίτα με την ιδιαίτερη διαδραστικότητά του.

Bottom Line: Αγχωτικό, διαφορετικό, πρωτότυπο, με καλή κορύφωση και εν τέλει αρκετά value for money κατά την προσωπική μου άποψη (17€ στο solo game και με τη λογική ότι οι άνθρωποι απασχολούνται μόνο για σένα 40 λεπτά είναι τίμια αναλογία). Προτείνω να πάτε για τη διαφορετικότητά του και να το κρίνετε γι αυτό που πραγματικά μπορεί να σας προσφέρει.

“More than meets the eye”, μια έκφραση που ταιριάζει γάντι στην περίπτωση του Monika’s Diary. Ας ξετυλίξουμε όμως το κουβάρι της υπόθεσης από την αρχή…

Φτάνουμε στην περίφημη μονοκατοικία της οδού Αριστοτέλους στην Καλλιθέα, ως έμπειροι ερευνητές, με σκοπό να ρίξουμε άπλετο φως και να αναζητήσουμε τα αίτια της εξαφάνισης της μικρής Monika. Το σπίτι δείχνει παραμελημένο, ενώ η υποδοχή μόνο θερμή δεν είναι. Ο οικοδεσπότης μας δίνει το vibe για το τι θα ακολουθήσει και είναι γεγονός ότι δεν ακούγεται πολύ ενθαρρυντικό. Εδώ οφείλω να τονίσω ότι παρόλο που το δωμάτιο έχει μυστηριώδη και διαδραστική εισαγωγή, αρχικά μας φάνηκε ότι η γενικότερη εμπειρία που θα ακολουθούσε θα ήταν κοινότοπη και μία από τα ίδια, έπαυλη, παρουσίες, μπλα, μπλα, μπλα… Αμ δε! Εκτός των άλλων, οι πλανήτες ήταν ευθυγραμμισμένοι, ο Ερμής είχε σταματήσει να είναι ανάδρομος και όλα κύλησαν με τέτοιο τρόπο, ώστε να χαρούμε στο μέγιστο αυτήν την υπέροχη και πρωτόγνωρη εμπειρία που λέγεται Monika’s Diary.

Οι χώροι του είναι πάρα πολλοί, πειστικά διαμορφωμένοι, αφού όντως βρίσκεσαι σε μονοκατοικία, και με γερή δόση creepiness. Η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή, ενώ τα φώτα που παρέχονται στους ερευνητές είναι επαρκή και αρκετά, κόντρα στην παραδοσιακή κατάρα του genre που θέλει τα φώτα να είναι ελάχιστα και δυσλειτουργικά. Επίσης έχουν ένα ακόμη χαρακτηριστικό που δεν το χω ξαναδεί ποτέ σε E.R.. Όλα καλά μέχρι εκεί. Κάποια στιγμή, έρχεται η σειρά της Monika να κάνει την παρθενική της εμφάνιση. Αυτό γίνεται με έναν πρωτοφανή και αξιομνημόνευτο τρόπο και λίγο μετά αρχίζει το γλέντι. Η κοπέλα δίνει πραγματικά ρέστα ανά τακτά διαστήματα και σε τέτοιο βαθμό που το δωμάτιο θα μπορούσε να λέγεται και Monika’s Diarrhea, από το τι μπορεί να προκαλέσει στο μέσο ανυποψίαστο escaper. Τα ηχητικά εφέ με τη σειρά τους, δίνουν και παίρνουν καθ΄ όλη τη διάρκεια της εμπειρίας και ολοκληρώνουν άψογα το οπτικοακουστικό πακέτο που προσφέρει το Dare Escape.

Όσον αφορά στους γρίφους, το ημερολόγιο της Monika έχει αρκετούς, πολύ διασκεδαστικούς, ποικίλους, αρκετά εύκολους μεν, αλλά ιδιαίτερα δεμένους με την ιστορία που εκτυλίσσεται δεν, κάτι που εκτιμήθηκε από το σύνολο της ομάδας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ροή είναι καταπληκτική, οπότε θεωρητικά ο GM παρεμβαίνει ελάχιστες φορές και οι ομάδες ευχαριστιούνται το δωμάτιο στο έπακρο.

Κάπως έτσι φτάνουμε και στην κορύφωση, η οποία είναι αρκετά έντονη και αντάξια της όλης εμπειρίας. Εμείς συνολικά το ζήσαμε, τρέξαμε, αγχωθήκαμε, αλληλεπιδράσαμε, κοπανήσαμε μεταξύ μας, τρομάξαμε γενικότερα, αλλά και μόνοι μας, λύσαμε, ξανατρέξαμε και φυσικά εν τέλει κάτσαμε και μιλήσαμε με το crew. Φοβερά παιδιά (κλασική ατάκα, αλλά ισχύει), τα οποία αγαπούν αυτό που κάνουν, δίνουν μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια και είναι προσανατολισμένα στο να παραδίδουν χορταστικές αποδράσεις.
Άκρως δυνατή, μεστή και αλησμόνητη εμπειρία το Monika's Diary εν τέλει. Οι λάτρεις του Horror να πάτε με 1000, οι υπόλοιποι... επίσης με 1000!

Σαν χθες μου φαίνεται που ο Lyov και η Kisa μας είχαν καλέσει στο γάμο τους. Τι καλά και στοργικά παιδιά. Η γειτονιά είχε να το λέει. Δεν είχαν δώσει ποτέ αφορμή για τίποτα. Νιώσαμε και μεις υποχρεωμένοι να τους επισκεφτούμε, ώστε να τους δώσουμε την ευχή μας. Έξω από το σπίτι τους, η πόρτα μισάνοικτη, αλλά ο χώρος υποδοχής μας είχε ήδη προϊδεάσει ότι κάτι συμβαίνει. Το πηγαίο αστυνομικό μας δαιμόνιο, μας έδωσε την τελική ώθηση. Βρισκόμασταν ήδη μέσα…

Κάπως έτσι ξεκινάει αυτή η μεγαλοπρεπής εμπειρία που λέγεται “Dead Bride” και ομολογουμένως διακρίνεται σε όλους τους τομείς. Το σπίτι είναι τεράστιο και οι χώροι άνετοι και ατμοσφαιρικοί. Ο διάκοσμος είναι πειστικότατος, με στοιχεία, έπιπλα και συνοδευτικά που παραπέμπουν όντως σε παλιό σπίτι, έτοιμο να φιλοξενήσει ένα τέτοιου είδους χαρμόσυνο γεγονός, ή έστω την προετοιμασία του. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, γνωρίζουμε όλοι τι περίπου παίζει με τις οντότητες της οικίας. Το performance είναι καθηλωτικό, ουσιαστικό και προσφέρει συχνά πυκνά κινηματογραφική εμπειρία. Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι πραγματικά συγκλίνουν οι μαύρες γραμμές πάνω και κάτω από το πεδίο όρασής σου και μετά ακολουθεί cutscene. Συγκλονιστικότατο! Τα οπτικοακουστικά εφέ είναι εξίσου καλά και φτιάχνουν το mood, ανάλογα με το τι πρόκειται να συμβεί.

Παρόλο που δεν υστερεί καθόλου στη γενική εικόνα, το “Dead Bride” έχει φροντίσει και διαθέτει αρκετούς, αλλά και αξιόλογους γρίφους. Αυτοί με τη σειρά τους προσφέρουν ποικιλία, όσον αφορά στον τρόπο σκέψης, τσιμπημένη δυσκολία ορισμένες φορές, δεδομένων των συνθηκών και φυσικά ικανοποίηση γιατί πρώτον, γεμίζουν όμορφα τα κενά της ιστορίας και δεύτερον, πολλοί από αυτούς παραπέμπουν σε έξυπνους και όμορφα εκτελεσμένους μηχανισμούς. Σε αυτό το σημείο να επισημανθεί ότι και το mastering σε μας ήταν άψογο, άμεσο και κατατοπιστικό, όταν χρειάστηκε.

Κάπου εκεί φτάνουμε και στο τέλος, όπου πραγματικά έγκειται η μόνη μου ένσταση και είναι ο μόνος λόγος που θα αφαιρέσω κάτι στη βαθμολογία. Ενώ το δωμάτιο διαθέτει μια κορύφωση αντάξιά του, ο τελικός γρίφος πριν από αυτή είναι anticlimactic, πράγμα που σημαίνει ότι έχεις ήδη ψηθεί, είσαι προετοιμασμένος ψυχολογικά για το τι θα κάνεις και καταλήγεις να λύνεις τον πιο συνδυαστικό και χρονοβόρο γρίφο που διαθέτει το D.B.. Θεωρώ ότι η χρονική στιγμή είναι λάθος, ο γρίφος παράταιρος και το δωμάτιο εκεί κάνει κοιλιά και χρονοτριβεί χωρίς λόγο. Εννοείται πως όλο αυτό δεν είναι αρκετό για να στιγματίσει την εκπληκτική κατά τ’ άλλα εμπειρία, απλά θεωρώ ότι πρέπει να ειπωθεί.

Το τελευταίο ήταν και το πρώτο που είπα στο παιδί (φοβερά ευγενικό, προσιτό και δεκτικό btw) όταν βγήκε στο τέλος για να μας μιλήσει και το έπιασα από τα μούτρα. Μέγα λάθος, μιας και το δωμάτιο σε όλα τα υπόλοιπα είναι άψογο, χορταστικό, ατμοσφαιρικό, ευφυέστατο και κινηματογραφικό. Να πάτε με 1000!!!

Επιτυχημένο το βάπτισμα του πυρός για τα παιδιά του Brainiac, που απ’ ό,τι φαίνεται είναι παθιασμένα και προσανατολισμένα στο να παραδίδουν έντονες εμπειρίες και άρτια αποτελέσματα.

Τι συμβαίνει όμως πραγματικά μέσα σε αυτή τη μυστηριώδη έπαυλη του Kingston;
Το σπίτι έχει πολυάριθμους και άνετους χώρους, ζοφερή ατμόσφαιρα, αξιόλογο και συνεπές στόρυ και περιοδική εποικοδομητική “παρενόχληση” από αδυσώπητες οντότητες. Τι εννοώ όμως με την τελευταία φράση; Εννοώ ότι πρακτικά βρίσκεστε συνέχεια στην τσίτα χωρίς να πέφτει ο ρυθμός, ή να καταντάει κουραστική η όλη αυτή διαδικασία. Οι γρίφοι με τη σειρά τους είναι αρκετοί, κατά κόρον παρατηρητικότητας, όχι δύσκολοι (παρόλο που εμείς κατά γενική παραδοχή δεν παρατηρούσαμε σχεδόν τίποτα), αλλά σε ιδανικό βαθμό απαιτητικοί, ώστε να μη χάνονται σημαντικά σημεία από την πλοκή, όπως αυτή ξεδιπλώνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της έρευνάς σας.

Το Trapped Shadows κατορθώνει να συγκεντρώσει όλα εκείνα τα στοιχεία που απολαμβάνουν κατά κόρον οι λάτρεις του horror genre. Αυτό σημαίνει ότι η έμπνευσή του αντλείται από κορυφαίες εμπειρίες του είδους, οπότε κατά συνέπεια σε κάποια σημεία το gameplay, αλλά και ορισμένοι γρίφοι, αναπόφευκτα θυμίζουν πράγματα που ίσως να έχετε ξαναδεί αν έχετε παίξει πολλά δωμάτια. Το συγκεκριμένο είδος είναι πλέον λίγο κορεσμένο και είναι δύσκολο να περιμένει κανείς παρθενογένεση σε όλους τους τομείς. Τo κλίμα παρόλ’ αυτά αποδίδεται με ιδανικό τρόπο, οι performers δίνουν το 100% και οι γρίφοι, θεματικά, είναι σχετικοί με την ιστορία. Εκεί κάπου έρχεται να βάλει το τελικό λιθαράκι της η έντονη κορύφωση που έχει στην φαρέτρα του το δωμάτιο και όλα κλείνουν κινηματογραφικά.

Περάσαμε πολύ όμορφα και έπειτα κάτσαμε και αναπολήσαμε παλιές εμπειρίες απόδρασης με τα παιδιά, αλλά φυσικά σχολιάσαμε και τα ευτράπελα που συνέβησαν κατά την κλήση επιβεβαίωσης, αλλά και κατά την είσοδό μας στο χώρο. Θα επισκεφτούμε τους Brainiacs και πάλι στο Exposed που είναι στα σκαριά…

Θα καταντήσω κουραστικός επιβεβαιώνοντας και γω με τη σειρά μου πόσο άρτιο και αψεγάδιαστο είναι το Cosmos 05. Είναι εκ των πραγμάτων το “Magnum Opus” των παιδιών του Escapepolis και όχι άδικα. Είναι κάτι το οποίο δουλεύανε για πολλά χρόνια, με μεγάλο budget, πολύ μεράκι, ιδιαίτερη προσοχή στη λεπτομέρεια και πολλά και επαναλαμβανόμενα tests. Μπορεί να μην είναι μεγάλο σε έκταση, ή τρομερά ευρύχωρο, αλλά πραγματικά είναι μια πανδαισία state-of-the-art αυτοματισμών, μηχανισμών και φυσικά οπτικών και ηχητικών εφέ. Το όλο θέμα όμως δεν τελειώνει εκεί…

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τα ίδια τα παιδιά σε βάζουν για τα καλά στο στόρυ με ένα αναλυτικότατο, περιεκτικότατο και ίσως ελαφρώς αγχωτικό briefing από το lobby κιόλας. Έπειτα ξεκινάει το Cosmos, με ένα μοναδικό, αν και ίσως όχι μη αναμενόμενο, τρόπο για το πλήρωμα. Η ροή του δωματίου είναι ιδανική, με απολαυστικούς, εντελώς εντός θέματος, όμορφους στη σύλληψη και έξυπνα εκτελεσμένους γρίφους. Εκεί το Cosmos πραγματικά εξαργυρώνει τη φήμη του, μιας και αποδεικνύει ότι δεν είναι all style, αλλά και substance. Το ταξίδι σας για τον Kepler παρόλ’ αυτά, μόνο χωρίς εμπόδια δεν είναι. Ο Erik μηχανορραφεί και προσπαθεί κατ’ εξακολούθηση να αποτρέψει τα σχέδια που καταστρώνετε ώστε να στεφθεί η αποστολή με επιτυχία. Ευτυχώς όμως δεν είστε μόνοι σε αυτήν σας την προσπάθεια. Το σύστημα βοηθειών είναι υπερσύγχρονο, πολύ εξελιγμένο και άμεσα ανταποκρίσιμο, γεγονός που διευκολύνει την όλη διαδικασία.

Κάπως έτσι λοιπόν και χωρίς την παραμικρή κοιλιά από το ίδιο το δωμάτιο, φτάσαμε στο τέλος της αποστολής. Οι δύο περίπου ώρες πέρασαν νεράκι, ενώ παράλληλα γίναμε μάρτυρες μιας εντυπωσιακής κορύφωσης, αντάξιας του Cosmos 05. Κατά γενική παραδοχή δε βρήκαμε τίποτα αρνητικό να σχολιάσουμε, περάσαμε ανέλπιστα καλά, καταχαρήκαμε με το διάκοσμο, χαζέψαμε με τα λογής μαραφέτια που υπάρχουν στο χώρο και γενικότερα το ζήσαμε στο 100%. Πριν κλείσω θα ήθελα να αφήσω και ένα πολύ συγκεκριμένο και στοχευμένο μήνυμα… Suck it γήινη ελίτ…!!!

Είχε περάσει καιρός. Μια θλίψη κατέτρωγε τα σωθικά μας, μιας και το Room 54 δεν είχε κάποιο νέο project να ασχοληθούμε. Τότε όμως συνέβη το αναπάντεχο. Φρέσκα μαντάτα αναπτέρωσαν το ηθικό μας. Οι φήμες συγκεκριμένα ισχυρίζονταν ότι κάτι σκοτεινά και ανίερα πλάσματα κυκλοφορούσαν και πάλι στην οδό Φιλήμονος. Τότε εγώ, o Jack Rip, γενναίος πολεμιστής (σύμφωνα με την έγκυρη γνώμη της μάνας μου), συγκρότησα και ηγήθηκα μιας μικρής elite ομάδας γενναίων ηρώων και όλοι μαζί ξεκινήσαμε το νέο μας quest, ώστε να πάρουμε τις αναμνήσεις μας πίσω.

Θα σας περιγράψω την εμπειρία όσο πιο αναλυτικά μπορώ, μιας και είναι νέο δωμάτιο με ελάχιστο feedback από παίκτες προς το παρόν:

– Όσον αφορά στην ατμόσφαιρα και τα σκηνικά, τα παιδιά έχουν ξεπεράσει τον εαυτό τους. Ο διάκοσμος, αν και χαμηλού budget, κατορθώνει να σε βάλει στο κλίμα 100%. Είναι σκοτεινός, ζοφερός, με δέντρα, υδάτινα στοιχεία, φράχτες, καταπακτές, περάσματα και όλα αυτά που χρειάζονται, ώστε να πειστείς ότι όντως βρίσκεσαι σε βαλτώδη περιοχή.
– Το acting είναι αξιοπρεπές και κινείται στα πλαίσια των προηγούμενων δωματίων τους, προσθέτοντας πόντους στην ιστορία που εκτυλίσσεται και φυσικά λειτουργώντας ως γέφυρα στα κενά της υπόθεσης. Τα παιδιά εκεί είναι πασπαρτού και εναλλάσσονται ανάλογα με το ρόλο που υποδύονται, αλλά συν τοις άλλοις προσαρμόζονται πάνω στην εκάστοτε ομάδα και στη δεδομένη αλληλεπίδραση που μπορεί να λαμβάνει χώρα ανά πάσα στιγμή.
– Τα ηχητικά εφέ είναι πολύ δυνατά, πολύ ψαρωτικά και συμπληρώνουν τέλεια το πακέτο εμπειρίας που προσφέρει το S.Ο.S.
– Οι γρίφοι είναι πάντα εντός θέματος, αρκετοί (τουλάχιστον στο Insanity Mode που παίξαμε εμείς), διαφόρων ειδών και δυσκολιών. Υπάρχουν αρκετοί μηχανισμοί και λουκέτα, αλλά και tasks, όχι μόνο ομαδικά, αλλά και ατομικά, λογική που πάντα μας άρεσε στο Room 54. Το gameplay με τη σειρά του είναι σχετικά καλό, αλλά κάποιες φορές είναι επιτακτική κάποιου είδους καθοδήγηση, μιας και υπάρχουν αρκετά πίσω μπρος και γενικότερα έντονο το στοιχείο της μη γραμμικότητας, γεγονότα τα οποία σε συνδυασμό δυσχεραίνουν λίγο την ομαλότητα στη ροή.
– Role Playing: Το RP είναι λίγο dormant. Τι σημαίνει αυτό κατ' επέκταση; Υπάρχουν τα ατομικά tasks που σε βοηθούν να καταλάβεις το χαρακτήρα που υποδύεσαι παραπάνω, υπάρχουν γρίφοι που δίνουν έξτρα πληροφορίες για το ποιόν σου, αλλά δε νιώσαμε ότι θα άλλαζαν και πολλά πράγματα αν είχαμε επιλέξει διαφορετικό ρόλο, μιας και ούτε το σύστημα με τους πόντους σωματικής και ψυχικής αντοχής αξιοποιήθηκε στο έπακρο. Βέβαια αυτό είναι εν μέρει δικαιολογημένο, αφού το δωμάτιο είναι πρόσφατο και συνεχώς ψάχνεται και εξελίσσεται (όπως μας έχει αποδείξει και στο παρελθόν το Room 54), αλλά σίγουρα θα θέλαμε να είναι πιο ουσιαστικό. Παρεμπιπτόντως, θεωρώ ότι είναι και το μοναδικό πραγματικό αρνητικό του δωματίου, όπως το παίξαμε εμείς χθες.
– Θέλω να αναφερθώ στην κορύφωση των Βάλτων της Θλίψης σε ξεχωριστή παράγραφο. Η κλιμάκωση, η ένταση και η αλληλεπίδραση σε εκείνο το σημείο, απογειώνουν την εμπειρία. Εκεί παίζει πραγματικό ρόλο ποιος είσαι, πως θα αντιδράσεις και πως θα κινηθείς γενικότερα. Είναι όλα τα λεφτά και θεωρώ ότι θα αποζημιώσει μέχρι και τους πιο δύσπιστους, μιας και εξαργυρώνει πραγματικά την ανάγκη για Larping και ολοκληρώνει την ιστορία του δωματίου με μοναδικό τρόπο. Τα ρέστα μου!

Πριν κλείσω θέλω να τονίσω κάποια έξτρα πραγματάκια. Αυτό που έχουν κάνει τα παιδιά είναι λίγο πολύ άθλος. Έχουν ολοκληρωμένο και αναλυτικότατο στόρυ, το οποίο διακλαδίζεται όχι μόνο ανάλογα με τις αποφάσεις των παικτών, αλλά ακόμα και με το αν η ομάδα έχει επιλέξει normal, horror ή insanity δυσκολία, traitor mode και δε συμμαζεύεται. Κόβουν και ράβουν αναλόγως, βρίσκονται εκεί και αλλάζουν εν ριπή οφθαλμού ρόλο, χαρακτήρα, φωνή, ομιλία, κίνηση και ό,τι άλλο χρειαστεί (όλα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τα παλιά τους δωμάτια). Το δωμάτιο σαν εκτέλεση είναι πολύ απαιτητικό από τη μεριά τους και ακόμα και τώρα, που είναι φρέσκο, φαίνονται να ανταποκρίνονται στο έπακρο. Όλα αυτά πιστεύω ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν πριν γράψει κάποιος κριτική. Θεωρώ ότι είναι απλά άδικο να γράφονται αρνητικές κριτικές από άτομα που δεν εκτιμάνε το RP, το διάβασμα, την αναλυτική ιστορία και το στυλ παιχνιδιού που προσφέρει το Room 54. Αποπροσανατολίζει αυτούς που όντως μπορεί να ενδιαφέρονται. Δεν ταιριάζουν όλα σε όλα τα γούστα, οπότε ας είμαστε πιο προσεκτικοί, ή έστω πιο αντικειμενικοί στο μέλλον. Μιλάμε για εμπειρίες που κάποιοι τις ζουν και κάποιοι ζουν από αυτές. Ας είμαστε πιο αμερόληπτοι και μεις στην τελική ως παίκτες και προσωρινοί κριτές. Η γνώμη μας έχει δύναμη.

Jack Rip – Out!

Απάντηση από: Room 54
Ευχαριστούμε για όλα Jack Rip.

Το Mindtrap στην Ν. Σμύρνη πρωτοπορεί και δίνει σε escapers και μη, την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά την πιο εξελιγμένη, ρεαλιστική, έντονη και χορταστική εμπειρία εικονικής πραγματικότητας στην Ελλάδα so far.

Πήγαμε 4 άτομα λοιπόν στα συμπαθέστατα παιδιά στην Νέα Σμύρνη. Μας υποδέχτηκε η Ελπίδα (που κατά γενική παραδοχή είναι η προσωποποίηση της Amita Motion) και αφού πρώτα μιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων, μιας και είχαμε φτάσει πολύ νωρίς, περάσαμε στο δια ταύτα. Τι είναι τελικά αυτό το μυστήριο δωμάτιο, που τοίχους έχει, αλλά όρια στη φαντασία δε βάζει; Επίσης… γιατί έφυγαν οι Ghostbusters και άφησαν τα backpacks τους εκεί μέσα; Φυσικά είναι το δωμάτιο όπου λαμβάνουν χώρα όλα τα VR σενάρια που έχουν στη διάθεσή τους τα παιδιά. Τα backpacks, τα κράνη με τη μάσκα και τα δύο χειριστήρια συναποτελούν τον εξοπλισμό με τον οποίο οι ομάδες βιώνουν την ανεπανάληπτη αυτή εμπειρία. Ξεκινάμε…

Αρχικά δίνονται όλες οι απαραίτητες οδηγίες και διευκρινίσεις, οι οποίες btw είναι πάρα πολύ απλές. Μετά όλοι φοράμε τον εξοπλισμό και ύστερα από το calibration και τη σύντομη επίσκεψη στο template του απείρου, φορτώνει το σενάριο. Τα παίξαμε σχεδόν όλα, αλλά την εν λόγω εμπειρία θα την περιγράψω ως ενιαία για να μη γίνουν spoilers ή παρεξηγήσεις. Τα γραφικά είναι εκπληκτικά, τα περιβάλλοντα αληθοφανέστατα, η κίνηση απίστευτα ρεαλιστική και ανταποκρίσιμη και εδώ έρχονται να δέσουν και τα backpacks. Τι σημαίνει αυτό; Με τα backpacks και γενικότερα λαμβάνοντας υπόψιν κανείς το γεγονός ότι τα πάντα είναι ασύρματα, καταλαβαίνει ότι η κίνηση στο χώρο γίνεται χωρίς δεσμεύσεις και περιορισμούς. Το μόνο φυσικά που έχει κάποιος να προσέχει είναι τα πραγματικά όρια του δωματίου, τα οποία με τη σειρά τους διαφαίνονται με ιδιαίτερο και διακριτικό τρόπο ingame.

Όσον αφορά στους γρίφους: Εδώ αρχικά πρέπει να γίνει κάτι αντιληπτό. Τα VR σενάρια αποτελούν ένα συνονθύλευμα πολλών τρόπων διασκέδασης μαζί, συνεπώς δεν είναι ούτε καθαρά escape rooms, ούτε καθαρά video games. Είναι συνδυασμός, άρα μην περιμένετε κανονικό βαθμό δυσκολίας, ή πολυάριθμους γρίφους ή κάτι ανάλογο. Αντιθέτως, έχουν τη δυσκολία που τους αρμόζει, έχουν κατά κύριο λόγο tasks, οπότε αξίζει να σημειωθεί ότι οι προκλήσεις που θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε είναι πρωτότυπες, πρωτόγνωρες και τρομερά διασκεδαστικές, σε βαθμό μάλιστα που δεν πάει το μυαλό σας. Ο GM βρίσκεται στο φυσικό χώρο μαζί σας και είναι σε ετοιμότητα ανά πάσα στιγμή, ώστε να αντιμετωπίζεται άμεσα κάθε είδους πρόβλημα και απορία. Επικοινωνείτε μαζί του με πολύ εύκολο και αποτελεσματικό τρόπο, ή εναλλακτικά ακόμα πιο εύκολα, γκαρίζοντας, χεχε.

Το καταευχαριστηθήκαμε, το ζήσαμε, το βιώσαμε, επηρεαστήκαμε και το συστήνουμε με τα μπούνια. Να πάτε ασυζητητί, με χίλια, με κλειστά τα μάτια. Α και μια τελευταία συμβουλή, να παίξετε οπωσδήποτε με κοντομάνικο. Take my word for it!

Αξιόλογο, με πειστικότατη ατμόσφαιρα και καλοφτιαγμένο στόρυ.

Επί μέρους:
– Σκηνικά: Τα σκηνικά είναι παλιά, και ελαφρώς φθαρμένα, γεγονός όμως που δένει με την ιστορία του δωματίου.
– Ατμόσφαιρα/Ηχητικά Εφέ: Τα βάζω μαζί ως κατηγορία, μιας και τα τελευταία είναι αυτά που λύνουν και δένουν στο δωμάτιο, δημιουργώντας μια συνεχή, αγχωτική, μεταφυσική αύρα.
– GM: Η κοπελίτσα ήταν όλα τα λεφτά, πρόσχαρη, καλοσυνάτη, να σε βάλει στο κλίμα όσο έπρεπε και φυσικά σε ετοιμότητα καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού με σωστές παρεμβάσεις όπου χρειάστηκε.
– Γρίφοι/Ροή: Η ροή για μένα πάσχει ξεκάθαρα. Οι γρίφοι είναι μεν θεματικά ταιριαστοί, βατοί και λίγοι σε αριθμό, αλλά αυτά που κάνεις δεν είσαι σίγουρος γιατί τα κάνεις, ή γιατί όντως πρέπει να ασχολείσαι με τα πράγματα που ασχολείσαι την κάθε στιγμή.
– Διασκέδαση: Περάσαμε αρκετά καλά εν τέλει και για να είμαστε και δίκαιοι, μπορεί το Orphan να έχει τα προβληματάκια του, αλλά σίγουρα πρέπει να ληφθεί υπόψιν ότι είναι 4 χρόνων δωμάτιο και ότι ακόμα δίνει ρέστα με τα υπέροχα ηχητικά εφέ και τους όμορφους αυτοματισμούς του (δεν υπάρχει ούτε ένα λουκέτο στο δωμάτιο).

Σαν εμπειρία συστήνεται ξεκάθαρα, αλλά σίγουρα θα περάσετε καλύτερα αν δεν έχετε πολλά δωμάτια στο ενεργητικό σας.

Θαρραλέο project, έξυπνο στη σύλληψη και αποτελεσματικό στην υλοποίησή του.

Το Exam, loosely βασισμένο στην ομότιτλη ταινία, είναι ένα αυτοματοποιημένο, πρωτοποριακό και σύγχρονο γριφοδωμάτιο, κόντρα στο trend της τωρινής γενιάς των escape rooms. Προσφέρει όλη τη συγκίνηση, το άγχος και την πίεση που αποζητά ένας έμπειρος escaper, μιας και οι γρίφοι του είναι ζόρικοι, πολυδιάστατοι, αρκετά συνδυαστικοί, ενώ παράλληλα καλύπτουν μεγάλη γκάμα προτιμήσεων και λογικής. Τα 90 λεπτά μπορεί να ακούγονται αρκετά, αλλά η ομάδα οφείλει να είναι συνεχώς συγκεντρωμένη, να μην καθυστερεί και όλα τα μέλη της να συνεργάζονται άψογα. Στο challenge mode, ένα plus στη δυσκολία αποτελεί το γεγονός ότι η ομάδα πρέπει να διαχειρίζεται μόνη της τις βοήθειες που υπάρχουν ήδη στο δωμάτιο, με τρόπο στον οποίο προφανώς δε θα αναφερθώ περαιτέρω. Ο GM με τη σειρά του, ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια σε επιφυλακή και βοηθούσε κατά διαστήματα μόνο με διακριτικές υπενθυμίσεις και βασικές οδηγίες, παραμένοντας πιστός στο κλίμα της δυσκολίας που επιλέξαμε.

Όσον αφορά στο οπτικό κομμάτι του δωματίου:
Το Exam έχει κινηματογραφική εισαγωγή, είναι μοντέρνο, διαθέτει ποικίλους, έξυπνους και καλαίσθητους μηχανισμούς και γενικότερα η αισθητική του βρίσκεται σε ισορροπία με την υπόθεση που διαδραματίζεται. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι είναι πάρα πολύ μικρό, κι αυτό δε σημαίνει ότι δεν κάνει τη δουλειά του, απλά για μένα αυτό το γεγονός του στερεί κάποιους πόντους, ενώ παράλληλα είναι ένα στοιχείο το οποίο πρέπει να επισημανθεί και να ληφθεί υπόψιν, ειδικά όταν μια ομάδα αποτελείται από παραπάνω από 2 άτομα.

Τολμηρή λοιπόν προσπάθεια από το Rubicon, κατάλληλη για τους λάτρεις των δυνατών πνευματικών προκλήσεων και των αγχωτικών συνθηκών. Άντε και καλά αποτελέσματα!!!

Όχημα: Ναυτίλος
Προορισμός: Αποδραστική γαλήνη και ολοκλήρωση

Ο λεπτομερής σχεδιασμός και η επιτυχημένη υλοποίηση σε ένα φαντασμαγορικό πακέτο - αποτέλεσμα που λέγεται 20.000 Λεύγες Κάτω από τη Θάλασσα. Πάντα προσεγμένες, επαγγελματικές και άρτιες οι δουλειές του Escaped, αλλά αυτό που βιώσαμε χθες σαν ομάδα ήταν ανέλπιστα καλό. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Οι γρίφοι καλύπτουν αρκετά μεγάλη γκάμα λογικής και γούστων, είναι μέτριας δυσκολίας και σε μεγάλο βαθμό σχετικοί με την υπόθεση του δωματίου. Το mastering, τουλάχιστον στη δική μας περίπτωση, ήταν άψογο, to the point και στις επάλξεις, με άμεση ανταπόκριση δηλαδή όποτε χρειάστηκε.

Οι χώροι γενικότερα είναι αρκετοί, άνετοι, ρεαλιστικά σχεδιασμένοι, με την κατάλληλη ατμόσφαιρα και την ιδανική ποσότητα καπνού ανά τακτά διαστήματα. Τα σκηνικά είναι φοβερά, οι μηχανισμοί δίνουν ρέστα καθ’ όλη τη διάρκεια της εμπειρίας, ενώ ειδική αναφορά πρέπει να γίνει για εκείνον που σας υπενθυμίζει συχνά πυκνά ότι βρίσκεστε σε υποβρύχιο και αποτελεί τη ναυαρχίδα των αυτοματισμών του 20.000 L.U.T.S.

Last but not least, τα performances είναι έντονα, διασκεδαστικά και δίνουν περιθώρια για μεγάλη αλληλεπίδραση, κάτι το οποίο εκμεταλλευτήκαμε με τη σειρά μας στο έπακρο. Αξίζει να σημειωθεί ότι το δωμάτιο είναι αρκετά παλιό ήδη, δεν του φαίνεται καθόλου, ενώ πραγματικά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τωρινά μεγάλου budget.

Οδηγίες προς ναυτιλομένους: Πρόσω ολοταχώς για Αιγάλεω και Room 105!!!

Μια Dead -lock- serious κατάσταση και μάλιστα στο πιο κεντρικό σημείο της Αθήνας. Beware!!!

Ανά κατηγορία:
– Εισαγωγή: Η αρχή σε πιάνει εξαπίνης και είναι πραγματικά πρωτότυπη και ευφάνταστη. Δεν υπάρχει κάτι να σε προετοιμάζει γι αυτό, ενώ δίνει το ρυθμό για το τι θα ακολουθήσει.
– Ατμόσφαιρα: Η ατμόσφαιρα είναι έντονη διαρκώς, σε κρατάει από την αρχή ως το τέλος σε εγρήγορση και δεν κάνει ποτέ κοιλιά.
– Σκηνικά: Τα σκηνικά είναι αξιοπρεπέστατα και αναμφισβήτητα μες στο κλίμα και στο θέμα που πραγματεύεται το δωμάτιο.
– Ηχητικά Εφέ: Έντονα, ψαρωτικά και μεθοδικώς επιλεγμένα. Αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της όλης εμπειρίας, καθώς είναι άρρηκτα δεμένα με το concept.
– Performance: Ουσιαστικό, to the point, επίσης χωρίς να κάνει κοιλιά.
– Γρίφοι & Σύστημα Βοηθειών: Θεωρώ ότι είναι το μοναδικό σημείο το οποίο επιδέχεται βελτίωσης. Οι προκλήσεις είναι αρκετές και όλων των βαθμίδων, όσον αφορά στη δυσκολία, απλά κάποιοι γρίφοι μπορούν να εκτελεστούν με λίγο μεγαλύτερη σαφήνεια και το σύστημα βοηθειών να γίνει πιο αποτελεσματικό, μιας και ο συνεχής θόρυβος δυσκολεύει την όλη διαδικασία. Παρόλ’ αυτά όλοι τους είναι σχετικοί με την υπόθεση και το challenge υπολογίσιμο.
– Crew: Τα παιδιά εκεί είναι σκυλιά (για την ακρίβεια κουταβάκια – inside joke) και δουλεύουν ασταμάτητα, με ιδιαίτερο ζήλο και όρεξη. Είναι μες στο χαμόγελο, συζητήσιμα και γενικά ψάχνονται συνέχεια, ώστε να βελτιώνουν συνέχεια ό,τι χρειάζεται. Κάποια μικρά ψεγάδια, όπως το σύστημα βοηθειών, τα γνωρίζουν ήδη και πρόκειται να τα αλλάξουν άμεσα.

Συμπέρασμα: Super έντονη και challenging εμπειρία, με προσεγμένο στόρυ, ιδιαίτερες πινελιές και πρωτοτυπίες, η οποία σύντομα θα απογειωθεί και θα αγγίξει την τελειότητα του genre που εκπροσωπεί. Να πάτε με 1000!

In-Depth Analysis: Υποκειμενικά Facts…

Fact 1: G Factor: Ιδιαιτέρως αγαπημένη και εναλλακτική εταιρεία.
Fact 2: GM: Άγρυπνος φρουρός, καίριος, to the point και στα 3 δωμάτιά τους, σε όλες μας δηλαδή τις εμπειρίες (και στα 3 είχαμε τον ίδιο).
Fact 3: Αυτοματισμοί: Όμορφοι μηχανισμοί και έξυπνες πατέντες.
Fact 4: Διάκοσμος: Ατμόσφαιρα, σκηνικά, απλοϊκά, λιτά και επαρκή.
Fact 5: Ελευθερία κινήσεων: Συνεπής η εταιρεία στη γνωστή πρωτοτυπία της. Πουθενά do not touch σύμβολα, ενώ μπορείτε να επεξεργαστείτε ομολογουμένως σχεδόν τα πάντα.
Fact 6: Γρίφοι: Μέτριας δυσκολίας, παράλληλα tasks με μικρή γραμμικότητα. 1,2 χρειάζονται λίγο πολύ την παρέμβαση του GM, γεγονός που στοιχίζει σε ροή. Ένας ειδικά μας ξένισε αρκετά όσον αφορά στη λογική του.
Fact 7: Έξοδος: Χλιαρή, δεν υπάρχει ουσιαστική κορύφωση.
Fact 8: Συμπέρασμα: Αξιόλογο, τίμιο δωμάτιο και πολύ καλή προσπάθεια, απλά δε μας ενθουσίασε, μιας και είχαμε μεγαλύτερες προσδοκίες, βασισμένες στα υπόλοιπα δωμάτιά τους, τα 7 Μυστήρια του Φαραώ και το Μέσα από τον Καθρέφτη. Σε κάθε περίπτωση αξίζει την επίσκεψή σας. Λυπάμαι απλά που δεν υπάρχει κάτι άλλο δικό τους να επισκεφτούμε άμεσα.

Ένα κλασικό παραμύθι σε μια φρέσκια, εναλλακτική ιστορία, με έντονη πνοή ανανέωσης. Η παραπάνω πρόταση μπορεί άνετα να ταυτιστεί με τη χθεσινή μας εμπειρία στο άντρο των Mind Hunters.

Τα παιδιά εκεί είναι εκπληκτικά, με φοβερή όρεξη και ζωντάνια, έτοιμα τόσο να σας βάλουν στη λογική του στόρυ τους, όσο και να σας επεξηγήσουν όλες τις έξτρα πτυχές του μόλις το βιώσετε. Το περιβάλλον είναι ζεστό και οικογενειακό, με χαμόγελα και συμβουλές από escape rooms, μέχρι κοτσαδόρους, ξέρουν αυτοί, χεχε.

Όσον αφορά στο R.R.H.: Το δωμάτιο έχει κλασική, αλλά ποτέ βαρετή εισαγωγή, ενώ το περιβάλλον αποπνέει κάτι ζοφερό και μυστηριώδες από το πρώτο δευτερόλεπτο. Τα σκηνικά είναι άκρως ρεαλιστικά, με πρωτότυπες πινελιές κατά διαστήματα, οι μεταβάσεις είναι αξιομνημόνευτες και οι χώροι του πολλοί και αρκετά γεμάτοι, κάνοντας την όλη εμπειρία χορταστική και immersive (γιατί να πεις εμβυθιστική, είναι ακόμα πιο ψωνίστικο κι από το αγγλικό του ισοδύναμο). Τα ηχητικά εφέ εν τέλει είναι τρομερά, ψαρωτικά και δίνουν πόνο ανάλογα πάντα με την περίσταση.

Οι γρίφοι είναι προσαρμοσμένοι στο δωμάτιο. Κάποιοι είναι πρωτότυποι, κάποιοι πιο συμβατικοί, όχι ιδιαίτερα δύσκολοι, αλλά σίγουρα διασκεδαστικοί και θεματικά απόλυτα ταιριαστοί. Βάζουν το δικό τους μοναδικό λιθαράκι στην ήδη μεστή και προσεγμένη περιπέτεια που λαμβάνει χώρα στην Πετρούπολη.

No other comments, αναμένουμε το sequel, που λογικά θα είναι έτοιμο πριν τα τέλη του 2019.
Huge Mistakes, out!